Witam ,z uwagi na bardzo wysokie ceny złota proponuje temat odzysku czystego złota, platyny, palladu ,rodu i srebra ze złomu elektronicznego jak również ze starej biżuterii ....
możemy uzyskać wysokie czystości odzyskanych metali poprzez ich systematyczne wyodrębnienie, metod w necie są tysiące .....
W temacie piszemy jedynie te własne sprawdzone metody bez bajek usłyszanych czy przeczytanych , niechętnie dzieląc się wiedza w następnych postach może coś napisze....
To jedynie znajomość specyfiki zachowania danych związków czy soli metali szlachetnych pozwala na proste wyodrębnienie z mieszanki soli i związków tych czystych metali ....



Post z racji braku czasu na całość uzupełniany będzie sukcesywnie do końca .....
Warto czytać w całości przed zadawaniem zbędnych pytań
pozdrawiam
eko

Wszelkie pozostałości elektroniczne typu styki, procesory,pamięci RAM itp. zawierające metale szlachetne należy wstępnie oczyścić ze zbędnego plastiku i tworzyw sztucznych co znacznie ułatwi dalszą pracę.
Rozdrabniamy mechanicznie wszystko pozbywając się niepotrzebnych odpadów plastiku czynność należy wykonać starannie tak by został tylko metal, drobne resztki plastików usuniemy w następnych procesach.

Uzyskany złom metali z elektroniki jak rowież złom jubilerski stara niekompletna biżuteria etc. odtłuszczamy z wszelkich smarów wazeliny itp. poprzez wypłukanie w RO dowolnych kto tam co posiada ipa,denaturat dowolnie, suszymy całość na papierze może być gazeta tak przygotowany złom jest gotowy.

Pierwszym etapem jest przygotowanie wody królewskiej /aqua regia/ mieszanina stężonego kwasu solnego i azotowego w stosunku objętościowym 3:1 ważne jest by mieszanina była świeżo przygotowana przed użyciem,dobrze jest używać kwasów w czystości minimum cz. uwaga na silne właściwości utleniające wody królewskiej pełne BHP.
Ilości /aqua regia/należy przygotować w zależności od ilości uzyskanego złomu metali szlachetnych zwykle jest to w przeliczeniu na metal 1/8 czyli na 25g.złomu ok. 200-250ml.

Super jeśli posiadamy mieszadło magnetyczne z grzaniem jest znacznie prościej jeśli nie posiadamy takowego :( to kolbę umieszczamy na Łaźni wodnej koniecznie pod dygestorium lub wyciągiem, istotne by kolba była znacznie większej pojemności niż zawartość o 2/3 czyli w przypadku 500ml cieczy dajemy kolbę 2literki dla spokojności reakcji i własnego sumienia :-)

Grzejemy łaźnię wodną lub ustawiamy temp. w mieszadle na 90 C, wolniutko ostrożnie dodając złom sama reakcja będzie się termicznie rozpędzać ważne by nie przesadzić z dodawaniem złomu, dajemy tylko w małych porcjach nie powodujących znacznego rozpędzenia wzrostu temperatury.
Całość mieszamy i grzejemy 90 C przez 8-10 godzin.
Po ostudzeniu do temp. pokojowej otrzymamy klarowny roztwór oraz szlam błota nierozpuszczonego o dużej zawartości śmieci i srebra , błoto należy odsączyć oraz odsączoną ciecz dolać do głównego roztworu.

Uzyskany błotny osad w osobnym procesie gotujemy na łaźni wodnej dodając stężony HCl w ilościach 1:4 czyli ok.
25g.szlamu/100ml.kwasu HCl gotujemy przez 8 godzin, po przestudzeniu do temp. pokojowej osad odsączamy, ciecz z odsączania zawiera cenne metale w tym pallad należy ją jak poprzednio dodać do roztworu głównego, teraz osad zawiera śmieci i AgCl wrócimy do niego by w prosty sposób odzyskać czyste srebro .

Etap drugi , mamy roztwór metali szlachetnych i innych teraz już trzeba sposobem je rozdzielić, to bardzo proste /
Obecnie posiadamy : Wszelkie metale szlachetne /bez srebra/ w roztworze czas na uzyskanie z tego czystego złota....

