Cześć! Zalezy mi strasnzie na otrzymaniu siarczanu (VI) ołowiu (II) gdyz kcialem wykorzystac go do zrobienia jodku ołowiu (II). I tutaj moje pytanie, czy musze najhpeirw zalac ołów kwasem azotowym i odstawic na pare dni czy da sie od razu kwasem siarkowym? Gdzies w przepisie na tym forum było ze nalezy to robic przez azotan ołowiu (II), zastanawialem sie, czy chodzi tu o czas reagowania czy o co... jak mozna pośpieszyc troszke reakcje metalicznego ołowiu z kwasem siarkowym? hmm a kolejne pytanie, czy zwykła jodyna wystarczy do tej reakcji? Strasznie spodobal mi sie ten zwiazek i gdyby nie to to bym sobie potestował odpowiednie reakcje ale mam wielka ochote na PbI2 :D Prosze o pomoc (czy moge korzystac z H2SO4/H2SO3 czy koniecznie trzeba HNO3) Z góry dzieki, pozdrawiam


PS. tak sie domyslilem ze H2SO4/H2SO3 (ten to juz w ogole) są słabsze od HNO3 tak wiec zrobilem mieszanine H2SO4 i H2O2 i zalalem tym ołów, by najpierw utworzył sie wodorotlenek a nastepnie zmienil w siarczan... czy to cos pomoze? ogolnie zalezy mi na czasie :D tzn zeby szybciej mi wyszlo niz to 3-5dni czekania :D dzieki z gory :D

wg mnie wystarczy H2SO4 ale stężony by utworzyć PbSO4 i ta reakcja szybko powinna pójść

ostatni miałem 4M H2SO4 to musiałem grzać nad palnikiem żeby reakcja zaszła.
a taki powyżej 50% powinien odrazu zadziałać

co do HNO3 to po dodaniu ołowiu tworzy się Pb(NO3)2 sól ołowiu
tak na marginesie wszystkie azotany są rozpuszczalne w wodzie (tworzą jony w tym wypadku Pb(2+) + NO3(-) więc z jonu Pb(2+) bedzie sie tworzyć PbI2 (trudno rozp osad) a nie ze soli Pb)

Siarczan (VI) ołowiu najlepiej otrzymać w reakcji kwasu siarkowego (VI) z rozpuszczalną solą ołowiu (II) np. azotan (V) ołowiu Pb(NO3)2 lub chlorek ołowiu (II) PbCl2, ale z niego nie otrzymasz PbI2, ponieważ jest nierozpuszczalny w wodzie. Azotan (V) ołowiu (II) najlepiej jest otrzymać roztwarzając ołów w stężonym HNO3 :3Pb+8NHO3 -> 3Pb(NO3)2+2NO+4H2O. Roztwarzanie trwa krótko, jeżeli zawartość probówki podgrzejesz. Jodyna ( roztwór I2 w KI) nie nadaje się do otrzymania PbI2. Musisz do tego użyć jodek sodu lub potasu. Pięknie połyskujące kryształy PbI2 otrzymasz mieszając w jednej zlewce 1g. Pb(NO3)2 w 100ml. H2O zakwaszonego 1ml. stężonego HNO3. W drugiej przygotowujesz roztwór 0,5g KI w 100ml. H2O destylowanej. Jeżeli zmieszasz te roztwory powstają bardzo piękne błyszczące kryształki PbI2.

Patryk coś tu kręci:

1) z PbSO4 nie można wytrącić PbI2, ale wręcz na odwrót: z r-ru PbI2 wytrąca się trudniej rozpuszczalny siarczan. Jodek wytrącamy z innych soli: chlorku, azotanu, jak już napisał chemik89.

abcarek jest niedoinformowany:

2) Nie tak łatwo roztworzyć ołów w kwasie siarkowym, tworzy się na powierzchni nierozpuszczalny PbSO4. Udaje się to jedynie w drastycznych warunkach i baaaardzo powoli. Po dodatku azotowego też tworzy się siarczan, ale szybciej. Poza tym kwas siarkowy jest mocniejszy niż azotowy.

Brawa dla chemika89, za to, że sprawdził to w książkach

No wlasnie szukalem na necie o tym, a w koncu znalazlem w ksiazce, o dzialaniu kwasem siarkowym na Pb... Sorki za zamieszanie a dalej to mialem na mysli siarczan ołowiu ogrzewac z KI, ewent. azotan ołowiu... Dziekuje za pomoc :D a jeszcze jedno pytanie, dlaczego do reakcji nie moze skorzystac z jodyny? jezeli by ją potrzymac alkohol by wyparowal a KI zareagowało ze związkiem ołowiu i jestem szczesliwy :D tzn moja wiedza narazie jest bardzo uboga, dlatego pytam dzieki

Jodyna zawiera oprócz KI także jod, możliwe że osad wcale nie będzie żółty...