niech to będzie świeca z dwóch stron otwartrta(rurka wypełniona B&T z otworkiem na wylot). Całość zanurzyć w oleum , to da dym (inicjacja kwasem), ktoś będzie gasił i ... efekt wymarzony.

A więc azotan potasu. "Saletra indyjska" - podoba mi się nazwa ;D Dzięki!

O mamo. Mówisz? Dobra! Tylko gdzie można by zdobyć to oleum?
Pomyślałam, że można by je zrobić.
Przeczytałam, że żeby uzyskać oleum, należy nasycać kwas siarkowy, czyli dodawać SO3. Ale żeby mieć SO3, trzeba np. podgrzewać disiarczyn potasu K2S2O7. Ten jest używany do konserwacji wina, więc powiedzmy, że można go dostać w sklepie. Ale... nie, nie wiem, pogubiłam się.
Da się zrobić oleum, mając dostęp do laboratorium np. na uniwersytecie?

Bardzo proszę również o krótki opis tego, jakie reakcje zachodzą pomiędzy azotanem potasu, cukrem i woskiem po podpaleniu. Azotan się podpala? Cukier to energia? A wosk po co? Robi dym? Czy dym ma jakiś zapach?

Jeśli ma być oleum to nie potrzeba już niczego wiecej bowiem po otwarciu pojemnika z oleum 60% samo z siebie bardzo dymi szczególnie jeśli powietrze jest wilgotne, wtedy dymu jest tak wiele że już samo to powoduje efekt jak by już coś się paliło,
był już dawno temat na forum viewtopic.php?f=48&t=5805&view=next

Oleum+woda= duży wybuch, tym będzie mocniejszy im większe ilości zastosujemy , można dać dodatkowo obok gdzieś świece dymną białą lub kolorową ale na boga nie do oleum , napiszę jeszcze raz tak by każdy zrozumiał że
oleum 60% samo z siebie bardzo dymi szczególnie jeśli powietrze jest wilgotne .
Dymiący kwas siarkowy-oleum z łatwością uzyskamy w warunkach uczelnianego laba stopniowo wysycając H2SO4/stężony kwas siarkowy 96% gazowym SO3/trojtlenkiem siarki.
W zakładach chemicznych podobnie jak na chemicznych uczelniach wyższych sprężone gazy dostepne są w butlach nie potrzeba ich samemu uzyskiwać

W temacie o świecach dymnych jest dość duzo do czytania, wiem ze nie każdy ma na tyle czasu by wszystko przeczytac ze zrozumieniem , sam azotan potasu+cukier czyli utleniacz i paliwo wymieszany w odpowiednich proporcjach bedzie się palił, dodatek wosku powoduje brak płomienia jego gaszenie.
Dla zrozumienia taki przykład, jeśli w okresie jesiennym palimy liście z drzew i mamy płomień to prawie nie widać dymu ale wystarczy dodać tyle liści by zdlawić płomień i efekt dymu jest wielki, reasumując to nie może się palić tylko żarzyć dla tego stosuje się spowalniacze mieszanek w tym też wosk i inne, dym ze spalanego cukru pachnie karmelkiem
pozdrawiam
eko

Dziękuję za cenne informacje!
Czytam i oglądam wszystko co mi pokazujecie, ale właśnie z tym zrozumieniem różnie bywa.

Niemniej jednak myślę, że już wiem jak to ugryźć, żeby mi pasowało. =)
Na Wasze nieszczęście jeszcze tu wrócę (chyba z prostszym zadaniem), ale najpierw uporam się z kolejnym rozdziałem, do którego jestem teraz lepiej przygotowana.

A - i zanim wrócę zadać tysiąc durnych pytań - spróbuję znaleźć odpowiedź na forum.

Dodam jeszcze , że wosk w B&T pełni rolę nie tylko spowalniacza, lecz głównie substancji dymotwórczej. Spowodowane jest to tym, że podczas spalania mieszaniny sublimuje , a na zewnątrz zamienia się z powrotem w ciało stałe tworząc zawiesinę w postaci dymu. Warto zwrócić uwagę na produkty spalania mieszanki - w zwykłej saletrze z cukrem powstają tlenki węgla, para wodna, cząsteczki węgla , ewentualnie małe ilości innych , więc efekt nie jest zbyt zachwycający. Natomiast w mieszance z woskiem powstają dodatkowo pary wosku , które po ochłodzeniu dają gęsty dym w dużych ilościach, który jest dużo lepiej widoczny niż skroplona para wodna. Potwierdzają to moje testy : mieszanka B&T dawała kilkakrotnie więcej dymu niż zwykła s&c.
Natomiast co do tłumienia płomienia to też bym spekulował. Przecież wydostające się pary są bardzo gorące i łatwopalne ( jak wszystkie węglowodory w postaci gazu ) . Jak mogą tłumić ogień? Wielokrotnie zaobserwowałem ich zapłon i cały dym wtedy znikał, co może być kolejnym dowodem, że to wosk powoduje dymienie.

Boję się tylko tego , że jak Linka wszystko bardzo dokładnie opisze w książce , a książka stanie się Bestselerem(czego gorąco życzę) , to może się stać swojego rodzaju książką kucharską dla zamachowców . Aby nie było , warto dodać / pozmieniać niektóre fragmenty , aby reakcja nie zachodziła...

Nie martw się, to nie opowieść o szalonym chemiku zamachowcy, który przez 3/4 książki opisuje, jak zrobić chemiczną bombę ;D Gdybyście wiedzieli, do jakich celów potrzebowałam Waszej pomocy, pewnie bylibyście zawiedzeni Nie opisuję reakcji aż tak bardzo dokładnie, nie podaję składników wprost - potrzebowałam wiedzieć czy to, co chciałam osiągnąć, jest możliwe oraz jak. Zresztą - przecież to tylko świeca dymna nie robiąca nikomu krzywdy, a wybuch jest zupełnie przypadkowy Myk polega na tym, że aby moi bohaterzy umieli sobie poradzić, najpierw ja muszę chociaż trochę wiedzieć co z czym i do czego. Do reszty używam już tylko wyobraźni

Osobiście poleciłbym otwarty pojemnik z SiCl₄ lub TiCl₄ o dużej powierzchni parowania. Dymu przy tym co nie miara, przeraźliwie toksyczny nie jest (kiedyś testowano podobne układy w wojskowości), ale w gardło może drapać, z wodą reaguje b. gwałtownie, ceny i dostępność racjonalne. Obok jeszcze kubełek dobrej wody amoniakalnej (NIE MIESZAĆ!) i efekt murowany.

Ja bym proponował coś co pod ŻADNYM POZOREM nie powinno wykroczyć poza literacką fikcję.
Plastikową pół litrową butelkę wypełnić do połowy kretem i pociętą folią aluminiową zalać ciepłą wodą i zakręcić.
Ciśnienie powinno być na tyle duże, że książka w momencie wybuchu skończyła by się śmiercią wszystkich w pobliżu, dla efektu można dodać źródło ognia w pobliżu.

Książki kucharskie dla zamachowców są między innymi w akademickich bibliotekach czy Internecie, czyż nie ma syntez MW na portalu VMC? Jak ktoś chce znaleźć taką wiedze to ją otrzyma.