Otoż jest problem (przynajmniej dla mnie):
Jak, w sposób w "miarę" jednoznacznie wykryć jony: szczawianowe C2O4 2-, winianowe C4H4O6 2- (bodajże), [Fe(CN)6]4-, [Fe(CN)6]3-, oraz jony CH3COO - , mając do dyspozycji podstawowe odczynniki nieorganiczne?

cyjanożelaziany(III) dają z żelazem (II), a cyjanożelaziany(II) z żelazem (III) już w bardzo małych ilościach intensywnie niebieski błękitny kolor(błękit pruski i ten drugi, którego nazwy teraz sobie nie przypomnę).
szczawian wapnia jako jedyny z III grupy anionów jest nierozpuszczalny w CH3COOH. suche winiany ogrzewane z dodatkiem stęż. H2SO4 zwęglają się dając zapach karmelu, przy odpowiednim pH wytrąca się wodorowinian potasu, a winian diaminasrebra otrzymany przez rozpuszczenie winianu srebra w NH3*H2O ogrzany na łaźni w czystej probówce daje lustro Ag(0).

Ah, ok. Dziękuję. A jak wykryć powyższe w roztworach wodnych?

1. Cyjanki nie są uważane za organiczne.
2. Szczawiany i winiany można strącić przy pomocy Ba^2+, potem znowu rozpuścić w kwasie i utlenić przy pomocy KMnO4.
Szczawiany przy rozkładzie temicznym nie zwęglają się, w przeciwieństwie do winianów.
Poza tym winian dosyć łatwo w środowisku zasadowym jest utleniany przez [Ag(NH3)2]^+.
3. Octany po zakwaszeniu: po zapachu (metoda dosyć zawodna).
Są też próby z azotanem lantanu lub kakodylowa (ale wdychanie lotnych związków arsenu nie jest ... fajne).

Dzięki. I przepraszam za zaliczenie cyjanków do zw. org. To były aniony zaczerpnięte z pewnej strony - aniony z którymi miałem problem - i...nie zwróciłem uwagi na to:oops:
1. A propos szczawianów i winianów: czy osady różnią się czymś? (Barwa, rozpuszczalność w etanolu, heksanie[?], ew. rozpuszczanie na gorąco lub w odczynnikach nieorganicznych?)
2. Czy w takim razie jest możliwość określenia obecności octanów w próbce? (wiem, że octan ołowiu mętnieje po pewnym czasie, ale to chyba kwestia wieku - tak jak z jodkiem potasu)

octowy - po dodaniu Fe(III) tworzy się czerwonobrązowe zabarwienie, które znika po zakwaszeniu(w przeciwieństwie do SCN(-)).

Dziękuję wielce

Te osady, to myślę że w heksanie raczej się nie będą rozpuszczały: grupy hydroksylowe z winianów raczej się nie "lubią" z heksanem, a szczawiany raczej są jonowe, więc tu podobnie.

Z etanolem może, coś się da zrobić, ale chyba raczej też nie (takie gdybanie ).

Nie masz co przepraszać za cyjanki, tak tylko dziwnie to wyglądało, to wspomniałem


Może napisz, do czego konkretnie Ci te informacje: czysta ciekawość, czy może jakiś konkretny cel, to może coś się jeszcze wykrzesa w tym temacie.

Bez obrazy: chemia to moja *naturalna* pasja, ale ta strona internetowa... zawierała listę jonów organicznych i nieorganicznych wymaganych na konkurs. Znałem większość, właśnie oprócz cyjanożelazianowych, winianowych i szczawianowych.