Witam !
Mam następujący problem. Potrzebuję chlorku cyny (IV), ale z tego co o nim przeczytałem w necie to jest on dosyć niebezpiecznym związkiem. Więc pozostaje mi zakup pentahydratu tego związku, ale zanim go dokonam, chciałbym upewnić się co do kilku rzeczy. Z góry piszę, że naszukałem się trochę w necie, i ciężko znaleźć coś na temat pięciowodnej wersji tej substancji.
Więc z tego co się dowiedziałem pentahydrat chlorku cyny (IV) nie jest toksyczny (a przynajmniej nie aż tak jak jego bezwodnik), ale czy w warunkach domowych nie ma takiej możliwości, że się jakoś odwodni? Czy z przechowywaniem go wiążą się jakieś konkretne zagrożenia?
Z góry dziękuję za odpowiedź, i proszę o wyrozumiałość - jestem raczej początkujący w dziedzinie chemii, a zależy mi na bezpieczeństwie.

Jeśli chodzi o doświadczenie z tym odczynnikiem, ja go posiadam i jeszcze żyję, a przechowuję go w zwykłym worku strunowym. Nie sądzę żeby mógł się odwodnić, bo jest higroskopijny, pozostawiony na powietrzu pokrywa się swoim roztworem.

Znacznie prościej jest uwodnić bezwodny SnCl4, niż odwodnić hydrat SnCl4*5H2O, wszystko zależy od potrzeb i zastosowania
o tym nie pisałeś i trudno radzić nie znając zastosowania, toksyczne są tak samo z tym ze jeden jest ciekły i dymiący,drugi jest ciałem stałym .
Wszelkie info znajdziesz w WMO na forum
pzdr.
eko

Nie pisał o zastosowaniu, gdyż prawdopodobnie jest niecne
Chociaż czytałem o galwanicznym cynowaniu przy użyciu któregoś z chlorków cyny, SnCl₄, albo SnCl₂. W obydwu przypadkach na pewno się nie odwodni.

Natomiast tu pytanie w kierunku kogoś doświadczonego, na przykład eko. Czy podgrzewanie tego jest niebezpieczne? Jak ktoś na przykład zgrzeszy z tym odczynnikiem mieszając go z pewnym ketonem i czymś do utleniania, a powstały niecny materiał odpali niedokładnie oczyszczony, to czy może się zatruć?
No i jeszcze jedno, bo wiem że znasz się na toksykologii. W chlorku cyny toksyczny jest jon cyny, czy chloru? Czy inne rozpuszczalne sole cyny są równie toksyczne?
Słyszałem że do lutowania puszek konserwowych używa się czystej cyny, bo taka z ołowiem będzie działać trująco. To co z cyną? Mniej reaktywna?

Przy ilościach jakie się używa 1-2g zatruć ?, wiesz ilu z nas byłoby już podtrutych.

o nie na wszystkie pytania odpowiem ale z tego co wiadomo Związki cyny prowadzą do ostrej niewydolności nerek ...
I potrafią gromadzić się w organizmie ...

A odnośnie 2giego pytania czy w chlorku cyny szkodliwy jest chlor czy cyna ...
Chyba trzeba to wziąć z poziomu całości jako związek ...

Chociaż i ja się nie znam jak walnąłem gafę to pewno kolega Eko naprostuje wszystko ...

Pozdrawiam TB303

Cyna należy do pierwiastków najmniej toksycznych z grupy metali ciężkich ,zatrucia solami nieorganicznymi występują rzadko, natomiast bardziej niebezpieczne i silnie toksyczne są połączenia organiczne cyny.
Dawka śmiertelna dla psów SnCl2 waha się w granicach 4-6 g, bezwodny SnCl4 silnie dymiąca ciecz temp. wrzenia 114 C wywołuje działanie silnie drażniące na błony śluzowe dróg oddechowych.
Nieorganiczne związki cyny wprowadzone do ustroju w większych ilościach wywołują objawy ze strony przewodu pokarmowego: posmak metaliczny w ustach ,uczucie ściskania w gardle ,nudności, wymioty, biegunki.
Znacznie później występują drgawki ,zaburzenia równowagi ,zwolnienie oddechu, sinica , depresja oraz śmierć w skutek zapaści .
Związki cyny usuwa się z organizmu poprzez wywoływanie wymiotów lub płukanie żołądka 1% roztworem Na2CO3,a następnie podaje się mleko oraz antidotum metallorum .
W dalszym etapie stosuje się leczenie objawowe,leki nasercowe ,przeciwdrgawkowe np.(barbiturany) oraz napoje osłaniające i moczopędne.
Organiczne połączenia cyny posiadają znacznie silniejsze działanie toksyczne niż zw. nieorganiczne .
Tanner i Klimmer przeprowadzili badania farmakologiczne i toksykologiczne związków organicznych cyny wykazując, że związki te przyjęte w większych jednorazowych dawkach lub kilkakrotnych wywołują po początkowym pobudzeniu bardzo ciężkie uszkodzenia układu nerwowego .
Przy tych zatruciach obserwuje się często podostry obrzęk mózgu i opon mózgowych z zamroczeniem , napadowymi bólami i zawrotami głowy ,drgawkami padaczkowymi, wymiotami ,zaburzeniami oddechu, skłonnością do zapaści i bezmoczu .Objawy te rozwijają się po pewnym okresie utajnienia .
Pytałem autora postu o zastosowanie z prostej przyczyny, czy użyty w syntezie chlorek cyny będzie reagentem czy tylko katalizatorem reakcji od tego zależy toksyczność .
Techniczne zw. cyny zwykle zawierają domieszki innych silnie toksycznych dodatków takich jak: ołów , arsen, rtęć to Wasze zdrowie dbajcie o nie .

