Przeprowadzilem ostatnio reakcje redukcji wodorotlenku miedzi do tlenku miedzi (I) (a przynajmniej chcialem to zrobic). W tym celu do mocno zakwaszonego H2SO4 roztworu CuSO4 (po otrzymaniu nie chcialo mi sie go wykrystalizowac) dodawalem porcjami roztwor NaOH. Poniewaz kwasu siarkjowego bylo bardzo duzo i byl on bardzo stezony, zuzylem owej zasady bardzo duzo przy czym uklad bardzo gwaltownie sie ogrzewal i burzyl. W koncowej fazie dodawania zasady dodalem dodatkowo do roztworu glukozy (rozpuszczonej rzecz jasna w wodzie). Roztwor po dodawaniu kolejnych porcji NaOH ciemnial i zmienial barwe z niebieskiej na ciemno purpurowa. Gdy kwas nareszcie zostal zobojetniony zaczal sie wytracac upragniony ceglasto czerwony osad tlenku miedzi, lecz po jakims czasie zmienil on barwe na kolor, ktory okreslil bym jako brazowo-szaro-zielono-oliwkowy. Odsaczylem ow osad i zostawilem pozostaly klarowny roztwor w zlewce. Na nastepny dzien wylalem roztwor, a na jego dnie znalazlem krysztaly widoczne na zdjeciach ponizej. Co otrzymalem? Tzn. co stanowi ow szarawy osad i owe piekne krysztaly?

Te kryształy to pewnie zanieczyszczony siarczan czy wodorosiarczan sodu.
Zanieczyszczeniami mogą być jakieś produkty powstałe z glukozy (zauważyłem kiedyś, że glukoza w zasadowym środowisku, wobec tlenu, z czasem żółknie i brązowieje, bez zmętnienia).

Co do tego szarego osadu, to może Cu2O się nieco utlenił?
Możesz jego zdjęcie też wrzucić?

Nie bardzo. Proba z chlorkiem wapnia nie dawala zadnych efektow – osad nie powstal. Poza tym roztwor przybral taki kolor już przed dodaniem glukozy, wiec to raczej nie sa zanieczyszczenia od owej glukozy...
Mam natomiast pewna doze dodatkowych informacji na temat tego związku. Krysztaly po wysuszeniu przybraly biala barwe z wierzchu i staly się takie kruche i rozsypujące się. Pod spodem zachowaly jednak pierwotna, twarda, krystaliczna forme i nie chca się dalej kruszyc. Tutaj sa zdjęcia wysuszonych kryształów przed i po ich rozkruszeniu:


Co do tlenku miedzi to wyglada on tak:

Kolory troche slabo zachowane ze względu na pozna pore robienia zdjęć...

A moze grupy hydroxylowe glukozy zostały utlenione do aldehydowych, a te z kolei do karboxylowych... Myslę, ze moze te grupy karboxylowe przereagowały z resztakami tlenku miedzi, albo NaOH. A powstały zwiazek dał własnie takie kryształy...
To tylko moja teoria
P.S. To wyglada jak "szczypka" takie cukierki w kształcie kawałka drewna z cukru co się luze

Bycmoze faktycznie jest to gukonian medzi lub sodu, ale czy ktos moglby to potwierdzic lub temu zaprzeczyc? Roztwor ten mial taki charakterystyczny zapach - mi to przypominalo troche karmel albo cos spalonego ogolnie...

Jesli dobrze rozumiem ta glukoze dodales do goracego roztworu H2SO4 + NaOH + CuSO4 ?
mozliwe ze nastapila w takim razie karmelizacja + zweglenie

Mozliwe, tylko jeszcze raz powtarzam, ze roztwor byl ciemny juz przed dodaniem glukozy!