W THF tworzą się w trakcie przechowywania wybuchowe nadtlenki. Obecność nadtlenku można wykryć jak w przypadku izopropanolu. Nadtlenek można usunąć przepuszczając tetrahydrofuran przez kolumnę z tlenkiem glinu lub zastosować sposób opisany dla eteru lub dioksanu (w tym drugim przypadku nie następuje rozdzielenie faz i należy od razu dodać wodorotlenek potasu). Po usunięciu nadtlenku należy rozpuszczalnik wstępnie osuszyć siarczanem wapnia lub wodorotlenkiem potasu, a następnie ogrzewać do wrzenia z wodorkiem wapnia lub glinowodorkiem litu i przedestylować. Można również zastosować ogrzewanie z dwusodowym kompleksem benzofenonu opisane dla dioksanu.

Próbę na obecność nadtlenku wykonuje się nastepująco: Do 1 ml 10% roztworu jodku potasu zakwaszonego (bezpośrednio przed wykonaniem próby) za pomocą 0.5 ml 2M kwasu solnego dodaje się izopropanol i kilka kropel roztworu skrobi. Wynik jest pozytywny, jeśli w ciągu minuty pojawi się zabarwienie niebieskie lub niebieskoczarne. W celu usunięcia nadtlenku alkohol przez pół godziny ogrzewa się do wrzenia pod chłodnicą zwrotną z 15g bezwodnego chlorku cyny (II) i po ochłodzeniu sprawdza się, czy zawiera nadal nadtlenek. Jeśli wynik próby jest pozytywny, dodaje się kolejne 5g chlorku cyny i ponawia ogrzewanie. Operacje te powtarza się do momentu negatywnego wyniku próby na obecność nadtlenku. Następnie do roztworu dodaje się około 200g tlenku wapnia i ogrzewa do wrzenia pod chłodnicą zwrotną przez 4 godziny, po czym destyluje odrzucając pierwszą porcję destylatu. Destylat można jeszcze bardziej odwodnić pozostawiając go przez kilka dni nad metalicznym sodem lub sitami molekularnymi 5A, a następnie przedestylować. Po kilkudniowym przechowywaniu następuje ponowne wytworzenie się nadtlenku.