Ogrzewamy nasz cenny roztwór do 85-90 C najlepiej na mieszadle magnetycznym jednak to niekoniecznie bo wystarczy mieszanie ręczne proces zachodzi dość szybko, rurką szklaną sięgająca do dna przepuszczamy przez roztwór gazowy SO2 w zależności od metody jego uzyskania /super jeśli wypożyczymy butlę/jednak niekoniecznie bo SO2 można uzyskać na wiele amatorskich sposobów.
Mieszanie znacznie przyspiesza wytrącanie z roztworu czystego złota w postaci gąbczastego osadu i w zależności od intensywności przepływu SO2 czyli wysycenia mogą też powstać krystaliczne płatki złota.
Proces trwa ok. 30-45. minut, końcowym etapem jest brak reakcji na gazowy SO2, powstałe złoto płatki krystaliczne i gąbczasty osad zawiera 96-97,% Au !! ,
oczywiście możemy rafinować metal w celu doczyszczenia wtedy należy stopić metal w złote anody które są rafinowane w elektrolizerach Wohlwilla zawierających katody ze złotej folii lub tytanu, te ostatnie tytanowe są bardzo pożądane w wielu procesach odzysku metali poprzez elektrolizę.

Stosowanym elektrolitem w procesie jest kwaśny roztwór chlorku złota utrzymywany w temperaturze około 70C. prąd stały, przykładany między elektrodami powoduje rozpuszczanie jonów złota z anod, które wędrują i osadzają się na katodach dając produkt zawierający 99,99 % złota !!.

Wracając do tematu należy uzyskany czysty metal zdrapując odsączyć, ciecz z odsączenia wraca do głównego roztworu w celu dalszego odzysku metali szlachetnych !! .

Odsączony osad złota przemywamy gorącą wodą, ciecz po przemywaniu można śmiało wylać do ścieków miejskich czyli kibelka bez uczucia ignorancji ekologii, uzyskany metal suszymy, można to zrobić w piekarniku 150C. czas 8 godzin suszenia w przypadku Au gąbczastego, płatki Au suszymy ok. 5 godzin by uzyskać wynik zawartości wody >0,04%, tak przygotowany metal nie straci masy przy topieniu :-)
Czyli srebro i złoto mamy już wyodrębnione z głównego roztworu, pozostają nam teraz inne metale szlachetne do uzyskania takie jak Pallad Rod czy Platyna oraz stosowany w wielu stopach jubilerskich szlachetny Osm nadający wagę produktowi.... , ten niestety szlachetny platynowiec z uwagi na amatorski proces odzysku zostanie pominięty w odzysku z uwagi na bardzo wysoką toksyczność w postaci związków i soli /przepraszam/ proszę nie pytać o jego amatorskie uzyskanie , tutaj cenimy zdrowie ponad wszystko wszelki kontakt z tlenkami Osmu oraz soli zostawimy tylko profesjonalistom w tym zakresie, redukcja do metalu nie będzie w tym temacie omawiana
/koniec tematu/

Wracając do srebra....
Uzyskany osad AgCl+śmieci możemy w celu odzysku srebra metalicznego zastosować wiele metod......, jedną z najbardziej wydajnych jeśli mamy dostęp jest stapianie w piecu mieszaniny osadu i topnika K2CO3 lub Na2CO3 w proporcji 50X50, w tym celu wilgotny jeszcze osad mieszamy z topnikiem ważne by nie wysuszyć osadu bowiem tak wysuszony AgCl ma bardzo duże tendencje do zbrylania na kamień :-( w takim przypadku wysuszenia konieczne jest rozdrobnienie na proszek.

