Jaka substancja (lub mieszanina) jest najsilniejszym reduktorem

Stawiam na lit (tak jak w tej piosence :-)

Lit
Już prędzej chyba potas...

Nieu :-)
Na chłopski rozum - lit.
A na chłopski rozum podparty tablicą Mendelejewa - i tak lit, bo nawet cez ma większy potencjał elektrodowy (czyli jest słabszym reduktorem).
Litem zredukujesz potas do metalu. A na odwrót nie.

Czyli w reakcji litu z wodą wytwarza się więcej ciepła, niż w reakcji potasu z wodą
Dobrze wnioskuję

Źle wnioskujesz. Energia z reakcji wcale nie jest równoznaczna z właściwościami redukującymi. Lit będzie, gdyż ma najmniejszy promień atomowy i najłatwiej mu przyłączyć elektron. Jedynie wodór mógłby z nim konkurować, ale on baaardzo szybko tworzy dwuatomowe cząsteczki i staje się mniej reaktywny na wskutek otzymania dubletu.....

Zauważ, że reakcja cezu z wodą zachodzi kilkanaście razy szybciej ( eksplozja) niż potasu z wodą ( jedynie zapłon)

A co sądzicie o glinowodorku litu LiAlH4
Czy jest silniejszym reduktorem od litu
A jeśli nie, to czy jest silniejszym reduktorem od cezu

Na chłopski rozum dobrze, ale to zależy od entalpii (ciepła) tworzenia - entalpia tworzenia LiOH jest mniejsza (gdy wydziela się ciepło, to bierze się wartość z minusem) od entalpii tworzenia KOH, więc wydziela się więcej ciepła.

Pytanie jest zbyt ogólnikowe. Wszystko zależy od warunków i typu reakcji. W wysokich temperaturach bardzo silnym i skutecznym reduktorem jest węgiel, glin, cyrkon..., czyli pierwiastki tworzące stabilne termicznie tlenki. Bardzo silnym reduktorem jest też wodór, "nadgryza" nawet Al2O3 w odpowiednich warunkach.
Ale i tak najsilniejszym reduktorem, a zarazem utleniaczem, jest prąd elektryczny

Kurcze, zawsze wydawało mi się, że "elektrododatniość" rośnie od litu do cezu, cez metaliczny wypierałby potas, potas - sód itd., czyli najsilniejszym reduktorem wśród litowców byłby cez. On najłatwiej oddaje elektron. Stąd jego zastosowanie w fotokomórkach (efekt fotoelektryczny - jako elektryk musiałem to dodać).

Bo tak istotnie jest, tyle że nie chodzi o elektrododatniość a o wartość standardowego potencjału redukcji która dla cezu jest niższa niż dla litu

Zaczynacie mieszać potencjał normalny z pracą wyjścia i elektroujemnością.
Potencjał normalny nie jest jedyną miarą zdolności redukcyjnych !!!!
Rubid i cez mozna otrzymać przykladowo przez redukcję ich chlorkow wapniem, redukcję chromianów cyrkonem, rozkład azydków( - jon N3(-) to b. silny reduktor!), elektrolitycznie.
ps. lit ma najniższy potencjał normalny (i nie tylko w wodzie) pośród metali , ale to wynika z małych rozmiarów jonu Li(+) i jego względnie silnego solwatowania.

Jony azydkowe sa takze utleniaczami w roztworze wodnym w postaci HN3( zakwaszone azydki ... ) , utleniaja Cu , Zn , Fe do odpowiednich jonow ... natomiast redukcja cezowych , rubidowych , potasowych chlorkow czy chromianow wapniem czy cyrkonem , jest typowa reakcja | cialo stale + cialo stale ---> cialo stale + gaz(metal) | rownowaga jest przesunieta silnie w strone substratow , ale odbieranie gazowego produktu z ukladu umozliwia nam otrzymywanie duzych wydajnosci tej niby "nieprawidlowo zapisanej" reakcji ( np: tak samo sie dzieje podczas azeotropowego usuwania wody podczas otrzymywania estrow) ...

PS. A co do najsilniejszych reduktorow to zdaje mi sie , ze w zaleznosci od ukladu moga byc nimi np solwatowane elektrony ... ciekawa literaturka o wlasciwosciach redukcji Otrzymywanie aktywnych metali i reakcje metaloorganiczne w ciekłym amoniaku

To HN3 ma własności utleniające, nie N3(-).
Napisałem wczesniej że: "Wszystko zależy od warunków i typu reakcji(...)", odnośnie całego tematu. Nie waro chyba rozmieniać się na drobne i rozpatrywać konkretne reakcje, w konkretnych warunkach. Tak to można całe forum zawalić postami o redukcji

Jony N3- sa termodynamicznie nietrwale , a to ze nastepuje rozklad NaN3 ---> Na i N2 jest spowodowane takze slabym charakterem kwasowym jonow sodu , gdyz nie tworzy on trwalego azotku sodowego (azot tez jest slabym utleniaczem) ... jestem ciekaw jak sie rozklada LiN3 , a szczegolnie Mg(N3)2 ( mozliwe ze te zw rozkladaja sie z wytworzeniem Li3N , Mg3N2 i N2 ).
Azydek sodu ogrzany z :
- sodem metalicznym daje Na3N
- NaNO3 daje Na2O +N2
- BaCO3 daje Ba(CN)2

PS. Wogle azydki sa bardzo ciekawymi zw chemicznymi , nie ze wzgledu na wlasciwosci wybuchowe , lecz mnogosc struktur rezonansowych ... do tej pory sie je intensywnie bada ...

