Muszę wyhodować kryształki na chemię dla siostry. Sam kiedyś takie robiłem z CuSO4, w ten sposób że ochładzam roztwór nasycony ze temp. wrzenia do temp. pokojowej. Tylko że wtedy wychodzi taki zbitek pojedynczych małych kryształków, a ja chciałbym mieć ładny, duży monokryształ. Dałoby radę zrobić to w miarę przystępny sposób?

Kryształ1 Kryształ2

Musisz bardzo powoli ochładzać roztwór siarczanu. Wybrać jeden z największych, najbardziej kształtnych kryształów, umieścić go w czystym naczyniu i umieścić w roztworze nasyconym siarczanu.

Poczytaj np. viewtopic.php?f=40&t=7555&hilit=kryszta%C5%82y&start=75

Ktoś tam pisał w tym temacie, że można zawiesić kryształ na włosie, aby nie leżał na dnie zlewki i się nie zniekształcał. Tzn. że sole nie osadzają się na włosie?

Z doświadczenia wiem, że można bawić się w chłodzenie roztworu, ale tu musisz ściśle kontrolować temperaturę. Można to zrobić łatwiej. Robisz nasycony roztwór danej substancji, którą chcesz krystalizować i wlewasz to, by wysokość słupa cieczy była identyczna co średnica naczynia. Teraz zawieszasz tam nylonową nitkę, by była ona zanurzona na 2-3mm w roztworze i czekasz 2-3 tygodnie ciągle nadzorując. Nitka będzie zarodkiem krystalizacji.

Roztwór musi stać w miejscu najlepiej zimnym i wilgotnym, by powoli to parowało. Zmniejszanie entropii roztworu to proces naprawdę długotrwały, jak jakiekolwiek zmniejszenie entropii. Inaczej tego nie zrobi zbytnio i otrzymasz zbitkę kryształów.