Witam.
Zachciało mi się eksperymentować i dziś próbowałem stworzyć kryształy ołowiu na blaszce cynkowej. Blaszkę dokładnie przemyłem wodą, acetonem i jeszcze raz wodą. Niedotykając palcami wrzuciłem ją do roztworu octanu ołowiu (II). Oczywiście wiadomo jaka zachodzi reakcja na powierzchni Reakcja trwała około 3 minut następnie wyjąłem blaszkę z r-ru. Wszystko wyglądało ładnie i pięknie tyle, że podczas przemywania blaszki pod bieżącą wodą wszystkie kryształki spłynęły wraz z nią. Jaka może być przyczyna tak słabej ""przyczepności" ołowiu do cynkowej blaszki, czy można temu jakoś zaradzić? To samo mam z ową blaszką w roztworze CuSO4, podczas przemywania wszystko spływa. Czyżby to jakaś trefna cynkowa blaszka (akurat ta jest z bateryjki). Prosiłbym serdecznie a jakieś rady, bądź sposoby wyhodowania kryształków metali na metalach bardziej aktywnych.

Pozdrawiam
Rajek

Podejrzewam, że to wina prędkości zachodzenia reakcji. To podobnie jak z tworzeniem elektrod przez elektrolizę - jak elektrolizujesz szybko to rozpada się zaraz po wyjęciu z wody, a jak elektrolizujesz 2 miesiące na śmiesznym prądzie to służy bardzo długo i jest wytrzymała. Podejrzewam, że gdyby spowolnić reakcję, można by uzyskać podobny efekt. W tym przypadku przychodzi mi do głowy tylko znaczne rozcieńczenie roztworu soli. Jeśli np. używałeś 1 mola soli i 250ml wody, to teraz użyj 1 mola soli i 30l wody.

Hmm, to było jakieś 20 gram soli na 250 ml wody, czyli stężenie molowe wynosiło około 0,24 mol/dm3. Zmniejszę stężenie i dam znać o efektach

Jakiej wielkości były kryształy? (tak z ciekawości pytam)

Żeby nie oszukać to z pewnością mniejsze od 1mm^3.
Naprawdę drobne, prawie jak proszek. Można pokusić się o stwierdzenie, że to było ciało bezpostaciowe.

Ciekaw jestem niezmiernie jak wyglądałaby ta reakcja pod mikroskopem i z time lapsem

hmmm...jeśli byś bardzo chciał to mogę Ci zrobić parę fotek spod mikroskopu i zamieścić w temacie...tylko na razie mam trochę kiepsko z czasem...zobaczę może się dziś za to zabiorę a jak nie dam rady to dopiero w następny weekend.

spróbuj zwiększyć sobie powierzchnię aktywną blaszki cynkowej

jak ładnie to zabrzmiało
a chodzi po prostu o papier ścierny i przejechanie nim po blaszce tak aby była porysowana następnie umyć wodą, wysuszyć, wymyć dokładnie acetonem (czy też innym rozpuszczalnikiem np. pentanolem) i już nie myć wodą poczekać aż rozpuszczalnik odparuje i spróbować ponownie

// do poprawy

"spróbować ponownie" - chodziło mi oczywiście o ponowną krystalizację

Dzięki Sulik, sprawdzę jak zadziała i dam znać

Witam.

No więc wysłuchałem waszych rad i zrobiłem wszystko jeszcze raz. Z radą Mki'ego zmniejszyłem stężenie octanu ołowiu (II) oraz z radą Sulika zwiększyłem powierzchnię aktywną blaszki cynkowej i przemyłem według jego zaleceń. Do wrzucania i wyjmowania używałem szczypiec również odpowiednio umytych.
Nie będę już nic mówił, po prostu pokarze zdjęcia ^^

Po wrzuceniu blaszki do r-ru od razu na krawędziach wytworzyły się drobne igiełki ołowiu:



Po jakimś czasie blaszka wyglądała już tak:



Zbliżenie na kryształy:




Potem wyjałem blaszkę z wody i cały kur** ołów spłynął i utworzył na dolnej krawędzi choinki wielką kroplę która wisiała sobie niczym niewinna metaliczna rtęć.

