Srebra w elektronice ni hu hu(szkoda zachodu na skalę amatorską). Już łatwiej wydobywać je z bombek choinkowych. Pamiętam, jak zmieszałem ocet i perhydrol i wydobyłem srebro z wszystkich bombek. rodzice byli prze szczęśliwi jak zobaczyli przezroczyste bombki . Już łatwiej zrobić sobie azotan srebra z starych przedmiotów srebrnych, klisz, utrwalacza...

Akurat Ag w dawnej elektronice jest dośc dużo tylko trzeba wiedziec gdzie szukać, bywały całe styki wykonane z czystego srebra mostki czy lutowania płyt szczególnie w militariach bywa tego naprawdę dużo.
Istnieje wiele prostych metod odzysku Ag które są juz opisywane w tym wątku wystarczy poczytać, do saczenia osadów metali szlachetnych nie są konieczne lejki Buchnera czy spieki w zupełnosci wystarczy wojskowe płótno i wydajna dobrej klasy duża wirówka.
Następnie do piekarnika na 1,8 h w 185C i mamy produkt zawierajacy >0,1% wilgoci co wyraznie widać na rozlatujących się bryłkach przy dotyku
O odzysku Ag z klisz czy odzysku Pt z katalizatorów samochodowych chętnie napiszę jak zdobędę surowiec i wstawię fotki krok po kroku

Proszę pamiętać że w tym poście piszemy jedynie na temat metali szlachetnych odzysk innych metali Nas w tym temacie nie interesuje od tego są nowe działy....
pozdrawiam
eko

Witam, mam problem z wytrąceniem złota z R-r wody królewskiej. Wsad to 6 procesorów (same plytki) pozlacana koperta zegarka oraz stary złoty łańcuszek 14 karat. Od miedzi r r jest koloru zielono czarny, najpierw na zimno probowałem wytrącić zakwaszonym FeSO4 ale nic zero osadu. Potem przy ok 65-70oC z tym samym R-r złota i nic. :-( W tym roztwoze jest 3 g 14 ksaratowego złota + to co z zegarka i z procesorów. Proszę o pomoc w dokończeniu reakcji. Pozdrawiam funchem

Roztwór jest zapewne bardzo zanieczyszczony, to też jest powodem trudnego wytrącenia. Ja otrzymywałem ciemne roztwory przy wytrącaniu złota, taka czarno-brązowa ciecz, niektórzy określali to jako "herbata". Nie mam pojęcia stężenia tego wszystkiego i zakwaszenia, ja osobiście do złota używam pirosiarczynu sodu ( potasu lepszy ) w bardzo rozcieńczonych roztworach w temp. pokojowej. Złoto wytrącało się w postaci gąbki, bardzo drobnej, która się ciężko strącała, roztwór był ciemny - czarny a pod światło brązowy. W celu odzyskania złota z takiego roztworu stosowałem mieszanie go. Przeważnie co jakiś czas, np. co 15 minut. Zawsze trochę grubszej gąbki się strąci, która podczas mieszania adsorbuje na swojej porowatej powierzchni mniejsze cząsteczki złota. Można też dodać trochę mocznika, który zneutralizuje HNO3, który może przeszkadzać, przynajmniej w mojej ocenie HNO3 przeszkadza w metodzie z FeSO4.
W metodzie z pirosiarczynem wystarczy mocne rozcieńczenie.

A zapytam tak z ciekawości czystej... Z czego są wykonane ścieżki na mylarze w klawiaturach??? https://www.youtube.com/watch?v=MrEHwMwDvWs.

Z doświadczenia powiem że tego jest tam trochę więcej niż w lustrach, bombkach itp materiałach - ok 100mg na 1 klawiaturę komputerową.
http://www.capacitorguide.com/wp-content/uploads/ceramic-capacitor.png
Tu jest opis budowy kondensatorów "dyskowych" (nie jestem elektronikiem - może inaczej się nazywają).
W zależności od producenta posiadają warstwę elektrody z Ag lub Pt/Pd (z jakich innych metali - nie wiem). Tzw krokodylki mają do 10g Pt/kg. Obciąć im nóżki (miedź pobielana cyną lub srebrem - przerabiać osobno), spalić i roztwarzać strącać itp.

Drut miedziany z uzwojeń dławików trafo w.cz. srebrzony podobnie jak temat styczników i przekaźników przemilczę podobnie jak MLCC, lampy różnorakie itp. Zazwyczaj można przyjąć że w urządzeniach elektronicznych jest ok 10xwięcej srebra niż złota.

