Witam, mam pytanie robiłem siarczek miedzi, no i do probówki wsypałem troszkę siarki i troche kawałków takich 0.5cm miedzi i wsyzstko podgrzałem, siarka bulgotała i nagle z probówki zaczął ulatniać się żółty gaz, który okropnie śmierdział zgniłymi jajami, myślałem, że się pożygam

Wydaje mi się, że nie jest to SO2 bo wiem jak pachnie, ale H2S też nie bo skąd by się wziął wodór :// Proszę o pomoc Gdy nad ulatniający się dym nadstawiłem szkło na szkle zaczął pojawiać się pomarańczowy osad
Ten dym zachowuje się podobnie jak dym z ciekłego azotu tzn. mam na myśli to, że ulatnia się i szybko leci w strone ziemii i rozbija się onią ...


P.S Nie banujcie jak coś to dajcie do kosza...

Po zapachu można się domyśleć że to H2S, w końcu zawsze powtażali w szkole, że siarkowodór pachnie zgniłymi jajami, jednak nie jest on żółty i tu sie cośnie zgadza możliwe że ulatniały sie opary siarki? czysty H2S ma gęstość nieznacznie większą od powietrza więc w sumie nie powinien sie tak zachowywać no i faktycznie skąd miałby tam wziąć sie wodór? czy ta miedź i siarka były czyste czy np. z siarka z ogrodniczego? bo to by raczej wyjaśniało sprawę. PoZdRo

Siarka była z chemicznego czysta, a miedź to taki mam kabelek miedziany i go sobię tne... kurcze no ale H2S osadzał by się jako pomarańczowy osad Ewentualnie moge sprobować ten gaz rozpuścić w wodzie i może mi powstanie Kwas, tylko niewiem jak to sprawdzic ;|

Moim zdaniem siarka zareagowała z czymś w powietrzu bo ma niską temp. wrzenia (444,72 °C). Ponadto ta "miedź" z kabelków to nie zawsze jest czysta. Wg mnie

A moze poprostu wczoraj na kolacje bigos jadles?
Pozdro

Nie pojmuje, jak już używasz kabli Cu o gównianej jakości (bo to raczej nie jest odczynnik tylko kabel) to na co pchasz tam czystą chemicznie siarkę, wiadomo że jak jest syf to nie wyjdzie to co chcemy.

Ja bym nie powiedział, że miedź w kablach jest "gównianej jakości". Kiedyś czytałem że kable zawierają 99,5% Cu.
Co do smrodu to jest kilka możliwości. Mogłeś mieć wilgotną siarkę, albo wilgoć z powietrza i SO2 z częściowo spalonej siarki rozkładały CuS.

Żółty gaz to siarka, ona łatwo sublimuje, a siarkowodór i dwutlenek siarki bezbarwne. Smród to H2S myślę, że nawet odrobinę wilgoci wystarczyło żeby powstał w wystarczającej ilości do zepsucia powietrza. Dwutlenek siarki ma nieprzyjemny, ostry zapach jest drażniący, ale to nic w porównaniu z siarkowodorem.

Można to sprawdzić. Zrób jak na rysunku i jeśli siarka rzeczywiście sublimuje to powinna osadzić się na dnie krystalizatora.

dwutlenek siarki bezbarwny? to po cholere sie siarki uzywa w mieszanina i dlaczego jak sie siarke spala to powstaje bialy dym

Woda też jest bezbarwna a chmury nie Przy gotowaniu siarkowca wydzielają się białe dymy..

turuś - siarczek miedzi ci tak nie wyjdzie, miedź tam w ogóle nie bierze udziału w reakcji

No to w jaki sposób mogę go otrzymać ;|

P.S Co do vauen0 nie muszę się wypowiadać

co do SO2 jest bezbarwny jesli "barwny" czy jakies "dymy" to siarka zasyfiona.. Froncik palił S (dziwnie to brzmi...) i wie ze dymu nie było choc S nosi miano TECH.
Jak otrzymac?? hmm teraz wyjade z czystą teorią:
CuSO4 + H2S-> CuS + Na2SO4 tylko czy CuS nie zhydrolizuje?? Hydroliza siarczków to nic ciekawego...
Google nie gryzie

hmm to da sie z pierwiastków czy sie w koncu nie da

jak chcesz otrzymać siarczek miedzi to droga jest trochę dłuższa, lecz jak chcesz mieć dowolny siarczek, to najlepiej przepis z sękowskiego. pył siarki wrzucasz do stopionej parafiny i mieszasz (nie pamiętam ile pyłu na ile parafiny) i czekasz aż skrzepnie (rób to w parownicy albo na jakiejś szalce petriego bo z probówki nie wyciągniesz.). możesz wyjąć ten swój stop i kiedy bedzie trzeba wrzucasz jego kawałek do probówki i grzejesz.

wydziela się H2S który możesz przepuścić przez płuczkę z wodnym roztworem NaOH. Powstaje ci Na2S. Możesz go wykrystalizować. możesz z Na2S zrobić CuS w reakcji roztworu Na2S z jakąś rozpuszczalną solą miedzi (powinien się strącić CuS) i sól sodu.

