<center>INDYGO
2-(1,3-dihydro-3-oxo-2H-indazol-2-yliden)-1,2-dihydro-3H-indol-3-on
C16H10N2O2

</center>


- Postać: ciało stałe
- Kolor: ciemnoniebieski z odcieniem fioletowym
- Zapach: lekki "chemiczny"
- Gęstość: (g/cm3 w 20*C)
- Rozpuszczalność w wodzie: praktycznie nierozpuszczalny
- Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszczalny w wodnych roztworach kwasów mineralnych
- Temperatura topnienia: ~300st.C (sublimuje)
- Temperatura wrzenia: -
- Temperatura rozkładu: ~390st.C
- Palność: może być palny jeśli zmieszany z silnymi utleniaczami (stęż.HNO3, KClO3, KMnO4 i in.)
- Toksyczność: nie jest klasyfikowany jako substancja niebezpieczna. LD50, mysz, doustnie >32g/kg
Może powodować lekkie podrażnienia przy dłuższym kontakcie ze skórą i błonami śluzowymi
- Higroskopijność: nie jest higroskopijny
- Przechowywanie: szczelnie zamknięte naczynia (pyli)
Własne spostrzeżenia: Indygo dość łatwo ulega redukcji (np. pod wpływem Na2SO3, dwutionianu itp)
do rozpuszczalnej w wodzie leukozasady, która samorzutnie utlenia się z powrotem do barwnika już tlenem z powietrza w ciągu kilkunastu godzin.
pod wpływem silniejszych utleniaczy (CrO3/H2SO4) przechodzi w izatynę (2,3-indolodion) używana np. do wykrywania śladów tiofenu w benzenie.