Przygotować należy mieszaninę w stosunku 1x1 którą ogrzewamy w tyglu który powinien być przynajmniej jedną objętość wyższy niż przygotowana do procesu mieszanina z uwagi na pienienia występujące podczas pierwszej fazy ogrzewania.
Tygla nie wolno wkładać do rozgrzanego pieca całość powinna być stopniowo rozgrzewana wraz z piecem do temperatury 1000 C przez okres od jej uzyskania czekamy 15-20 minut.
Wszelkie zanieczyszczenia organiczne ulegają rozkładowi czyli resztki plastików itp. wszelkie inne zanieczyszczenia metalami nieżelaznymi bedą to podobnie jak inne brudy pływać na powierzchni w postaci żużelku który możemy usunąć mechanicznie, tak uzyskany metal granulujemy poprzez stopniowe przelewanie zawartości do wiaderka z zimną wodą, metal uzyskany w tym procesie posiada czystość minimum 98 % :-)

Można uzyskać metal Ag metodą elektrolityczną stosując anody rafinowane w elektrolizerach Moebiusa lub Balbach-Thuma oczywiście przy użyciu katod tytanowych
lub ze stali nierdzewnej w zakwaszonym elektrolicie azotanu srebra.
Prąd stały stosowany między elektrodami powoduje rozpuszczanie jonów srebra z anody, ich wędrówkę i osadzanie w postaci pięknych kryształów srebra na katodach.
Kryształy srebra są stale zdrapywane z katod, usuwane z elektrolizerów filtrowane i płukane.
Szlamy z elektrolizerów są obrabiane ze względu na zawartość w nich złota i platynowców.

Inna metoda odzysku oparta jest na próbie Tollensa też jest bardzo wydajna , czyli wymyty wodą czysty osad katalizujemy w kompleks amoniakiem 25% roztworem wodnym w czystości minimum cz, śmieci w postaci stałej po przesączeniu zostaną na sączku..... resztę redukujemy do metalu dowolnym reduktorem sacharozą czy formaliną metod jest wiele oby nie Zn bo Cynk wprowadza zanieczyszczenia , jednak pamiętać musimy że amoniakalne kompleksy srebra i podobnych metali w tym Cu ,Ni itp. są bardzo niestabilne potrafią podczas wysychania rozkładać się wybuchowo nawet na korku pojemnika, nie należy ich nigdy długo przechowywać z uwagi na duże wybuchowe niestabilne właściwości rozkładu wysuszonego produktu !!

Wracamy do cennego roztworu mieszaniny metali szlachetnych , tutaj musimy działać w oparciu o różne stabilności utlenienia tych metali na których oparte są metody rozdzielenia Pt od Pd czyli niebawem to zrobimy ...., teraz trochę o złomie elektronicznym co wybierać do odzysku czego nie !

Ogólnie wiadomo że im starszy jest złom elektroniczny tym bardziej jest wydajny w odzysku metali szlachetnych.....

Tutaj zdecydowanie polecam starą niesprawną elektronikę amerykańsko-radziecką w szczególności stare komputery radia stacjonarne radyjka przenośne, telewizory w tym kolorowe oraz wszelki elektroniczny sprzęt militarny z tego okresu, centralki tel. gry telewizyjne odtwarzacze video oraz wszelkie ustrojstwa wykonane w dawnym CCCP które bardzo dobrze wychodzą pod względem odzysku metali szlachetnych :lol:
Ideałem są:
W szczególności stare katalizatory samochodowe szczególnie te z początku lat 88 i 90-tych które zostały zabite w wyniku eksploatacji auta, bardzo dużo tam Platyny Palladu i Rodu zanieczyszczony niesprawny katalizator samochodowy podobnie do zapchanego sączka który nic nie traci z własnej budowy,podobnie do filtru węglowego w masce p-gaz działa do chwili wysycenia dalej już nie , oczywiście ten fakt nie pozbawia go rodzimej zawartości aktywnego węgla, sączek też można oczyścić z osadów na tyle by oddał to co posiada najprościej mówiąc to co tam było nadal tam jest i tylko sztuką jest to wydobyć ,.... nieprawda sprawdźmy....wydobędziemy wszystko.

Tą stronę opanowaną mamy wiedzowo brakuje nam doświadczenia,to nie problem sztuka tylko wiedza...

