Co wyniknie z reakcji miedzi z kwasem siarkowym lub solnym?

Z kwasem solnym - nic, z kwasem siarkowym - w wysokiej temp. miedź zredukuje kwas siarkowy do SO2 i sama się utleni do Cu2+.
Cu + H2SO4 + 2 H+ -> Cu2+ + SO2 + 2 H2O

Ale reakcja nie jest zbyt szybka, i część kwasu ci wyparuje

Siarkowy? wyparuje? Siarkowy nie wrze tylko się rozkłada, do tego jest praktycznie nielotny.

Heh, braki z gimnazjum, a ja cąły czas żyłem w nieświadomości i myślałem że kwas siarkowy (VI) wrze , a na co się rozkłada na SO3 i H2O czy jak?

Rozkłada się na SO3 i H2O. Możliwe że jakaś jego niewielka część przechodzi w stan gazowy, ale raczej zbyt mocne są wiązania międzycząsteczkowe.

Skąd w takim razie podawana przez Supniewskiego temp. wrzenia (330st.) dla czystego kwasu i 338st. dla azeotropu zawierającego 1,7% wody (Józefowicz)?

W reakcji miedzi z kwasem siarkowym(VI) powstaje siarczan(VI) miedzi(II) czyli CuSO4 tylko,aby powstal 5-cio wodny,który jest niebieskim kryształem( ) trzeba do zlewki wlać kwas i wrzucić miedziane druciki(najlepiej z przewodów elektrycznych) a następnie zlewkę wstawić do jakiegoś naczynia z wrzącą wodą w ten sposób będzie sie to podgrzewało,aż powstanie niebieski roztwór aby odkrystalizować to należy schłodzić najlepiej w lodówce

no nie bardzo, w stezonym siarkowcu miedz sie utleni, mozna by mowic o tym ze w rozcienczonym H2SO4 teoretycznie mozna otrzymac siarczan miedzi ale sie nie otrzyma bo miedz nie bedzie reagowac rozcienczonym kwasem.
Siarczan miedzi otrzymuje sie z soli miedziw rekacji z H2SO4.

Sękowski pisze o otrzymywaniu CuSO4 z H2SO4, Cu i odrobiny HNO3 (sic!) jako katalizatora... i podobno nawet mało zanieczyszczeń wychodzi...

katalizatorem reakcji miedzi i kwasu siarkowego VI ,czyli H2SO4 sa azotany...np azotan potasu

jesli chcemy otrzymac juz z metalicznej miedzi to musimy uzyc mieszanine HNO3 i H2SO4, ale duzo lepiej otrzymywać np. z węglanu czy azotanu.
Do zlewki dodaje sie odtluszcoznej miedzi, wlewa kwasu azotowe, i powoli dolewa sie siarkowego. Jak rekacja przestanie zachodzic to ogrzewamy zlewke do rozpuszczenia miedzi:

3Cu + 2HNO3 + 3H2SO4 -> 3CuSO4 + 2NO + 4H2O

Pozdrawiam.

Ale kombinujecie. Kiedyś zutylizowałem ponad 300g miedzi z przewodów poprzez roztworzenie w stężonym kwasie siarkowym. Fakt, grzać trzeba dość ostro, ja to robiłem w dwulitrowej kolbie na łaźni olejowej. Z miedzi pozostało sporo czarnego szlamu (nie wiem co to było). Po odcedzeniu szlamu i wyługowaniu go wodą roztwór zatężyłem i wykrystalizowałem CuSO4. Zajął ponad pół litrowego słoika.

ciekawe, Tw czystego H2SO4 wynosi 938 deg C

Na wiki piszą



No ale jeśli piszą również



to cos mało wiarygodne.... Każdy chyba czuje jego smrodek.......

