Kilka dni temu postanowiłem roztworzyć plombę ołowianą w kwasie octowym i nadtlenku wodoru. Po zakończonej reakcji chciałem wytrącić siarczan ale przed tym miałem w probówce trochę rozpuszczonego NaOH więc postanowiłem wkroplić trochę tego rzekomego octanu ołowiu(II) z myślą, że wytrąci mi się Pb(OH)2 - który jest biały a zamiast tego otrzymałem owszem jakiś osad, ale był on pomarańczowo-czerwony (o konsystencji bardziej galaretowatej) i jeszcze do tego przez sekundę jakby się lekko zapieniło i tak jakby jakiś gaz się wytworzył.
Innym razem tym samym sposobem roztworzyłem lut (podobno miał być bez ołowiu) i o dziwo w reakcji z wodorotlenkiem sodu otrzymałem dokładnie ten sam produkt co po roztworzeniu plomby.
Więc czy wie ktoś co to był za osad oraz czy to był ołów czy jednak jakiś inny metal pochodzący zapewne z zanieczyszczeń plomby jak i lutu?

Więc ze swojego doświadczenia wiem, że wodorotlenek ołowiu(II) wydziela się w białej postaci osadu, lecz po chwili staje się tlenkiem ołowiu(II) i stąd żółto-pomarańczowy kolor. Spróbuj reakcji z kwasem siarkowym(VI), jodkiem potasu i dichromianem potasu i napisz co ci wyszło. A co do pienienia się roztworu to pewnie było w nim jeszcze trochę kwasu octowego i jak dodałeś zasady to nastąpiła neutralizacja.

Z kwasem siarkowym wytrąca się biały osad a KI i K2Cr2O7 nie posiadam niestety.

Najprawdopodobniej więc masz tam ołów, ale jest tam na pewno dużo zanieczyszczeń. Najlepiej byłoby stopić ten ołów i dopiero próbować reakcji z kwasem octowym. Sam tak robiłem i wychodził ładnie.

Ok, dzięki za pomoc.

Myślę, że używając tego roztworu octanu ołowiu zapomniałeś że tam wciąż może być H2O2, po wlaniu do probówki z NaOH wytrąciło ci się troche wodorotlenku ołowiu, a ten dzięki H2O2 utlenił i rozłożył do mini ołowianej, która jest właśnie pomarańczowa. To tylko taka teoria...

^ Hmm, bardzo prawdopodobne