pozdrawiam i zdrófka życzę
eko

Co do zastosowań tego związku, to przewiduję następujące:
- cynowanie
- być może w dalszej przyszłości, kiedy nabiorę już nieco więcej doświadczenia w dziedzinie chemii, użyję do wytworzenia małych ilości TetrAP (tzn. jak napisano wcześniej cel niecny:-))
Czyli użyję chlorku cyny jako katalizator i reagent.
Co do bezpieczeństwa, to może on być trujący, chodzi o to, żeby mi nie dymił w kontakcie z powietrzem, jeśli jest to ciało stałe, to można założyć rękawice i po sprawie. Ev. Coś na twarz jakby mocno pyliło...

a karte charakterystyk czytal ?
chocby ta ktora znajduje sie na VMC w WMO ?

Tą w WMO czytałem, ale nie ma tam dokładniejszego opisu pentahydratu chlorku cyny (IV).

No dobra :

SnCl2 + HgCl2 -> SnCl4 + Hg

i wszystko teoretycznie by się zgadzało tylko dwa substraty są w postaci stałej a wiec w jakim srodowisku bedzie zachodziła ów reakcja

Pozdrawiam TB303

Kolega czytał coś o iloczynie rozpuszczalności? Że związki tzw. nierozpuszczalne w istocie ulegają częściowemu rozpuszczeniu. HgCl2 jest stosunkowo dobrze rozpuszczalny, względem choćby Hg2Cl2. Także stężony r-r HgCl2 po dodaniu SnCl2 wydzieli najpierw biały osad o wiele trudniej rozpuszczalnego Hg2Cl2, który będzie redukowany przez nadmiar odczynnika do Hg.

Wystarczy trochę chęci by poszukać np. preparatyka nieorg. znajdziesz tam dane których szukasz : uzyskiwanie ,odwadnianie itp.
WMO nie zastępuje prac pisanych przez specjalistów, to amatorskie Nasze własne prace
pzdr.
eko

Fakt No i wszystko jasne
Dzięki chemik10

Pozdrowi TB303

Czy da się w jakiś prosty sposób otrzymać SnCl4 z SnCl2? Dałoby się utlenić perhydrolem?

1) SnCl4x5H2O zalewa się w kolbie ze szlifem nieco większą od wyliczonej
teoretycznie ilością SOCl2 i ogrzewa przez kilka godzin zamknąwszy
kolbę korkiem z chłodnicą zwrotną i rurką z CaCl2. Zachodzi reakcja
SnCl4 x 5 H2O + 5 SOCI2 = SnCl4 + 5 SO2 + 10 HCl
Po skończonej reakcji usuwa się nadmiar SOCI2 przez destylację, a resztki
SOCI2, SO2 i HCl przez kilkakrotne wypompowywanie powietrza z kolby
w temp. pokojowej. W końcu produkt oczyszcza się przez destylację frakcyjną.
Czysty produkt wrze w temp. 114 °C.

@Elmo

2) Przez warstwę 200 g bezw. SnCl2 przepuszcza się czysty i suchy Cl2
z szybkością 60-70 pęcherzyków na minutę. SnCl2 szybko rozgrzewa się do
temp. 70-80 °C i zamienia w ciekły SnCl4. Koniec reakcji poznaje się po
obniżaniu się temp.
Surowy produkt oczyszcza się. Uzyskuje się 250 g
SnCl4 (90%).

wg "Preparatyka nieorganiczna", J.Gałecki, str. 265.

Tą metodę znam, ale w domowych warunkach trochę skomplikowane...

Nie zależy mi na nim jakoś bardzo, ale ciekaw jestem czy jest jakaś prostsza metoda syntezy tego związku.

Gdzieś w Młodym Techniku Sękowski pisał o syntezie FeCl3 z FeCl2 z dodatkiem kwasu solnego i chyba perhydrolu(nie pamiętam już dokładnie). Może tą drogą da się też otrzymać SnCl4, ale czy on nie zhydrolizuje w dużej ilości wody czy coś w ten deseń?
(więcej pytań niż odpowiedzi podałem )

SnCl4 jest bardzo higroskopijny, dymi na powietrzu niemiłosiernie (wychwytuje wodę) - zapomnij o jakiejkolwiek syntezie w wodzie.

Powiedzcie mi dlaczego niektóre chlorki mają postać cieczy, a nie kryształów? Podobnie zachowuje się np. TiCl4. Z czego to wynika?

Bielański pisze, że:



To mi tłumaczy zachowanie się chlorku cyny(IV). Natomiast o TiCl4 nie pisze już tak dokładnie... Mógłby ktoś wyjaśnić dlaczego chlorek tytanu ma postać cieczy?

Na wykładzie z chemii mieliśmy, że niema trwałej drobiny takiej jak kation Ti4+( są 2+ i 3+), czyli pewnie tak jak w przypadku SnCl4 nie będzie tam wiązań jonowych, a co za tym idzie TiCl4 może mieć postać cieczy(niska temperatura topnienia).

Dymi w każdym stężeniu czy od jakiegoś konkretnego? Nie hydrolizuje ten chlorek?

Dymi bezwodny, tj. SnCl4 (jako ciecz). Pewnie roztwór np. w THF dymi mniej, ale miałem jedynie przyjemność z czystym SnCl4.
Dym jest spowodowany właśnie hydrolizą.

Z artykułu:

http://www.vmc.org.pl/articles.php?id=130

Teraz już wszystko jasne!