<center>PIROSIARCZYN POTASU
Dwusiarczyn potasu
K₂S₂O₅

</center>


- Postać: ciało stałe
- Kolor: przezroczysty do białego
- Zapach: siarkowodoru
- Gęstość: 2,34 g/cm3 w 20*C
- Rozpuszczalność w wodzie: 450 g/l w 20*C
- Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: nierozpuszczalny w etanolu
- Temperatura topnienia: brak danych
- Temperatura wrzenia: brak danych
- Temperatura rozkładu: >150*C
- Palność: niepalny
- Toksyczność: LD50 (doustnie szczur): 2300 mg/kg
- Higroskopijność: niehigroskopijny
- Przechowywanie: szczelne opakowania, temperatura pokojowa, suche pomieszczenie

Własne spostrzeżenia: Silny konserwant (E224), stosowany do konserwowania owoców, warzyw szuszonych, win, miodów pitnych, soków. Służy także do dezynfekcji naczyń i przyżądów podczas produkcji win i miodów pitnych. Jest również dobrym rozpuszczalnikiem tlenków metalicznych, gdyż przy stapianiu z nimi dziala podobnie jak mieszanina siarczanu potasu z SO₃.
Otrzymać go można poprzez rozkład KHSO₄ w podwyższonej temperaturze.

=MaLuTkI=, pomyliłeś pirosiarczyn(K2S2O5) z pirosiarczanem(K2S2O7).


Dotyczy K2S2O5.


Dotyczy K2S2O7.

Dobra, wiem, że się czepiam.

Zabezpieczony od wilgoci nie ma zapachu, a jak już ma czymś pachnieć, to tlenkiem siarki SO2. Jego właściwości konserwujące wynikają poniekąd z tego, że uwalnia SO2. Nie trzeba "palić siary" w balonie na wino, wystarczy sypnąć do moszczu trochę K2S2O5 i efekt ten sam.