Odpowiedz w wątku  [ Posty: 4 ] 
Plastyczne MW 
Autor Wiadomość

Dołączył(a): 30 sie 2017, o 13:49
Posty: 9
Post Plastyczne MW
Hej!
Czytaliście te bzdury ze strony:
http://www.vmc.org.pl/pirotechnika/mate ... -wybuchowe ?
Szanowni autorzy uważajacy się za autorytety w dziedzinie materiałów wybuchowych wymieniają kilkadziesiąt materiałów wybuchowych "plastycznych", które plastyczne nie są.
Dowód? Proszę bardzo.
Na wstępie autorzy artykułu podają że:
"Plastyczne materiały wybuchowe zaliczane do materiałów wybuchowych kruszących potocznie zwane plastykami są to mieszaniny wybuchowe o plastycznej konsystencji, umożliwiającej dowolne formowanie ładunku."
Nieco poniżej znajdują się tabele MW, które w przeogromnej większości (prawie wszystkie) nie są plastyczne, czyli - odnośnie powyższej definicji - nie umożliwiają dowolnego formowania ładunku.
W przeogromnej większości (za wyjątkiem silikonów) zawierają bowiem stałe(!) plastyfikatory np. Viton czy Kel F.
No chyba, że szanowni autorzy za dowolne formowanie ładunku uważają sprasowanie stałego MW na wzór kostek trotylu.
Autorom "genialnego" artykułu życzę dalszych podobnych sukcesów... :lol:
Roman


3 gru 2017, o 20:14
Zobacz profil
Avatar użytkownika

Dołączył(a): 20 paź 2005, o 23:32
Posty: 383
Post Re: Plastyczne MW
Jak podaje PWN:
wybuchowe materiały plastyczne, pot. plastyki, plastiki,
materiały wybuchowe dające się łatwo formować i mające dobrą przyczepność do podłoża;
są to materiały kruszące o dużej sile wybuchu (heksogen, pentryt) z dodatkiem substancji uplastyczniających i jednocześnie wiążących (smary, oleje, żywice).
Źródło:
https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/wybuc ... 98674.html

Szanowny Romanie jeżeli uważasz się specjalistę w dziedzinie plastycznych materiałów wybuchowych lub chciałbyś napisać lepszy artykuł to zapraszam do kontaktu.

_________________
Doceniasz naszą pracę ?
Obrazek


21 gru 2017, o 10:41
Zobacz profil

Dołączył(a): 30 sie 2017, o 13:49
Posty: 9
Post Re: Plastyczne MW
Szanowny Panie DaKo!
Dziękuję, że zainteresował się Pan moją „pogawędką”.
Jednakże muszę stwierdzić, że jednocześnie jestem trochę rozczarowany brakiem merytorycznego podejścia do tematu.
Słusznie cytuje Pan definicję plastycznych materiałów wybuchowych wg PWN.
Nie mam zamiaru z nia polemizować, bo jest słuszna.
Młodym czytelnikom vmc.org.pl należy się jednak rzetelna solidna informacja.
Chociaż niektórzy zaliczają materiały „plastyczne” typu PBX do tzw. plastycznych materiałów wybuchowych, to ja jednak uważam to za nieporozumienie.
Dlaczego?
Już o tym pisałem i dziękuję za wsparcie w postaci cytatu z PWN, gdzie wyraźnie mówi się, że są to materiały dające się łatwo formować i mające dobrą przyczepność do podłoża.
Wobec powyższego proszę mi odpowiedzieć, czy uważa Pan materiały „plastyczne” z trzech pierwszych tabel (zakończonych legendą) p.t. „Materiały plasyczne na bazie HMX, HX i PETN”
podawanych na stronie http://www.vmc.org.pl/pirotechnika/mate ... -wybuchowe za materiały wybuchowe plastyczne zgodnie z definicją PWN którą Pan był łaskaw przytoczyć?
Przecież te materiały (z tych tabel) ani nie dają się łatwo formować (w większości powstają przez prasowanie w podwyższonej temperaturze) ani nie wykazują żadnej (!) przyczepności do podłoża.
Oprócz materiałów wybuchowych posiadają tylko(!) stałe tworzywa sztuczne lub elastomery (Viton, Kel F czy Nylon).
Na szczęście na koniec autorzy (Tchemik i Nitryl) podają przykłady plastycznych materiałów wybuchowych w pełnym tego słowa znaczeniu. Chodzi o materiały typu „C” (C1, C2, C3, C4).
Od siebie dodam, że do tego typu materiałów (plastycznych) należy również Semtex.
Skoro już zostałem „wywołany do tablicy”, to chętnie napiszę coś o materiałach wybuchowych plastycznych. Prawdopodobnie w kilku odcinkach, bo temat jest bardzo obszerny.
Pozdrawiam –
Roman
P.S. Uważam, że komentarz w rodzaju: „Szanowny Romanie jeżeli uważasz się specjalistę w dziedzinie plastycznych materiałów wybuchowych” był tu trochę nie na miejscu. Darujmy sobie „osobiste wycieczki”.