Hm czytając opis zastanawiam sie .. skąd amator miałby wziąć odpowiedni materiał do filtrowania żręcego roztworu powstałego po roztworzeniu sie elektroniki wodą królewską ? Do tego byłyby potrzebne lejki z porowatym szkłem lub watą szklana zamiast bibuły filtracyjnej....

Zdziwiłbyś się jak bardzo odporna na kwasy jest bibuła filtracyjna czy tworzywa - w szczególności PE/PP/PCV. Akurat AR (aqua regia) nie ma silnie utleniającego charakteru (w porównaniu np do stężonego kw nadchlorowego czy azotowego). Tak naprawdę, to bardziej liczy się potencjał utleniający i obecność jonów które utworzą stabilny kompleks z danym metalem, nie pozwalając na jego ponowne przejście do formy metalicznej.
Stąd wysoka skuteczność układów zawierających Cl-/HNO3 ; CN-/O2 ; tiomocznik/Fe3+ i tym podobnych w rozpuszczaniu powłoki z cenniejszego metalu, często nie ruszając tego co jest pod spodem.

Mam pewne doświadczenia z tiosiarczanem (roztwarzanie powłok srebrzonych na miedzi) czy cyjankami (złocone el. stalowe i mosiężne), i mogę z czystym sumieniem powiedzieć że roztworzenie np kilograma złoconych kopert z zegarków to czysta głupota jeżeli można to zrobić prościej i lepiej z użyciem KCN.

Sama woda królewska do wielu zastosowań się nie nadaje, najlepsza jest do obróbki względnie czystego materiału (a przynajmniej takiego gdzie złoto stanowi np 10% a nie 2500ppm).

A lejki ze spiekiem świetna sprawa, o ile masz ich pod dostatkiem i nie używasz jednego np do sączenia rr złota, potem srebra, a potem chloroplatynianu.
Wtedy wyjdzie kupa straszna...

Sączki firmowe oryginalne dobrej firmy są bardzo dobrej jakości nie potrzeba sie obawiać narażenia na kwasy , przy zakupie musimy pamiętać o istotnych oznaczeniach typów czyli porowatość/gęstość oraz rozmiar, dla przykladu podaję oznaczenia:

MN 617 we - do osadów pozwalających na szybką filtrację i do osadów niestabilnych wymagających szybkiej filtracji
MN 617 - do zatrzymywania grubych osadów
MN 615 - cienkie, do oznaczeń jakościowych
MN 616 - najczęściej używane filtry do oznaczeń jakościowych
MN 618 - grube filtry szczególnie przydatne przy filtracji dużych ilości cieczy
MN 616 md - specjalne filtry do szybkiej filtracji drobnych cząstek
MN 619 - gęste filtry dla wszystkich drobnych i bardzo drobnych osadów
MN 619 eh - gęste filtry dla wszystkich drobnych i bardzo drobnych osadów
MN 619 de - dogodne dla filtracji najdrobniejszych osadów

Rozmiar to średnica lejka do którego chcemy zakupić wkład filtracyjny, oczywistym tematem jest że spieki są idealnie nadajace się do tego typu filtracji jednak każdorazowo stosujemy osobny lejek przeznaczony tylko do danego procesu, potrzebujemy zwykle kilku szt. nie należy używać jednego do kilku procesów to ważne jak rownież dobranie odpowiedniego spieku do danego procesu, tutaj polecam poczytac na temat oznaczeń spieków czyli podobnie jak w sączkach chodzi o porowatość/gęstość danego spieku.

Dla czego to ważne ? dla tego że w zależności od zastosowanego procesu inaczej pod względem drobin wytrąci się Au Pt czy Ag, dobranie optymalnej przepustowości bez strat na pyle i proszku pozwoli zaoszczędzić na czasie i energii.

AR jest najbardziej optymalnym pod wzgledem cenowym odczynnikiem! metodą uzyskiwania metali szlachetnych ze złomu
elektronicznego którą stosuję nawet przy- 1-3% , przy- 10% jest to produkt wzbogacony który w zasadzie nie występuje w złomie elektronicznym jest jedynie koncentratem kilku procesów celem uzyskania tak wysokiego stęzenia metali szlachetnych.

