I tu i tu strącają się metale ciężkie. W pH około 0,5 strącają się siarczki kationów II grupy analitycznej, np. Pb, Au, Cu, Hg i używa się tutaj H2S albo tioacetamidu. W pH > 1 strącają się siarczki np. Ga, Zn oraz wodorotlenki np. Al, Be (kationy III grupy), a odczynnikiem strącającym jest siarczek amonu.
Taki "limit" pH został ustalony, aby strącał się całkowicie siarczek kadmu w grupie II, a nie strącał jeszcze siarczek cynku grupy III.
W przypadku ołowiu pH nie ma aż tak dużego znaczenia.
Tylko, nie bardzo rozumiem, chodzi o stwierdzenie obecności ołowiu w, czy ogólnie strącenie siarczków ewentualnych metali zawartych w próbce?