aminoetan, C2H7N, etyloamina
<center>
ETYLOAMINA
aminoetan
C2H7N
</center>
-
Postać: ciecz
-
Kolor: substancja bezbarwna
-
Zapach: ostry, nieprzyjemny, zbliżony do amoniaku
-
Gęstość: 1,09 g/cm3 (20 °C)
-
Rozpuszczalność w wodzie: bardzo dobrze miesza się z wodą w każdych proporcjach
-
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: bardzo dobrze rozpuszcza sie w etanolu i eterze dietylowym
-
Temperatura topnienia: - 81 °C
-
Temperatura wrzenia: 16,6 °C
-
Temperatura rozkładu:
-
Palność: Ciecz wysoce palna. Pary są cięższe do powietrza - gromadzą się przy powierzchni i w dolnych partiach pomieszczeń. Zbiorniki narażone na działanie ognia lub wysokiej temperatury mogą eksplodować. Środki gaśnicze: woda, gaśnice z CO2, gaśnice proszkowe z proszkiem gaszącym ABC lub BC, gaśnice pianowe. Temp. zapłonu: -20 °C, temp. samozapłonu: 335 °C
-
Toksyczność: Etyloamina jest substancją szkodliwą. Działa silnie żrąco na skórę i płuca. Powoduje groźne uszkodzenia skóry i oczu. Etyloamina uszkadza komórki bezpośrednio, skutkiem zasadowego działania żrącego i powoduje szczególnie bolesne podrażnienie wszystkich błon śluzowych. Zmiany anatomopatologiczne w inhalacyjnym zatruciu etyloaminą obejmują obrzęk, podrażnienie oraz odoskrzelowe zapalenie płuc. Podstawowym skutkiem zatrucia tym związkiem jest podrażnienie tkanek o znacznym stopniu nasilenia. Wdychanie par powoduje: Pojawia się zaczerwienienie twarzy, nudności, zawroty i ból głowy. Następnie skrócenie oddechu i kaszel. W groźnych przypadkach - bezdech i pieniąca się ślina (objawy obrzęku płuc). Po 24-28 godzinach od narażenia może rozwinąć się zapalenie oskrzeli, jak również dezorientacja, utrata przytomności, a rzadziej również drgawki. Objawy obrzęku płuc mogą pojawić się po upływie kilku godzin po narażeniu i są wzmagane przez wysiłek fizyczny. Po spożyciu pojawiają się nudności i wymioty. W groźniejszych przypadkach w wymiocinach pojawia się krew. Mogą powstać zaburzenia psychiczne, utrata przytomności i drgawki. W zatruciach doustnych zmiany są podobne jak przy zatruciach zasadami. Na skutek kontaktu ze skórą może wystąpić groźne podrażnienie, zaczerwienienie i ból. Po dostaniu się do oczu mogą pojawić się groźne zaczerwienienia i podrażnienia, a następnie zaburzenia widzenia, spowodowane obrzękiem rogówki.
-
Higroskopijność: związek silnie higroskopijny
-
Przechowywanie: w oryginalnych, właściwie oznakowanych opakowaniach, w magazynie wyposażonym w instalację wentylacyjną, na twardym podłożu, w możliwie niskiej temperaturze. Opakowania napełniać do 90% ich objętości. Na terenie magazynu przestrzegać zakazu palenia, spożywania posiłków.
Własne spostrzeżenia: Etyloamina otrzymywana jest przede wszystkim w reakcji chlorku etylu z alkoholowym roztworem amoniaku.
Etyloamina wykorzystywana jest w syntezie chemicznej, przy produkcji leków, jako półprodukt do produkcji pestycydów, inhibitorów korozji oraz przy rafinacji ropy naftowej (jako produkt pośredni), jako półprodukt w syntezach barwników, do ekstrakcji, w przemyśle gumowym.
Reaguje gwałtownie z metalami, w tym kolorowymi oraz tworzywami sztucznymi a także z tlenkiem etylenu, HCl, HBr, Cl, NO i innymi. Reaguje wybuchowo z nitroparafinami. Rozkłada się pod wpływem temperatury. Wykazuje silne właściwości korozyjne
CAS No.: 75-04-7
masa cząsteczkowa: 45,09 g/mol
inne nazwy: etanoamina, monoethylamine
Prężność par: 1200 mbar (20 °C)
Wartość pH 14 (r-r wodny, 10 g/l, 20 °C):
wzór strukturalny: