<center>Żelaza (III) chlorek sześciowodny
6xhydrat chlorku żelazowego
FeCl₃ * 6 H₂O
</center>

Postać: ciało stałe
Barwa: zółto-brązowa
Zapach: chloru
Gęstość:
1.94 - bezwodny
2.898 - 6hydrat
Rozpuszczalność:
-w wodzie: 920g/1l (20`C) w 100*C 554g/100g (bezwodny)

-w innych rozpuszczalnikach:
w etanolu: bardzo dobrze rozpuszczalny(brak dokładnych danych)
w eterze: bardzo dobrze rozpuszczalny(brak dokładnych danych)

Temp. topnienia: 37*C
Temp. wrzenia: rozkład
Temp. rozkładu: brak danych
Palność:: niepalny
pH: ok. 1.8 (10g/1l H20, 25*C)
Toksyczność
Toksyczność ostra: LD50 (doustnie szczur) 900mg/kg
- Po spożyciu: wymioty, działa toksycznie na nerki i wątrobę
- Przy kontakcie ze skóra: podrażnienia
- Przy kontakcie z błonami śluzowymi: podrażnienia
- Przy kontakcie z oczami: silne(!) podrażnienia



Środki ochrony:
odzież ochronna, okulary ochronne, wymagane rękawice ochronne odporne na chemikalia

Higiena:
Zmieniać zanieczyszczone ubranie. Umyć ręce i twarz po pracy z tą subst. Zalecane stosowanie kremu ochronnego skóry

Higroskopijność: ---
Przechowywanie:: Szczelnie zamknięte opakowanie, suche dobrze wentylowane pomieszczenie, chronić przed światłem, w temp. pokojowej(+15* - +25*)


Pierwsza pomoc:
- Kontakt z oczami: przepłukać dużą ilością wody, przy szeroko odchylonej powiece, skonsultować sie z okulista
- Kontakt ze skóra: zmyć dużą ilością wody
- Połkniecie: podać duża ilość wody, spowodować wymioty, wezwać pogotowie

Masa molowa: 270.33 g/mol
Zastosowanie:
Dawniej stosowany w elektronice do trawienia miedzi na płytkach drukowanych(wolnych od lakieru) własnej produkcji (dość tania metoda, ale nie nadająca sie do zastosowania w przemyśle )
Do kuwety fotograficznej lub innego płaskiego naczynia należy nalać ciepłej wody, następnie wsypać kryształki chlorku i mieszając doprowadzić do ich całkowitego rozpuszczenia. Typowa koncentracja - 200 g trójchlorku na 1 litr wody. W tak przygotowanym roztworze należy zanurzyć płytkę na około 5 minut delikatnie poruszając.

2FeCl3 + Cu -> CuCl2 + 2FeCl2

po zadaniu tiocyjanianami zmienia barwę na krwisto czerwona (w ten sposób można w analityce zidentyfikować jony Fe^3+ oraz SCN^-
w reakcji tej tworzą sie jony tiocyjanianu żelaza, a w zależności do stężenia jonów SCN^- w reakcji możesz otrzymać takie jony:
[Fe(SCN)]^+2, [Fe(SCN)2]^+, Fe(SCN)3, itd. az do [Fe(SCN)6]^-3


chlorek zelaza(III) można tez zastosować przy obróbce ścieków galwanicznych, gdy przedozujemy Na-DDTK (który jest szkodliwy dla organizmów wodnych) podczas strącania np. Cu i Sn w sciekach, a dodatek jonów Fe^3+ zwiarze sie z jonem dietyloditiokarmaminanowym, tym samym usuwając go z roztworu, natomiast możliwy nadmiar Fe^3+ juz jest mniej grozny (a przynajmniej normy dotyczące ścieków pozwalają na większe ilości Fe^3+ niż Cu^2+ w sciekach)

FeCl3 można otrzymać przykładowo z FeCl2 działając na FeCl2 za pomocą H2O2 (reakcja przeprowadzana przy użyciu gorącego r-ru FeCl2)

Czego należy unikać:
- Mocne ogrzewanie(niebezpieczne produkty rozkładu: Cl, HCl - w reakcji z wodą)
- Metale alkaliczne(jony żelaza strącają sie w środowisku alkalicznym, co powoduje mechaniczne uszkodzenie organizmów wodnych)


Danych dostarczyli: Panzerfaust_PL(gęstość i rozpuszczalność) i Sulik(zastosowanie, ale mała część odemnie )