23 sty 2018, o 22:03
Zobacz profil

Dołączył(a): 30 sie 2017, o 13:49
Posty: 9
Post Re: Plastyczne MW
Na początek wstęp dotyczący błędnej interpretacji określenia „plastyczne materiały wybuchowe”, pojawiających się w literaturze.
Chemik i Nitryl w swoim artykule podają prawidłowe określenie plastycznych materiałów wybuchowych:” Plastyczne materiały wybuchowe zaliczane do materiałów wybuchowych kruszących potocznie zwane plastykami są to mieszaniny wybuchowe o plastycznej konsystencji, umożliwiającej dowolne formowanie ładunku.
I dalej: „Lepiszcze trzyma całość w jednolitej masie i nadaje jej odpowiednią przyczepność do podłoża”.
Problem polega na tym, że następna informacja jest już nieporozumieniem: „Poniżej przedstawiamy tabelę pokazującą składy niektórych MWP na bazie HMX, HX i PETN.”
W.w. autorzy podają 3 tabele MW, które w większości nie są materiałami wybuchowymi plastycznymi wg podanego przez nich opisu – nie dają się dowolnie (i łatwo!) formować a przede wszystkim nie są przyczepne do podłoża.
Są to bowiem materiały wybuchowe typu „plastic-bonded”.
O tego typu plastycznych materiałach wybuchowych można przeczytać w „High Energy Materials” (Agraval, 2010 str. 173), „The Chemistry of Explosives” Jacqueline Akhavan, „Military Explosives” (Departament of the Army, 1985), „Wojskowe materiały wybuchowe” (S. Cudziło, A Maranda i inni, 2000, str. 147). Wspomina o nich też T. Urbański w tomie IV „Chemistry and Technology of Explosives” (1984, str. 420). Oczywiście to tylko przykładowe pozycje w literaturze.
Takie określenie tego typu kompozycji można znaleźć też w artykule dr Aliny Sikorskiej (1995) opublikowanym w Wojskowym Przeglądzie Technicznym.
Żeby nie być posądzonym o plagiat, podałem powyżej źródło tekstu, który zacytuję.
Otóż w. w. autorka podaje: „W literaturze amerykańskiej kompozycje zawierające silny MW z dodatkiem polimeru jako czynnika wiążącego zostały nazwane „plastic-bonded”, co można przetłumaczyć jako „związane za pomocą materiału plastycznego”. Otrzymuje się je w ten sposób, że materiały krystaliczne – takie jak HMX, HX lub rzadziej PETN – powleka się polimerami lub miesza się je ze sproszkowanymi polimerami, a następnie zaprasowuje do potrzebnej postaci na gorąco przy termoplastach, a przy stosowaniu żywic termoutwardzalnych – po zaprasowaniu utwardza w podwyższonej temperaturze. Otrzymane ładunki wykazują dużą gęstość i prędkość detonacji. Istnieje szereg grup tych MW oznaczanych literami PBX, LX, RX i X z odpowiednimi cyframi. W tabeli 4 przedstawiono gęstości i prędkości detonacji kilku tego rodzaju MW. Widać, że prawie wszystkie podane MW są oparte na oktogonie, wyjątek stanowi tu PBX-9010 zawierający heksogen. Otrzymywane są duże prędkości detonacji: niektóre składy zawierają wysoki procent oktogenu (PBX-9501 i PBX-9404) dają prędkość 8800 m/s, niższą tylko o ok. 300 m/s od prędkości detonacji czystego oktogenu. Równie dużą prędkość detonacji – prawie 8400 m/s – otrzymano w przypadku składu PBX-9010, zawierającego HX. Porównując go ze składem zawierającym taką samą ilość oktogenu (LX-07-0) widzimy, że także dla tego rodzaju mieszanin różnice w prędkości detonacji pomiędzy MW zawierającymi oktogen i heksogen wynoszą 250 m/s czyli podobnie jak w odlewach z TNT (tab. 2).
