Ostatnio przeprowadziłem reakcję między kwasem szczawiowym (r-r ok 5%) i mocznikiem (r-r ok 10%). W wyniku reakcji powstał osad w postaci płytkowatych kryształków, przezroczystych dających charakterystyczne tęczowe refleksy. Później próbowałem reakcji z innymi stężeniami reagentów i proporcjami. Rozcieńczone roztwory dawały mniejszą wydajność ale większe kryształy. Biorąc pod uwagę słabe właściwości zasadowe mocznika mógł powstać szczawian dimocznika 2CO(NH2)2*(COOH)2, gdyż przy stosunkach molowych mocznik : kwas= 2:1, otrzymałem około dwukrotnie więcej produktu niż gdy stosunki wynosiły 1:1, przy identycznej masie kwasu. Jednocześnie w podstawach chemii organicznej brewstera znalazłem info o reakcji tych dwóch odczynników w stos. 1:1 w obecności POCl3 dającej kwas parabanowy. Czy ktoś ma może pomysł jak sprawdzić co naprawdę powstało? Nauczyciele chemii są raczej przy pierwszej hipotezie ja też lecz denerwuje mnie wybitnie gdy nie wiem dokładnie co otrzymałem.

bierzesz sobie kapilarkę,nabijasz oczyszczony preparat i sprawdzasz tt. potem miareczkujesz rr 0.1 m NaOH. jeśli do lekko zasadowego rr dodasz stopu Dewardy i powstanie amoniak , to jestem pewien ,że masz sól. inne metody wyznaczania wzoru znajdziesz w "chemii w probówce" mało skomplikowane...

http://pbc.up.krakow.pl/Content/727/Cw_6_i_7-Aminy_i_amidy.pdf
Na 6 stronie powyższego artykułu jest info nt. szczawianu mocznika.
Wydaje mi się, że zawsze powstaje szczawian niezależnie od proporcji i stężeń kwasu szczawiowego i mocznika.

dziękuję za propozycje rozwiązania problemu, co do próby z NaOH to przeprowadziłem ale na większym stężeniu, w wyniku rozpuszczenia preparatu w zasadzie po chwili strącił się szczawian sodu więc mocznik został wyparty ze związku.

Problem rozwiązany !

jeszcze jedno pytanie to w koncu powstaje szczaian di moczniku czy moczniku bo juz sam nie wiem

pozdrawiam Chemik23
=D

szczawian mocznika ,ale palca obciąć nie dam..

cześć

czy tiomocznik i kwas szczawiowy też strąci osad??

Chemik23

zdobyłem odrobinę tiomocznika. Nie tworzy osadu z kwasem szczawiowym.

To jest już jakaś podstawa ,aby można odróżnić tiomocznik od mocznika w obecności innych związków siarki.Sam muszę zabrać się za syntezę tej substancji i ją dokładnie zbadać.

po rekrystalizacji

kryształy mają dość specyficzny kształt, topią się w płomieniu palnika

śliczne ! Idealne jako ozdoba świąteczna !

Mi w plomienu zapalnczki żarowej wyparował i sie o sadzil na zapalniczce.

PS. na ozdbefajnie nadaja sie krysztaly MnCl2 mi sie udało 3cm sr. uchodować.

no i jeszcze w wyniku badań nad tym związkiem przeprowadziłem reakcję jego wrzącego r-ru z azotanem wapnia. Strącił się osad szczawianu wapnia (dość gruby, jak na ten związek) i powstał azotan mocznika, który krystalizuje mi w postaci kryształów identycznych z CuSO4, barwy bardzo delikatnie żółtawej.