O ile w miarę łatwo jest oddzielić Pt od Pd z roztworu o tyle rozdzielenie Rodu i Osmu od Pt jest znacznie trudniejsze i wymaga dobrego zaplecza technicznego jednak jest wykonalne amatorsko.
Czas na wyodrębnienie z roztworu platyny w postaci proszku , tutaj stosujemy wyodrębnienie bardzo ciekawego związku platyny który o dziwo, jest bardzo trudno rozpuszczalny w wodzie czyli heksachloroplatynianu amonu , dziwny z uwagi na dość dużą rozpuszczalność soli amonowych w wodzie tutaj mamy przykład zupełnie odwrotny jednak całkowicie wytłumaczalny chemicznie dla tego na nim bazujemy w amatorskim procesie odzysku platyny.

W tym celu przygotujemy nasz pozostały roztwór metali w celu wytrącenia osadu (NH4)2[PtCl6], ogrzany roztwór do temp. 90 C na mieszadle magnetycznym należy zadać bezwodnym chlorkiem amonu w stosunku 1:5 dozując go w kilku partiach powodując wyraźnie zmętnienie całości, teraz całość ogrzewamy 5-8 godzin , po przechłodzeniu w lodówce do temp. 3-5 C. odsączamy osad na sączku, tutaj ważna jest barwa roztworu w celu dalszego przerobu, tak uzyskany osad (NH4)2[PtCl6] należy przemyć w zimnej wodzie 4 C. w celu pozbycia się resztek bazowego roztworu, odsącz oczywiście w ramach procesu ekologii wędruje do głównego roztworu w celu dalszego przerobu




CDN.






CDN....

Akurat robiłem pracę dyplomową z powyższego.
Do odzyskiwania metali szlachetnych z ich roztworów używałem selektywnych żywic jonowymiennych na bazie modyfikowanych kopolimerów styrenu/chlorku winylobenzylu/ sieciowanego diwinylobenzenem. Następne co trzeba z tym zrobić to wszczepienie grup jonowymiennych poprzez chlorometylowanie, a następnie aminowanie powstałego kopolimeru. Roztwór metali w HCl przepuszcza się przez kolumnę z jonitem, należy przy tym zaznaczyć, iż roztwory metali szlachetnych są w rozcieńczonym (najlepiej 0,1M) HCl. Następnie wymywa się z jonitu zaadsorbowane jony przy pomocy roztworu tiomocznika.

Jony metali szlachetnych można następnie zredukować do postaci metalicznej za pomocą np. borowodorku sodu...

KGHM używa powyższych procesów do odzyskiwania renu na dużą skalę, oraz ostatnio do odzyskiwania innych metali szlachetnych ze złomu elektroniczego.

Witam , super bardzo się cieszę że piszesz konkretnie możesz bardziej opisać swoją prace dyplomową ciekawe jakie są wydajności oraz inne nakłady użyte w poszczególnych procesach o których napisałeś i czy jest szansa opłacalności zastosowania tej metody na skalę bardziej amatorską bo bardziej o taką tutaj nam chodzi.....
Przemysł ma swoje prawa jego metody są nieosiągalne niestety dla amatora czy małej firmy, dla której sam proces Millera pozostaje tylko marzeniem , wspomniany przez Ciebie KGHM wspominam jako bardzo nieciekawego w relacjach z racji zajmowanej pozycji dominata wykonanego z betonu który nie patrzy poniżej /wypasionego brzucha/ bo nie jest w stanie niżej cokolwiek dostrzec
pozdrawiam
eko

Poniżej kilka warunków procesu które trzeba było spełnić (przynajmniej w mojej pracy):

1. Stężenie metali szlachetnych w roztworach HCl było na poziomie od 20mg do max. 100mg każdego metalu/litr roztworu. Im mniejsze stężenie tym poziom sorpcji w przeliczeniu na procenty był wyższy. Poziom sorpcji dla roztworów o stężeniu 50mg/litr był na poziomie ok. 90% dla złota i niewiele niżej dla innych. Oczywiście wszystko zależy od użytego jonitu, mówię tutaj o wartościach średnich.

2. Roztwory te były WYŁĄCZNIE roztworami metali szlachetnych (dokładniej złota, palladu i platyny) Wspomnę przy okazji, że roztwory były mieszaniną powyższych metali, a nie osobnymi roztworami. Koledzy z innych roczników robili też badania nad obecnością i wpływem innych metali np. żelaza lub niklu na sorpcję. Z tego co pamiętam to poziom sorpcji dla metali szlachetnych był o rząd wyższy niż dla innych metali, lecz wciąż pozostaje problem oddzielenia od żelaza itp.

