1) czy podczas ochładzania naczynek wagowych/tygli w eksykatorze muszą być uchylone nakrywki? czy tez naczynka/ tygle maja byc zamknięte?

Wiadomoze podczas suszenia sa otwarte i podczas wazenia na wadze tez. Natomiast zamknięte podczas przenoszenia do eksykatora.
Jak jednak wyglada kwestia przechowywania naczynek/ tygli w eksykatorze????

2) czy dopuszczalnej jest przenoszenie naczynek/tygli w czystych rekawiczkach? czy do tego celu nalezy zawsze uzywac szczypców?

3) prosze o polecenie jakiejs dobrek ksiazki/skryptu/artykulu na temat analizy wagowej, oznaczania suchej masy, popiolu itp

BAAAARDZO PROSZE O POMOC I SZYBKA ODPOWIEDZ!!!! Pozdrawiam:)[/b]

http://www.chemia.uj.edu.pl/chemanal/dydaktyka/analitycznaI_pliki_2012/analiza_wagowa.pdf

"Naczyńka wagowe, kładziemy na szalce chwytając je szczypcami, lub przez pasek z papieru nigdy palcami. Tygle zawsze chwytamy szczypcami."

Przenoszenie naczynka wagowego z eksykatora na wagę za pomocą szczypiec/szczypców jest bardzo uciążliwe...
Czy można przenosic naczynka w reką w rekawiczce?

Zawsze szczypce i jedynie szczypce.
Powodów jest wiele, ale jako jeden z wielu mogę Ci odpowiedzieć co do rękawiczek: większość z was używa pudrowanych, więc domyśl się czy są czyste pod względem dodatku masy tygla

A co do trudności w użytkowaniu szczypców są przejściowe i wystarczy się tylko przyłożyć do działania i operacji manualnych.

Co do wieczek, ja pozostawiłbym otwarte.

Dokładnie. Szczególnie ciepłe jeszcze naczynka zamknięte wieczkiem na szlif lubią się zassać przez co sprawiają duże kłopoty przy próbie otwarcia. Ucho od wieczka pęka i można się zranić.

Podsumowując:
naczynka w suszarce - otwarte
w czasie przeniesienia do eksykatora - zamknięte
w eksykatorze - otwarte
w czasie przenoszenia z eksykatora - zamknięte
na wadze - zamknięte

I jeszcze jedno pytanie praktyczne. Wiadomo, że eksykator należy otwierać tylko na czas niezbędny do włożenia/wyłożenia próbek. Ale np. czy w sytuacji gdy mamy tylko2-4 naczynka do zważenia dopuszczalne jest, całkowite otwarcie wieka eksykatora na czas ważenia? Wtedy operowanie szczypcami byłoby znacznie łatwiejsze:)

Jak wygląda kwestia umieszczenia gorących tygli w eksykatorze? Czy odczekać aż temp. tygli spadnie i wówczas umieścić w eksykatorze czy można rozgrzany tygiel umieścić od razu w eksykatorze do wystudzenia?

naczynka w suszarce - otwarte -- a u nas ktoś suszył szczawian sodu w zamkniętym Można? Można.

U mnie eksykatory przy ważeniu ostudzonych tygli na wagach analitycznych były cały czas otwarte i nie zauważyliśmy rozbieżności w wynikach oznaczonych a rzeczywistych. To jest analogiczne do tego gdy wyjmujesz eksykatory do pieca do prażenia - nie otwierasz/zamykasz eksykatora za każdym razem przed/po wyjęciu próbki.

Tygle prosto z pieca po prażeniu umieszcza się zaraz w eksykatorze. Po prawidłowym nasunięciu pokrywy zanosi się go prawidłowo trzymając na miejsce/stanowisko. Smar na szlifach lubi się topić a ześlizgnięcie wieka w takich warunkach jest bardzo łatwe, bardzo. Dodatkowo gdy będzie nieprawidłowo nałożone potrafi odskoczyć, dlatego przez kilka chwil poczekaj przy sprzęcie czy nie zrobi Ci niespodzianki.

DZieki:)
Gdzieś jednak czytałam że wstawienie tygli prosto z rozgrzanego pieca grozi zassaniu eksykatora - później mogą byc problemy z otwarciem wieka... Spotkałam się też z informacją ze należy wstępnie ochłodzić tygle do temp ok 50 stC i dopiero wtedy umieścić je w eksykatorze...
Czy ktoś potrafi zweryfikować te informacje? Wiem odpowiedz na te pytania poznam po wielokrotnym praktykowaniu analiz, jednak w tej chwili jestem zmuszona bazować na doświadczeniu innych:)

Owszem wieko się zasysa (czasami bardzo), ale nie stwarzało to dla mnie większego problemu z jego zsunięciem (bo tak prawidłowo otwiera się eksykator). Poza tym ułatwia to też smar aplikowany na szlify na których powinien on być w racjonalnych ilościach aby spełniał swoje zadanie. Podsumowując smar na szlifach + zsuwanie pokrywy i trochę siły = brak problemów z otwarciem.

Jest jeszcze jedna niejasność. Naczynka susze otwarte, otwieram suszarke zamykam naczynka, przenosze do eksykatora a tam znowu naczynka otwieram, pozniej chce zwazyc to znów naczynka zamykam po wyłożeniu z eksykatora? Po co tak sobie komplikować życie? Nie lepiej w eksykatorze przetrzymywać naczynka zamkniete ? a otwierac tylko podczas suszenia w suszarce?

I kolejne pytanie:) Ile wsypać żelu krzemionkowego do eksykatora?:)

Chemia nie jest drogą na skróty, a drogą przez procedury

Eksykator służy między innymi do tego aby w próbce i na tyglu nie było wilgoci. Różnice temperatur a tym samym rozpuszczalności wody w powietrzu zmieniają się w zależności od temperatury, więc muszą tygle w eksykatorze być otwarte, aby wilgoć nie była obecna. Bez tego równie dobrze możesz studzić tygle na stole laboratoryjnym.

W takim razie dlaczego nigdzie w żadnaj normie z przem. spożywczego dotyczącej analizy suche masy nie spotkałam sie z informacją by naczynka wagowe przechowywać w eksykatorze otwarte? Jest tylko wyraźnie napisane o zamknięciu naczynek przed wyjęciem z suszarki...

bo naczynka wagowe oraz tygle mają różną porowatość

A o co chodzi z tą porowatością?

Zastanawiam się jeszcze nad inną kwestią...
Czy możliwe jest aby mało efektywne suszenie było wynikiem podłożenia folii aluminiowej pod naczynka?
Folia była niezbędna aby naczynka nie wypadały z rusztu/półki suszarki podczas suszenia (zbyt mała średnica naczynek w stosunku do przestrzeni rusztu).

Czym znaczy się tygle? marker odpada

U nas był bodajże żelazicyjanek albo żelazocyjanek potasu.

Tygle znaczy się solami kobaltu.

Odkopane ale może się komuś przyda:D Nas w szkole uczyli aby wyprażone tygle ustawić na kilku siatkach laboratoryjnych na stole a dopiero po wstępnym ochłodzeniu do eksykatora. Oczywiście używamy tylko szczypiec lab. do przenoszenia tygli. Tygle w eksykatorze są otwarte inaczej nie miało by to sensu:D Pozdrawiam

Ale przecież jak wyjmiemy próbki z pieca muflowego i położymy je na blacie laboratoryjnym próbka wchłonie wilgoć z powietrza !