Poza tym podawane są informacje o odlewanych MW, w których krystaliczne, kruszące MW, ewentualnie z dodatkiem glinu, są zawieszane w polimerach, takich jak np. poliuretany, poliizobutylen, poliestry i odlewane do form, gdzie następuje utwardzenie się polimeru. Materiały te mają jednak mniejszą prędkość detonacji (ok. 7500) i mniejszą siłę wybuchu, gdyż zawierają mniejszą ilość kruszącego MW w porównaniu z omawianymi wyżej MW typu „plastic-bonded”.
Oddzielne zagadnienie stanowią plastyczne materiały wybuchowe (PMW). W Stanach Zjednoczonych opracowano plastyk C-4, zawierający w swym składzie 91% HX, 2,1%poliizobutylenu (o ciężarze cząst. 100-140 tys.) 5,3% 2-etyloheksylo-sebacynianu i 1,6% oleju. Nie traci on swoich właściwości plastycznych w temp. do -54oC i nie odkształca się do 75oC.” (koniec cytatu).
Sądząc po składzie i gęstości niektórych PBX’ów można przypuszczać, że i tu znajdują się materiały wybuchowe plastyczne, które można by zaliczyć do znanej kategorii „plastyków”.
Znanej, tzn. materiałów w rodzaju C-4 czy Semtexu. Te materiały charakteryzują się tym, że można je nie tylko „dowolnie formować”, ale dają się kształtować w rękach i dodatkowo wykazują przyczepność do podłoża.
Jednak – jak już wcześniej pisałem – takich PBX’ów jest niewiele.
Podsumowując: zgodnie z definicją podaną na wstępie (Tchemik, Nitryl), plastykami będą tylko te MW, które mają konsystencję plasteliny lub kitu. Myślę że takie określenie będzie bardziej przemawiało do wyobraźni czytającego ten artykuł.
I jeszcze jedno spostrzeżenie na koniec tej I części rozważania na temat „plastycznych materiałów wybuchowych”. Zauważyłem, że nigdzie w literaturze nie ma informacji, w jakim przedziale temperatur te „plastyczne materiały wybuchowe” (typu PBX, LX) zachowują plastyczność.
Inaczej jest z MW które w pełni zasługują na miano „plastyków”, czyli C-3, C-4 lub Semtex.
Tutaj można znaleźć zakres temperatur, w których te plastyki zachowują swoją konsystencję, np. dla Semtexu będzie to od -40oC do 60oC, dla C-3 podobny zakres temperatur, a dla C-4 od -54oC do 75oC.
Czy materiały wybuchowe typu PBX lub LX mają chociaż zbliżony zakres plastyczności?
Gdzie są informacje, w jakim zakresie temperatur PBX-y są plastyczne? :szok:
Koniec części pierwszej.


16 lut 2018, o 19:12
Zobacz profil
Wyświetl posty nie starsze niż:  Sortuj wg  
Odpowiedz w wątku   [ Posty: 4 ] 

Kto przegląda forum

Użytkownicy przeglądający ten dział: Brak zidentyfikowanych użytkowników i 13 gości


Nie możesz rozpoczynać nowych wątków
Nie możesz odpowiadać w wątkach
Nie możesz edytować swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz dodawać załączników

Szukaj:
Multumiri adresate phpBB.com & phpBB.ro..
Design creat de Florea Cosmin Ionut.
© 2011

..