E° HN3/N2 = -3,1 V (2HN3 ---> 3N2 + 2H+) - niewiem czy to mozliwe / literatura G. Charlot Analiza nieorganicznia jakosciowa r. 1976 str. 404

Tak a propos redukcji to książke ostatnio znalazłem:
http://rapidshare.de/files/1736598/Redu ... y.pdf.html

EKHUM! reduktor sam ulega utlenianiu, a przecie utlenianie to oddawanie elektronow

Jesli chodzi o komentarz lopeza to sie z nim zgadzam chodz nie napisal wszystkiego ... rozwazajac reakcje :
Li + H2O ---> Li+ + OH- + 1/2H2 ΔH1
Cs + H2O ---> Cs+ + OH- + 1/2H2 ΔH2

trzeaba wziasc po uwage wszystkie aspekty tej reakcji :

- LiOH (H2O)---> Li+ + OH- ΔH1' -rozpuszczenie LiOH z utworzeniem jonow rozerwanie sieci krystalicznej (bez hydratacji)
- CsOH (H2O)---> Cs+ + OH- ΔH2' -rozpuszczenie CsOH z utworzeniem jonow rozerwanie sieci krystalicznej (bez hydratacji)

- Li+ (H2O)---> Li(H2O)x+ ΔH1'' -hydratacja jonow Li+
- Cs+ (H2O)---> Cs(H2O)x+ ΔH2'' -hydratacja jonow Cs+

- kinetyka (chyba jest taka sama wiec mozna ja pominac)

- energie sieci krystalicznej tych metali ΔH1''' , ΔH2'''

- i moze jeszcze inne ...

w zasadzie to wszystkie efekty ktore trzeba wziasc pod uwage(inne mozna zaniedbac , oraz pominac gdyz analizujac te rownania sie skracaja ... ) . Porownujac wartosci ΔH tych reakcji i je w pewien sposob zestawiajac , mozna uzyskac jakies wnioski o utleniaczu czy reduktorze w funkcji ΔH ...

No na pewno nie, bo atom litu jest znacznie mniejszy, co wpływa na to, jak lit reaguje z wodą... Kation Li+ jest6 mniej trwały, bo gęstość ładunku dodatniego jest w małym atomie litu znacznie większa niż w dużym atomie cezu, do tego dochodzi ekranowanie ładunku jądra przez pozostałe elektrony.



Możliwe, bo to jest standardowy potencjał redukcji azotu do azotowodoru, czyli można powiedzieć, że potencjał utlenienia HN3 do N2 jest +3,1V...

... Zle rozumiesz pojecie kinetyki , to nie tylko strikte szybkosc reakcji( wzory , calki , rzedowosci ... ) , ale takze , jak i nie najwazniejsze to mechanizm tej reakcji ( ... chodzilo mi o mechanizm , czyli proces przeniesienia elektronu ... ) , szybkosc moze byc inna np ze wzgledu na strukture krystaliczna metalu , jego gestosc oraz adsorpcje wodoru na jego powierzchni ( te elementy w tym przypadku prawdopodobnie nie maja znaczenia w tym mechanizmie , ale moga wplywac na szybkosc reakcji ) ... co do trwalosci °G(tworzenia kationow w wodzie)[kJ/mol] Li+=-292.9 , a Rb+(niemam wartosci Cs)=-289.3 , co wskazuje na wieksza trwalosc Li+ , tutaj tez wystepuje "multum" powodow ktore wplywaja na zaistniala sytuacje ...

Mialem jedno zrodlo ( --> E° HN3/N2 = -3,1 V (2HN3 ---> 3N2 + 2H+) moze podaj swoje zrodlo ? ... ) , wartosc bardzo nie typowa , dlatego to kwestionowalem , zawsze moze wystapic blad w druku ...

PS. Zeby dobrze przeanalizowac to zagadnienie mozna ksiazke napisac

Znalazłem że dG dla HN3=+327 kJ/mol, co zgadza się nieźle po przeliczeniach z E° HN3/N2 = -3,1 V (powinno wyjść 3,39V). Trudno znaleźć bardziej nietwały związek ale jeszcze jako tako stabilny w temperaturze pokojowej.

//a może wróćmy do tematu ? o.r.s.