dolej H2O2

Rtęć i większość jej związków jest silnie toksyczna i stanowi częste zanieczyszczenie środowiska. Jeżeli dostanie się do środowiska wodnego, mikroorganizmy metylują ją i w ten sposób powstaje związek metaloorganiczny – dimetylortęć. Jest on rozpuszczalny w tłuszczach, a zarazem bardzo toksyczny i trwały – jest to główna postać rtęci, która przedostaje się do organizmów żywych i kumuluje się w nich. Rtęć w środowisku w postaci dimetylortęci była przyczyną kilku przypadków masowego skażenia środowiska.

Rtęć wchłania się również przez drogi oddechowe w postaci par. Z płuc dostaje się do krwi, gdzie wnika do erytrocytów, w których jest utleniana. Pewne ilości rtęci wnikają też do mózgu i przenikają przez barierę łożyskową do krwi płodu. Wchłonięta w ten sposób rtęć wydala się z moczem i w niewielkim stopniu z kałem. Kumuluje się w nerkach uszkadzając je.

Toksyczność rtęci polega na niszczeniu błon biologicznych i łączeniu się z białkami organizmu. W ten sposób rtęć zakłóca wiele niezbędnych do życia procesów biochemicznych.

Ostre zatrucie parami rtęci wywołuje zapalenie płuc i oskrzeli prowadzące niekiedy do śmiertelnej niewydolności oddechowej. Inne objawy to: krwotoczne zapalenie jelit, niewydolność krążenia, zapalenie błony śluzowej jamy ustnej. Uszkodzeniu ulegają również nerki i układ nerwowy.
Spożycie związków rtęci powoduje ślinotok, wymioty, krwawą biegunkę, martwicę błony śluzowej jelit. Pojawia się również pieczenie w przełyku. Podobnie jak w zatruciu drogą oddechową uszkodzone zostają nerki.

Zatrucie przewlekłe małymi ilościami rtęci powoduje początkowo niespecyficzne objawy takie jak ból głowy i kończyn, osłabienie. W późniejszym czasie dochodzi do zapaleń błon śluzowych przewodu pokarmowego, wypadania zębów i wystąpienia charakterystycznego niebiesko-fioletowego rąbka na dziąsłach. Obserwuje się też postępujące uszkodzenia OUN: zaburzenia snu, upośledzenie koncentracji, zaburzenia pamięci, zmiany w osobowości. Później pojawiają się drżenia rąk i nóg, niezborność chodu. Charakterystycznym objawem jest zmiana charakteru pisma na tzw. "drżące pismo". W zatruciu przewlekłym również obserwuje się uszkodzenie nerek.

to ja może tylko przypomne o jednej sprawie jaksch bo tak szastasz rtęcią fluorowodorem a może nie wiesz że



azotan Hg(II) ma ld50 26mg/kg myślisz ze to mało pomyśl sobie że ta rtęć w organiźmie w dużej mierze zostaje

smacznego i pozdrawiam

niczym nie szastam xD a po drugie u mnie w szkole spokojnie robimy doświadczenia z rtęcią w laboratorium...a po drugie jak robisz reakcje rtęci z azotowym przy -20 stopniach na dworze to tak niezbyt będzie się unosić w tym powietrzu tej rtęci a już tym bardziej kiedy stoi się 5 m dalej...ale żę jest trująca to wiem no to już każdy wie....ja tylko pytam jak z jednego zrobić drugie i tyle ;] robię kilka soli i resztę roztworu oddaję do szkoły "w prezencie" więc nie trzymam sobie tego "na czarną godzinę..."

niczym nie szastam xD a po drugie u mnie w szkole spokojnie robimy doświadczenia z rtęcią w laboratorium...a po drugie jak robisz reakcje rtęci z azotowym przy -20 stopniach na dworze to tak niezbyt będzie się unosić w tym powietrzu tej rtęci a już tym bardziej kiedy stoi się 5 m dalej...ale żę jest trująca to wiem no to już każdy wie....ja tylko pytam jak z jednego zrobić drugie i tyle ;] robię kilka soli i resztę roztworu oddaję do szkoły "w prezencie" więc nie trzymam sobie tego "na czarną godzinę..."

Po pierwsze HgS rozpuszcza się w nadmiarze Na2S dodanego w środowisku alkalicznym. Jednak najlepiej jest go strącić w lekko kwasowym, żeby uniknąć kompleksowania. HgO jest po prostu względnie dobrze rozpuszczalny. Sam się zdziwiłem, ale bez problemu wykryjemy rtęć w roztworze z osadem HgO za pomocą siarczków, czy ditizonu w chloroformie - spojrzałem do tablic i wszystko było jasne

Hg2(NO3)2 można utlenić stężonym HNO3 na gorąco. Można użyć wody królewskiej, ale wtedy otrzymasz HgCl2.

Impeer - może Ci przypomnę, co dali w tym roku do wykrycia na II etapie Olimpiady Chemicznej: kadm, kobalt, bar, a przede wszystkim kadm. Więc albo ja jestem nadwrażliwy, albo ktoś jest nieodpowiedzialny.