3. Sama sorpcja to kwestia kilku godzin (lub dnia, w zależności od metody) Są metody dynamiczne tj. przepływ przez kolumnę wypełnioną jonitem lub metody statyczne polegające na wytrząsaniu roztworu z jonitem przez 24h. Wytrząsanie dawało lepsze wyniki swoją drogą.

4. Jonit jak to jonit po skończonej pracy musiał być zregenerowany w roztworze NaCl, prosta rzecz.

Ogólnie sam proces sorpcji był banalnie prosty i do zrobienia przez amatora. Problemów tutaj nastręcza pierwsza rzecz jaką trzeba zrobić, mianowicie roztworzenie elektroniki w wodzie królewskiej i późniejsze oddzielenie tego wszystkiego od śmieci, błota i innego syfu (chociaż i to jest do zrobienia)

Swoją drogą Eko, bardzo ciekawy pomysł, sam się nad tym zastanawiałem nie jeden raz.

Co do KGHM, ma on teraz "nieoficjalny" monopol na zbiórkę i przetwarzanie złomu elektronicznego (informacja z wyższej półki ) Kwestia tego skąd załatwić złom elektroniczny, jeśli masz jakiś pomysł, jestem otwarty!

Pozwolę sobie wtrącić swoje trzy grosze i zapytam - czy miałoby sens działanie na metalowy złom czystym, gazowym chlorem w temperaturze około 300 deg. C i ekstrakcja powstałych chlorków metali? Ten etap miałby za zadanie przeprowadzić metale do roztworu, nie wnikam tu w dalsze procesy. Woda królewska ma swoje wady...
pozdrawiam
Analityk

Na amatorsko praca z gorącą wodą królewską przy zachowaniu BHP jest znacznie bezpieczniejsza niż praca z Chlorem na gorąco , dobrze że zadałeś ten temat ....
Gorący Chlor w przypadku reakcji na skórę powoduje w odróżnieniu od zimnego natychmiastową martwicę i bardzo głębokie rany o czym musimy pamiętać.
Metod uzyskania sukcesu w necie jest wiele kilka z nich bazuje na gazowym wodorze z butli itp. co uważam za całkowite szaleństwo z uwagi na skrajności tego typu metod.
Temat przeznaczony jest bardziej dla amatorów uzyskiwania oczyszczania metali szlachetnych niż samouczkiem dla firm zajmujących się od dawna tym tematem...

Bazujemy na amatorskim uzyskaniu tych metali , przemysłowych technologii jest wiele dobrych i bardzo dobrych , zakładajmy zatem że amator jest bardziej uświadomiony i wie co kupować a czego nie w odróżnieniu od potentatów którym jest to obojętne gruda to gruda cena niska .

Może wymienimy się wiadomościami co dokładnie warto kupić model numer itp. ....?
pzdr.
eko

Obecnie potrafię sobie wyobrazić taką aparaturę, o której mówię, a masa gazu, która pozostawałaby w niej byłaby znikoma. Ważne dla mnie jest to, że chlor potrafię zrobić sobie na miejscu, tanio i od razu go wykorzystać - to jest cenna zaleta. Jedyna niewiadoma dla mnie to to, czy te warunki są wystarczające, by interesujące nas metale przereagowały. Pytanie jest ważne o tyle, że taka aparatura kosztuje nieco więcej niż zlewka...
Pozdrawiam
Analityk

