Byłem ostatnio na pokazach chemicznych na UG.Prezentowano tam kilka rodzaji akumulatorów.Porównywano akum.ołowiowy,tlenowo-wodorowy i cynkowo-bromowy.Ten ostatni wypadł najlepiej z tych wszystkich.Jego konstrukcja wcale nie była skomplikowana-dwie pałeczki węglowe (jedna owinięta gazą) w r-r ZnBr2.Po 15 sek. ładowania silniczek elektrycznu działał przez ok.30min.Ten typ po naładowaniu ma najmniejszą mase i objętość z tych trzech.Ale ma jedną wade-wydzielający się brom rozpuszcza sie znacznie w elektrolicie.Aby temu zapobiec zastosowano właśnie gaze.Wg.mnie w jednym naczyniu powinna znajdować się przegroda z węgla porowatego rozdzielająca naczynie na dwie części.W jednej można umieścić grubą blache cynkową wraz z wyprowadzeniem na prąd a w drugiej ciekly brom.Taka konstrukcja bardziej przypomina ogniwo paliwowe ale nie ma problemu z rozpuszczajacym się bromem.


Co do ogniwa paliwowego w 'prawdziwym' wydaniu zamiast pałeczek węglowych na których pozostaje mało gazów-a właśnie o to chodzi-można urzyć czegoś co będzie umożliwiało stałe doprowadzenie gazów do powierzchni elektrod.Mój pomysł opiera się na zastosowaniu plastikowej porowatej rurki otoczoną mieszaniną pyłu grafitowego i grafitowego proszku umieszczonych w pojemniku z drobnej siatki ze stali nierdzewnej lub z niklu.Elektrolit stanowi stopiona mieszanina KOH i NaOH o stosunkowo niskiej temp.topnienia(niższa niż pojedynczych zasad).Pojemnik można wykonać ze stali nierdzewnej.Wodór pochodzi z reakcji NaOH z Al a tlen z powietrza lub z rozkładu H2O2.W jednym naczyniu mozna umieścic kilka elektrod połączonych szeregowo i uzyskać napięcie wystarczające do zasilania żarówki i/lub radia.

Pisze bo nie znalazłem na forum takiego tematu.Prosze o ocene mojego zwłaszcza drugiego projektu.Jest takie coś że wyjeżdrzamy z kumplami i kumpelami nad jezioro i chcielibyśmy posiedzieć w nocy przy świetle lub posłuchać muzy za dnia.A jak się jedzie na cały tydzień to baterie nie wystarczają A my nie widzimy problemu w rozpaleniu ogniska i pobawieniu sie przy tym chemią.Akumulator to coś na wypadek deszczu...

Gdyby ogniwo paliwowe było takie proste to mieli byśmy ich na pęczki. A proste nie są gdyż głowią się nad nimi wielkie firmy i raczej ich nie ma dużo na rynku pojawiają się jako ciekawostki konstrukcyjne.

Wielkie firmy głowia sie nad tym jak zrobić takie ogniwo,które przy małych wymiarach da odpowiedni do zastosowania prąd i napięcie.Bardzo interesuje ich również jak dobrać materiały konstrukcyjne tak aby ogniwo mogło pracować w pokojowej temperaturze.

Można zamiast wodoru jako paliwo zastosować metanol,ale trzeba zmienić elektrolit na kwas fosforowy.Temperatura obniży sie z 250 do 100*C.Nie wiem tylko jak zmieni sie wtedy napięcie takiego ogniwa.

Interesuje mnie również akumulator srebrowo-cynkowy.Ma on pojemność prawie 4 razy wiekszą niż ak. ołowiowy.Ponieważ srebra tyle nie potrafie sobie skąbinować zastanawiam sie czy nadaje sie do tego celu miedź.Sprawdze to dopiero w weekend.

w prawdziwych ogniwach paliwowych stosuje się platynowe katalizatory na anodzie, aby mozna pobierac wiekszy prad. A jak wiadomo platyna jest droga i tu pojawia sie problem, w twoim ogniwie moga byc problemy z uzyskaniem odpowiedniej wydajnosci pradowej.

człowiek jest starszy i mądrzejszy.ogniwo paliwowe to bardzo fajna rzecz ale mało dostepna.chociaż.mozna zrobić tak:wziąć MnO2 i zrobić paste z NaOH.elektroda weglowa w środek i mamy anode.katoda moze być to węgiel aktywowany nasączony CH3OH i NaOH.wegiel z pochłaniaczy posiada dodatek hopkalitu.i własnie tego można użyć.anode od katody oddzielamy porowatą przegrodą powiedzmy z cegły.możliwie cienka przegroda pozwoli uzyskać prąd o wiekszym natężeniu.powstający podczas pracy CO2 reaguje z NaOH.i tu liczby.32 g metanolu dostarczaja 6 F-ok.120Ah.potencjał redukcji metanolu to 1,21V.teoretycznie.MnO2 w środ.NaOH daje SEM 1,24V co zsumowane daje 2,45V.więc otrzymalibyśmy baterie o dużej pojemności i napięciu za nieduza cene.za to bez możliwości regeneracji.policzcie:6F z 32g dla metanolu a 1F z 7.2g dla litu.próbe przeprowadze jutro.odpisze dopiero w połowie listopada pewnie.ale co sie odwlecze to nie uciecze.a,po praktykach wpadło mi w ręce kilka ml kwasu chloroplatynowego,więc sądze że będzie dobrze.

Oj wy wszyscy w obłokach bujacie. Sama reakcja w ogniwie to zaledwie 50% wpływu na jakość i wydajność ogniwa. Duże znaczenie ma powierzchnia dostępu elektrolitu do elektrody. A wiadomo że prosty drucik w porównaniu z elektrodą porowatą to 100x mniej powierzchni przy tych samych wymiarach, zatem 100x mniej jednoczesnych procesów elektrochemicznych i 100x mniejszy mozliwy prąd do uzyskania(lub inaczej - 100x większa rezystancja wewnętrzna). Wszelkie przegrody jonowe odpadają z powodu zbyt wolnej wymiany ładunku (duża rezystancja wewnętrzna). Przypopmnę że od czasów Faradaya lub Volty trochę minęło czasu, dziś technologią zajmują się koncerny, nie pospolici zjadacze chleba.

Potrafisz sobie wyobrazic to co opisałem?jaki znowu drucik?wyobraz sobie takie coś:bierzesz dzbanek z cienkiej niepolewanej porcelany i umieszczasz go centralnie w metalowym kubku.miedzy scianką kubka a dzbanka umieszczasz MnO2 z NaOH i H2O i precik węglowy jako element zbierający ładunki z tej mieszanki.Do środka dzbanka wsypujesz węgiel aktywny nasączony metanolem,H2O i NaOH i też umieszczasz w tej mieszaninie precik weglowy jako kolektor prądu.W ten sposób tyle że z innymi odczynnikami zbudowane jest ogniwo Bunsena które dostarcza dużych prądów.jedynym na dzień dzisiejszy problemem jest posiadanie przeze mnie takiej przegrody.Jezeli ktoś dysponuje sprzętem byłbym wdzięczny za wykonanie takiego cuda i opisanie jak to rzeczywiscie działa bo ja mam mało czasu.Nie mieszkam u siebie w domu,jestem tam na weekendy.

W jednej ksiazce czytalem cos kiedys o wykorzystywaniu skorupki od jajka jako przegrody porowatej.