Potem pod wodę i blaszka wyglądała jak wcześniej. Oczywiście ciemniejsza i bardziej matowa, bo troszkę ołowiu tam na niej zostało.
Nie mam siły na ten cynk ^^ cholera mnie wzięła bo już ładnie to wszystko wyglądało a znowu klapa. Ma ktoś jeszcze jakiś pomysł odnośnie tego czym to może być spowodowane?

A, jeszcze podam jakich składników używałem. Woda oczywiście destylowana ze stacji benzynowej, blaszka cynkowa z bateryjki, wycięta nożyczkami, octan ołowiu (II) samoróbka, zalałem ołów octem i wodą utlenioną, potem krystalizacja itp., kryształki były całkiem ładne, zdarzały się malutkie drobiny nieprzereagowanego ołowiu. Może nie robić tego odczynnika samemu tylko kupić? Wtedy pokusiłbym się pewnie o azotan ołowiu, kto wie... Mówcie co wiecie o takich reakcjach, może do czegoś konkretnego dojdziemy.

Pozdrawiam
Rajek

użyję Twojego podpisu "Nie poradzisz nic bracie mój..." tak już z tym doświadczeniem jest. Podobnie jest z podobnym doświadczeniem w którym wprowadza się miedź do 0,1M AgNO3, tworzą się jeszcze ładniejsze srebrne płatki i igiełki i również rozpadają się, spływają po wyjęciu ich z roztworu.
A najlepsze igiełki daje tzw. chemiczny jeż- granulka cynku zawieszona na nitce w roztworze SnCl2, po jakimś czasie tworzą się grube, srebrzyste igły nieco bardziej trwałe poza roztworem.

A może krystalizacja w ośrodku żelowym? Nie próbowałem ale do takich rzeczy może okazać się całkiem na miejscu. Na Vortalu chyba jest nawet art.

Próbowałem ale na vortalu brakuje jednej ważnej informacji, jakie stężenie ma mieć to szkło wodne? rozcieńczone, ale ma mieć 10%? 5? a może 0,5?
Ale tak czy siak, próbowałem robić kryształy metali, zlewki stały ponad rok i nic.

W ten sposób nikt jeszcze nie otrzymał trwałej powłoki kryształów metalu. Byćmoże lepsze efekty dałoby elektrochemiczne osadzanie powłoki metalicznej, ale sytuacja też jest trudna, bo jakość takiej powłoki zależy od wielu czynników (stężenie elektrolitów, gęstość prądu elektrolizy, temperatura, rodzaj elektrody, obecności innych substancji, mieszania roztworu itd). Sytuacja jest tak samo trudna jak w przypadku wytworzenia gładkiej powłoki metalicznej np. niklowej lub chromowej.

tylko galwanicznie nie otrzyma się kryształów a dość równomierną powłokę, no że chyba "przypalimy" to poprzez ustawienie za dużej gęstości prądowej - ale wtedy też przyczepność spada na łeb na szyję

Z równomierną powłoką nie jest tak wcale łatwo. Sam widziałem jak odbywa się regeneracja katalizatora srebrowego w sposób elektrolityczny, a kryształy mają 1-2 mm średnicy. Raczej niemozliwe jest aby kryształy dobrze przylegały do podłoża (elektrody).

Będę niedługo próbował Jestem w trakcie przygotować itp.
W ogóle napaliłem się na ten rodzaj krystalizacji, ciekawe efekty można uzyskać. Brakuje mi tylko porządnych u-rurek



Czytałem, że podobno szkło wodne : H2O = 7 - 8 : 1 - przepis z innych źródeł (dla R145, dodatkowe informacje: Gęstość w 20°C [g/cm3] - 1,45 – 1,48; Suma tlenków Na2O+SiO2 [%min] - 39,0).
Ale nie pamiętam już gdzie to znalazłem.

Pozdrawiam
Rajek

rajek1992 nie rozumiem tej krystalizacji w szkle wodnym. Możesz mi napisać dokładniej co chcesz zrobić?

przepis na stronie głównej VMC pod nazwą krystalizacja w ośrodku żelowym.

Mam pdf, który może Ci pomóc - "Techniki krystalizacji I. Krystalizacja z żelu"; Materiały pomocnicze. Przygotował: Dr inż. Jarosław Chojnacki, Gdańsk 2004. Jest tam trochę dokładniej niż w artykule na VmC opisane co i jak.

Chcesz?