Ja tez myslalem ze sie da

Kiedyś robiłem siarczek miedzi, ale wcale nie był mi potrzebny. Otrzymałem pochodną imidazoli i jedyną rozsądną metodą oczyszczania było zrobienie kompleksu z miedzią(II). Kompleks potem rozkładałem przez wprowadzanie gazowego siarkowodoru (uwaga trujące paskudztwo) do roztworu wodnego kompleksu tego imidazolu z miedzią. Wytrącał się czarny CuS, który po prostu odsączyłem od roztworu czystego związku organicznego.

Jak chcesz otrzymać ten siarczek to zmieszaj roztwory najlepiej stężone CuSO4 i Na2S2O3 (tiosiarczan sodu 5zł 100g cz w Aktynie) za kilka godzin albo kilkanaście albo i też za kilka dni powstanie ten siarczek.
Tanio, nietoksycznie i długo

P.S Jak spalałem samą siarkę to ścianki koleb też się pokrywały tym żółtym.

A mi jakos wyszlo. Zobacz sobie w muzeum. No chyba, ze mi wcale nie wyszedl siarczek miedzi...

No dobra, wierzę Założyłem, że skoro Turusiowi nic nie wyszło to tak sie nie otrzyma

szczerze to ja mu ten sposób poleciłem bo siarczej wychodzi ale pewnie miał cos zasyfione (odwalcie sie juz od Turusia, stara się...)

Potem ten H2S mozesz przepuscic przez wode i powinien powstac kwas siarkowodorowy. wrzucasz do niego miedz(najlepiej pyl) i po jakims czasie powinien sie rozpuscic... chociaz nie jestem do konca pewny czy tak otrzymasz ten kwas, a nawet jesli to o malym stezeniu, ew mogłbys ten pyl miedziany w nim ugotowac...

czytalem tez w jakiejs ksiazce o innym dosiadczeniu-w probowce gotujesz miedz i w jej parach zanurzasz drut miedziany(nie moze dotykac stopionej miedzi ).Potem czekasz az dopali sie osadzona na miedzi siarka i powinien powstac wlasnie siarczek miedzi... poszukam tej ksiazki i walne tu skana

Cos Ci sie chyba walnelo Front... CuSO4+H2S -> CuS + H2SO4
Pozdro

nie utworzysz bardziej stężonego H2S
a miedź nie reaguje z kwasami nieutleniającymi (np. beztlenowymi) a już na pewno nie w takim rozcieńczeniu.
więc pozostaje metoda z reakcją soli miedzi i jakiegoś siarczku.

Pozdro panzer

^ do tego bym się mocno przyczepił - Tam ma być Na2S. Poza tym CuS jest nierozpuszczalny, więc na pewno nie zhydrolizuje.

Jeżeli chcesz jakiś siarczek, to najłatwiej jest pomieszać siarkę z pyłem danego metalu, a następnie ogrzać. Polecam cynk, bo reakcja S+Zn->ZnS zachodzi bardzo łatwo. Wadą tej metody jest to, że albo probówkę wyczyścimy kwasem solnym tracąc odczynnik, albo trzeba zbić probówkę.

Nie jestem pewien, czy proszek miedziany z siarką będzie łatwo reagował, bo po prostu tego nie robiłem. Na pewno siarczek miedzi można dostać z poprawionej reakcji Fronta (CuSO4 + Na2S-> CuS + Na2SO4) i ta reakcja przebiega ładnie dając osad - CuS.

A czy otrzymano H2S się bardzo łatwo sprawdza: mocno wilgotną (nie mokrą) bibułę nasączoną octanem ołowiu przykłada się do wylotu probówki. Jeśli zmieni kolor z białego na któryś odcień brązowego (aż do czarengo czasami), to znaczy że powstaje H2S. Jak nic się nie stanie, to znaczy, że tam nie ma H2S (albo inny kwas (siarkawy) zdążył pierwszy przereagować - ale wtedy powinno też się trochę zabarwić)
Uwaga, bibułę trzeba z 15 sekund trzymać!

ja nie mowilem o otrzymywaniu stezonego H2S. przeciez nawet napisalem ze nie wyjdzie stezony.

Skan doswiadczenia:
http://img112.imageshack.us/my.php?image=fotmj9.jpg