Pozdro

tak, ale to jest Tw azeotropu 938 deg C to Tw 100% kwasu

jeszcze co do reakcji z miedzi z HCl: w obecności tlenu reaguje z nim

Wg kart charakterystyk POCH`u tw dla 130% H2SO4 (30% oleum) wynosi 64*C Dla 95% H2SO4 wynosi 310*C tak jak ktos wczesniej napisal. zdziwilo mnie to troche. Co do reakcji z miedzia, z tego co zaobserwowalem, tylko czesc miedzi reaguje z kwasem, pozniej miedz chyba pasywuje, i reakcja nie przebiega dalej (kwasik mi sie lekko zabarwil na niebiesko)

ja użyłem kiedyś miedzi millberry i ładnie poszło, bez tego syfu. Miedź nie za bardzo może pasywować, bo CuO roztwarza się w siarkowym, chociarz reakcja roztwarzanie miedzi w siarkowym polega na tworzeniu tlenku i redukcji kwasu a następnie na roztworzaniu powstałego tlenku

ja ogrzewałem kwas siarkowy (C%= 38 ) do wrzenia, wrzucałem miedź i nie mogąc dłużej patrzeć na mizerne i powolne niebieszczenie roztworu wlałem nieco perhydrolu. Roztwór energicznie zaczął się pienić, temperatura wzrosła dość znacznie i roztwór mocno zniebieszczał. Skuteczne, ale szkoda perhydrolu reakcja wg. mnie: H2SO4+Cu+ H2O2-> CuSo4+2H2O
Kiedy indziej do wrzącego siarkowca z miedzią wrzuciłem kilka kryształków saletry amonowej i efekt był podobny jak wyżej, tylko wydzieliło się sporo tlenków azotu(brunatny dymek). reakcja: H2SO4+ Cu+ 2NH4NO3-> CuSO4+ (NH4)2SO4+ 2NO2+ 2H2O<- CuSO4 i NO2 powstają na pewno, woda raczej też, pewien nie jestem co do (NH4)2SO4

Dobra z tego co wyczytałem to bezwodny kwas siarkowy się rozkłada i nie wrze, zaś kwas zawierający wodę wrze i częsciowo tylko się rozkłada a opary które się wydzielaja podczas wrznia to cząsteczki wody, które porywają ze soba cząsteczki kwasu podczas parowania Taka moja teoria.

T wrzenia czystego kwasu wynosi 938 stopni C

Mnie nie chciała zajść reakcja z kwasem siarkowym ale po dodaniu KNO3 i podgrzaniu kwas zrobił się po pewnym czasie niebieski a do powietrza wydzielił się tlenek azotu. Po ochłodzeniu subst wydzieliły mi sie CuSO4 i K2SO4.

Raczej w reakcji pomaga H2O2 jak dobrze pamietam , sposobów na otrzymywanie CuSO4 jest wiele oczywistą sprawą jest otrzymywanie z soli ale nie ważne, bezwodny H2SO4 jak pisał kolega ma podaną temp. wrzenia ponad 900 C czyli jaki z tego wniosek
W tak wysokiej temp. nastapi rozklad nawet jesli nie calkowity to nie tędy droga do bezwodnego siarkowca a co do oleum to każdy wie jakie ma właściwości i grzanie go do wysokich temp. bedzie skutkowało wydzielaniem SO3, toć na warunki amatorskie nie wystarczy 98%
eko.

co do wiki, ale angielskiej (wieksze zaufanie)

Density and phase 1.84 g cm&#8722;3, liquid
Solubility in water fully miscible
(exothermic)
Melting point 10 °C (283 K)
Boiling point 338 °C (611 K)
Critical temperature 93%: 670 °C (943 K)
100%: 655 °C (928 K)
Critical pressure ?
Critical volume ?
pKa1 &#8211;3
pKa2 1.99
Viscosity 26.7 cP at 20°C

tak wiec widac ze polska wikipedia nie jest do konca poprawna (na francuskiej i niemieckiej sa podobne dane)

Co do kwasu solnego to niczego nie otrzymamy. CuSO4 najlepiej otrzymywac z azotanu. kiedys wrzucilem druciki z rozebranych kabelkow do czystego "elektrolitu" (poczatek mojej dzialalnosci) i otrzymalem lekko blekitny roztwor, kiedy dodalem wiecej podgrzewajac probowke, zaczely sie wydobywac tlenki siarki (charakterystyczny zapach) i wodor ktory stwierdzilem organo-zapalkowo. Po odparowaniu kwasu najpier otrzymalem Niebieskie drobne krysztalki a nastepnie po dalszym ogrzewaniu prawie biale CuSO4. Oczywiscie ta metoda nie nadaje sie na wieksza skale, a jedynie dla satysfakcji. Osobiscie preferuje reakcje z kwasem azotowym.