Otrzymywałem CuSO4 elektrolitycznie. Jak teraz go wykrystalizować z nadmiaru kwasu? Dodam tylko że łaźnia wodna nie pomaga.

A ile go wytworzyłeś ? Tak licząc teoretycznie. Oraz jak dużo miałeś elektrolitu na początku ?

ale sądzę, że pozostaje Ci tylko odparowanie rozpuszczalnika, czego na łaźni wodnej nie zrobisz.

CuSO4 możesz nawet prażyć i nie powinien się rozłożyć, więc palnikiem dziada i po sprawie.

Taa, tylko pamiętaj, że to jest w kwasie siarkowym, więc zanim odparujesz to do sucha, pozostanie jakaś tam ilość kwasu siarkowego która po osiągnięciu odpowiedniej temperatury też odparuje w postaci białej, żrącej, drażniącej i ogólnie mało przyjemnej chmury

Od naczynia z rozpuszczoną solą poprowadź sobie rurkę do pojemnika z roztworem NaOH i nie będziesz musiał się przejmować ryzykiem utraty oczu.
I dodatkowo masz Na2SO4.

A Cu(OH)2 uprowadzą chemiczne krasnoludki.

Wrzuć metaliczną miedź, dodaj perhydrolu do smaku i czekaj, aż przestanie reagować. Ewentualnie spróbuj użyć swojego roztworu jako elektrolitu i działaj dalej według przepisu na siarczan(przy pomyleniu katody z anodą staniesz się posiadaczem w miarę czystego metalu ).

Źle mnie zrozumiałeś. Mówię żeby poprowadził rurkę którą będą płynąć opary H2SO4 do pojemnika w którym będą się one zobojętniać.

Witam

tez robiłem elektrolitycznie CuSO4 ale w celu dalszego przerobu na CuO. Ja robiłem tak - w osobnym naczyniu weź trochę otrzymanego CuSO4 i zalkalizuj go NaOH aż do całkowitego wytrącenia Cu(OH)2. Następnie podgrzewaj to do wrzenia, aż cały Cu(OH)2 przejdzie w postać CuO

Cu(OH)2 -> CuO + H2O [100*C].

Następnie spokojnie przefiltruj osad tlenku miedzi i przepłucz wodą. Tak gotowy CuO możesz dodać do zakwaszonego roztworu CuSO4 - niedość że pozbędziesz się kwasu to dodatkowo otrzymasz więcej CuSO4

CuO + H2SO4 => CuSO4 + H2O

A jeszcze dopisze do posta. Ja podczas elektrolitycznego otrzymywania CuSO4 użyłem jakby 2 naczyń - w dużej menzurce znajdowała się zawieszona próbówka. Po co? Cóż, podczas utlenienia na dodatniej anodzie druta czy to blachy miedzianej na anodzie przy większym stężeniu r-ru otrzymanego CuSO4 nie następuje redukcja wodoru tylko miedzi otrzymanej na anodzie jako CuSO4. Tak więc, zamiast dalej zatężać się r-r CuSO4, na katodzie zaczyna nam osadzać się miedź w postaci pyłu. Aby temu zapobiec, należy NIE MIESZAĆ ROZTWORU KWASU oraz zminimalizować kontakt ujemnej katody z r-rem CuSO4.

Brut miedziany jest w izolacji i tylko sam koniec odizolowany i leży na dnie dużej menzurki. Natomiast katoda - też zaizolowana i jedynie koniec jest odizolowany - znajduje się w długiej próbówce, w której znajudje się 30% H2SO4 (użyłem kwasu do akumulatorów). Próbówka z kwasem (i katodą) jest zanurzona 1 cm poniżej poziomu cieczy w całej menzurce.

Wniosek - w wyniku ograniczonego kontaktu katody z roztworem CuSO4 nie następuje redukcja Cu na katodzie (oczywiście będzie się osadzać ale w małych ilościach) dodatkowo nasycony roztwór CuSO4 będzie utrzymytwał się na dole naczynia. Wybierałem bo (stężony CuSO4) przy pomocy pipety od dołu, aby nie rozmieszać całego roztworu.

(Jak to poglądowo wygląda: http://w488.wrzuta.pl/obraz/5imf6arHTp7 ... olitycznie )
Tyle....