Chlor na gorąco jest bardzo reaktywny wiemy wiemy , jest potrzebny w amatorskim odzyskaniu i rozdzieleniu Pt od Pd oraz innych kilku procesach prawie niezastąpiony.... , @analityk czemu upierasz się przy chlorze.... dasz radę bez butli na tyle uzyskać odpowiednią ilość gazu oraz odpowiednie ciśnienie dla amatora ?
Kiedyś to gdzieś /czytałem / amatorsko dla sprawdzenia 300 C rura szklana i chlor ..... dla kilku gram pewnego surowca warto to zrobić coś wyjdzie w przypadku jednego czystego inaczej polecą domieszki z innego i wyjdzie dupa .... dasz wiarę wiele metali będzie problem z doczyszczaniem całości , jednak na skalę amatora trudno kupić nawet dobrą szklaną rurkę odporną powyżej 500C, kiedyś / czytałem/ o podobnie syntezowanym SiCl4 i AsCl3 oraz innych w kilku temperaturach podobnych do 300 C i wyższych , pamiętamy że chlorek metalu jest zupełnie innym związkiem niż sól powstała z wody królewskiej
O ile w miarę łatwo jest oddzielić Pt od Pd z roztworu chlorków o tyle rozdzielenie Rodu od Pt jest znacznie trudniejsze i wymaga dobrego zaplecza technicznego jednak jest wykonalne wyłącznie w roztworach metali /aqua regia/ lub rafinacji uzyskanych metali do danej czystości
pozdrawiam
eko

Temat całkowicie aktualny, sukcesywnie dodaję uzupełnienie edytując post , proszę o uwagi pomysły czy sugestie
pzdr.
eko

A jaka byłaby efektywność z użyciem pirosiarczanu sodu do wytrącenia Au zamiast tlenku siarki?

Zdecydowanie bardziej wydajniejsze jest użycie SO2 gazowego, wprowadzając pirosiarczyn sodu/potasu do roztworu pamiętać należy o jego produktach rozkładu które dodatkowo zanieczyszczają niepotrzebnie roztwór przeszkadzając, metoda z pirosiarczanami sprawdzi się wtedy gdy nastawiamy się jedynie na uzyskanie Au nie dbając o wydajności oraz resztę cennych metali.
W pewnych procesach nie należy szukać kompromisu, tutaj znacznie bardziej korzystne jest użycie gazowego SO2 którego amatorskie uzyskanie w prostej aparaturce nie powinno stanowić żadnego problemu dla posiadacza pirosiarczynu

Uwaga / dla idących na skróty z pirosiarczynem zwracam szczególną uwagę na fakt że roztwór zawierający Au do odzysku jest silnie kwaśny
pzdr.
eko

Wytworzenie nie byłoby problemem, jedynie z doprowadzeniem byłoby trochę zabawy. Aby był SO2 wystarczy podgrzać do 80st. C pirosiarczyn w wodzie. Chyba, że się mylę to proszę o poprawkę.
Bardzo proszę o dalszą część odzysku platynowców

A czy przed ługowaniem należy "odchudzić" płytki z np. tranzystorów, rezystorów, mikroprocesorów czy pamięci? Czy może w nich też jest Au lub Ag? Oraz najważniejsze, każdy stara się ograniczyć koszta przy pierwszych razach, moje pytanie, kwasy nie trawią sztucznych tworzyw takich jak plastik? Oraz czy można np. do ługowania użyć zwykłych słoików?

W strukturze układów scalonych też są metale szlachetne, zwłaszcza w tych większych.

Dokładnie tak jak napisał analityk każdy element scalaki pamięci RAM wszelkie styki itp. ogólnie wszystko w zrozumieniu " złomu elektronicznego" poddajemy procesowi odzysku zbyt wiele ciekawych surowców kryje się właśnie tam , oczywiście możemy bazować tylko i wyłącznie na danym elemencie jak kości gniazda i łączki czy procesor z numerem jednak zapewniam że jest to sztuką i raczej nikt tutaj nie zdradzi jakich numerów szukać i gdzie .....
Musimy pozostać w obrębie amatorskiego uzyskiwania metali szlachetnych złomu elektronicznego oraz starej zniszczonej lub nie modnej już biżuterii babcinej która kryje wiele tajemnic dawnych mistrzów jubilerskich
pozdrawiam czytających
eko

A co ma na celu ługowanie ?

Ługowanie, chodziło mi o sam proces trawienia surowca przez kwas. O jakich numerach mówisz? Nie pytam gdzie tylko o co chodzi

Pomyliłeś podstawowe pojęcia nazewnictwa nie wolno tego robić , kwas roztwarza metale wodorotlenki są ługami jedno i drugie można powiedzieć "trawi" odpowiednie metale jednak różnica jest znacząca , ługowanie to zupełnie inny proces tam czynnikiem aktywnym jest ług nie kwas nie wolno tego pomylić
Proces ługowania oczywiście dotyczy wielu aspektów odzysku metali jak np. odtłuszczanie absorpcja wydzielenie etc. jednak tutaj ług nam się nie przyda
proponuję posty czytać ze zrozumieniem nie mylić się w podstawowych znaczeniach bo może grozić to znaczącymi konsekwencjami oraz utratą zdrowia.

