Katalizator niklowy
Rozpuszczono 4g hydratu chlorku niklu lub 4,9 g
hydratu azotanu niklu w 75ml spirytusu rektyfikowanego ogrzanego do 50°C w kolbie zaopatrzonej w mieszadło magnetyczne. Po rozpuszczeniu soli, usunięto mieszadło, dodano 1ml wody i 1ml stęż. HCl [1]. W temperaturze 50°C powoli dodano 5g aluminium w kawałkach po 0,25x0,25 cm w porcjach po 1g mieszając kolbą. Glin powoli reaguje z solą niklu tworząc metaliczny nikiel jako ciemnosiwy proszek opadający na dno. Tworzy się przy tym wodór. Temperaturę utrzymywano przy 50°C, roztwarzanie glinu zajęło ponad 2 godziny. Po dodaniu całości zniknął zielony kolor chlorku niklu. Kiedy kolor się utrzymywał - dodano gram aluminium czekając, aż roztwór się odbarwi. Proszek niklowy dodano do 100ml 20% r-ru NaOH i ręcznie mieszano [2] w temp. 60°C przez 30 minut. Następnie r-r NaOH zlano, a nikiel przemyto 5x100 ml destylowanej wody by usunąć pozostałości wodorotlenku sodu.
Otrzymany nikiel jest gotowy do katalitycznej redukcji[3].
[1] Dodanie wody i kwasu może być konieczne do zapoczątkowania reakcji pomiędzy NiCl2 a Al.
[2] Do mieszania nie wolno używać mieszadła magnetycznego, bo nikiel jest feeromagnetyczny i "przyklei się" w całości do pastylki/dipola.
[3] Uzyskany proszek niklowy jest bardzo rozdrobniony i zawiera zaadsorbowany na powierzchni wodór, dlatego nie wolno go suszyć, gdyż grozi to samozapłonem. Katalizator należy użyć możliwie szybko po jego uzyskaniu. Nadmiar można przechowywać wyłącznie pod wodą, jednak przechowywany stopniowo traci swą aktywność.
