Patyna, śniedź, grynszpan szlachetny - produkt korozji atmosferycznej miedzi i jej stopów w dostatecznie wilgotnym powietrzu. Jest to warstewka koloru od jasnozielonego do szarozielonego. Jej głównym składnikiem przy czystej atmosferze jest zasadowy węglan miedzi, natomiast w otoczeniu atmosfery przemysłowej, zawierającej dwutlenek siarki, towarzyszy jej zasadowy siarczan(VI) miedzi.

Patyna jest powłoką trwałą, jako ostatni etap procesu korozji. Przedtem czyste powierzchnie metalu pokrywają się najpierw czarnym tlenkiem miedzi, i to on z czasem przechodzi w trwałą patynę.

Cały proces pokrywania się powierzchni metalu nalotem patyny trwa kilkadziesiąt lat, choć pierwsze objawy mogą zacząć pojawiać się już po kilku latach.

Sztuczne patynowanie można wykonać również metodami chemicznymi, np. w celach ozdobnych można to zrobić zanurzając przedmioty w roztworze siarczanu amonu na 12 godz. i potem susząc je na wolnym powietrzu.

Na dużych, odkrytych powierzchniach patyna jest zjawiskiem pożądanym, traktowanym jako trwała powłoka ozdobna - np. na dachach krytych miedzianą blachą, oraz na pomnikach z brązu lub spiżu.