Numery to nic innego, czyli oznaczenie fabryczne numeryczne...
pzdr

Osad można odsączyć na zwykłych filtrach od kawy czy potrzebne są sączki? W jakiej temp gotować osad oraz czym na koniec go przepłukać?

A jeszcze odnośnie przetopu szlamu. To czy resztki porcelany z układów oraz włókna szklane z płyt również będą pływać po powierzchni?

Trudno jest odpisać na zadane pytania bo przepraszam nie wiem czego dotyczy pytanie ?? może jaśniej sprecyzuj inaczej twoje posty są niezrozumiałe
pzdr

Dobrze, przepraszam za niezrozumiałość.
1. Po trawieniu przez kwasy złomu przelewamy roztwór do innej zlewki, następne osad błotny należy odsączyć, a cieć wlać do głównego roztworu. Na czym odsączyć? I czym przepłukać, HCL?
2. Podczas przetapiania osadu błotnego podczas odzysku srebra to czy porcelanowa obudowa układów scalonych oraz włókna szklane z płyt drukowanych także będzie pływać na powierzchni w postaci żużelku?

Mam nadzieję, że wystarczająco jasno zapytałem :)

odp.
1- osad błotny sączymy najlepiej próżniowo oczywiście będzie idealnie na lejku Buchnera używając jako wkład oryginalnych sączków, ciecz z odsączenia wraca do głównego roztworu, uzyskany osad przemywamy wodą destylowaną w celu pozbycia się resztek kwasów, w zależności od posiadanej ilości osadu jeśli jest tego dużo ciecz po przemywaniu wraca do głównego roztworu jednak w przypadku niewielkiej ilości osadów ciecz z przemywania przeznaczona jest po wstępnej neutralizacji do pH obojętnego za pomocą np. Na2CO3 itp. do utylizacji , sączenie osadu można wykonać w warunkach amatorskich używając grawitacji jednak jest to proces bardzo czasochłonny oraz nisko wydajny, odnośnie użycia w tym celu " filtrów do kawy " nie mam w tym zakresie doświadczenia , jednak uważam że pod wpływem niskiego pH mogą nie być wystarczająco odporne

2- podczas przetapiania wszelkie zanieczyszczenia będą pływać na powierzchni tygla w postaci żużelku który bardzo łatwo jest usunąć mechanicznie, uzyskany żużel również można poddać procesowi odzysku bowiem zawierać będzie niewielkie ilości metalu Ag, tutaj wszystko zależy od proporcji i opłacalności danego procesu, pisząc wcześniej w głównym poście wyraźnie sugerowałem jak w bardzo prosty sposób można pozbyć się stałych zanieczyszczeń można to zrobić na wiele sposobów, dla mnie ideałem jest metoda znana od wieków czyli tzw. próba Tolensa , wymyty wodą czysty osad zawierający AgCl2 katalizujemy w kompleks amoniakiem 25% roztworem wodnym w czystości minimum cz, niepotrzebne śmieci w postaci stałej po przesączeniu zostaną na sączku..... resztę czyli przesącz redukujemy do metalu dowolnym reduktorem np. zwykła glukoza kupiona w każdej aptece daje bardzo dobre rezultaty
Osadzający się metal jest bardzo dużej czystości używając do tego jako reaktor opakowania z gęstego PE wcześniej wysmarowany ściankami olejem roślinnym /3l = 9zł,biedronka/ bardzo łatwo można zeskrobać osadzającą się na ściankach warstwę metalu .....
pozdrawiam czytających temat
eko

Niecierpliwie czekam na sposoby oddzielania osmu i rodu Swoją drogą, jaka jest "średnia" zawartość tych pierwiastków w elektronice? Domyślam się, że raczej nie większa niż zaw. złota z uwagi na dużą cenę tych metali.