Wszelkie przedmioty platerowane srebrem czy złotem zwyczajnie latwo sprawdzić wystarczy zarysować w niewidocznym miejscu ostrym nożem by zobaczyć różnicę między warstwą platerowaną a resztą, zwykle powłoki platerowane w zalezności od metody nakładania metalu posiadają cienkie warstwy metali szlachetnych w zależności od zastosowanej metody czyli :
reakcji wymiany kontaktowej czy katalitycznej ale to temat na zupełnie inny dział i nie będziemy o tym pisać.

Liczę że nikt normalnie myślący nie będzie zasmiecał sobie cennego roztworu rozpuszczając platerowane elementy w całości, bo wystarczy kilka chwil by pozbyć się plateru co wyraznie widać, dalsze roztrawianie jest jedynie dodatkowym zanieczyszczeniem.

Wszelkie bardzo dobre metody nakładania jak i odwrotnie uzyskiwania złota za pomocą metod cyjankowych w temacie otwartym starałem się pominąć celowo....., wielu userów znajacych wszelkie procesy galwaniczne nie wspomina takowych właśnie tylko dla tego ze dotyczą cyjanków....., albo troche się zapędziłeś albo zapomniałeś że to forum VMC , tutaj nie ma mowy o domowym labie z cyjankami, wiem ze jestes od dawna na forum dla tego proszę o wyrozumiałość i wstrzemięźliwość w sprawach cyjanków w komnatach otwartych, dziekuję i pozdrawiam
eko

Może faktycznie napisałem o parę słów za dużo, jeśli tak to proszę o usunięcie lub moderację tego posta. Chociaż z drugiej strony nikogo nie zachęcam do tej metody, tym bardziej nie podaję szczegółów technicznych (o ile pamiętam na portalu jest artykuł poświęcony ich syntezie).

Jeżeli chodzi o usuwanie cienkich warstw, oprócz "K**/O2" dobre efekty daje połączenie np tiomocznik/FeCl3 w przypadku złota i PGM, tiosiarczan w przypadku srebra, jak również H2O2/HCl - ten układ na zimno działa na zasadzie roztworzenia warstwy materiału pod powłoką, a powłoka w formie płatów odpada nierozpuszczona. A, jest jeszcze metoda odwróconego elektroosadzania - działa na podobnej zasadzie i jest wyśmienita do pinów, kopert zegarków itp.
Może AR jest najtańszą opcją, ale ma kilka minusów, min średnio nadaje się do rozpuszczania Pt, wymaga wstępnego podtrawienia surowca (zwłaszcza jeżeli zawiera żelazo, lub miedź), w reakcji powstają NOx'y, nadmiar kw azotowego musi być usunięty praktycznie przed każdą metodą redukcji, nie roztwarza Rh (chociaż to akurat raczej zaleta )
Wiem że roztwarzanie złota innymi metodami nie zawsze zachodzi z dobrą wydajnością, ale z drugiej strony - płyty główne to w ok 30% miedź,

Co do tematu spieków:
Najczęściej spotykane oznaczenia to Gx gdzie x to cyfra od 0 do 5. Spiek G0 służy do filtracji wstępnej, G4/G5 są w stanie zatrzymać większość osadów.
http://www.multichem.wroc.pl/index.php? ... &Itemid=19

Tu szalenie ważna jest kultura pracy - jeżeli coś utkwi w tych porach, usunięcie jest praktycznie niemożliwe. Do czyszczenia "spieku" używa się stężonego HNO3 (jeżeli zapaprano go organiką), albo H2SO4/H2O2. Czynność ta jest niezwykle niebezpieczna, żmudna i nie zawsze przynosi dobre rezultaty.

Eko, kiedyś wspominałeś o "recyklingu" katalizatorów...
Myślę że mogę podać stosunkowo prostą metodę (sprawdzona praktycznie):

Katalizator zawiera zazwyczaj Pt; Pd; Pt/Rh; Pd;Rh; Pt/Pd lub Pt/Pd/Rh w różnych stężeniach. Dokładne ustalenie co jest w środku może ułatwić rok produkcji, pojemność silnika, rodzaj paliwa, oraz umiejscowienie katalizatora. Wkład zawierający interesujące metale zazwyczaj znajduje się w metalowej obudowie w otulinie z maty żaroodpornej (coś a'la włókno szklane + mika). Materiałem z którego są wykonane jest kordieryt lub stal żaroodporna. Metoda dotyczy tych "ceramicznych", metalowe przerabia się nieco inaczej (na pewno nie rozpuszczając całości w kwasie - to głupota). Warto wspomnieć że filtry DPF http://doctorcar.pl/uploads/images/dpf.jpg oraz SCR (te od AdBlue) nie zawierają metali szlachetnych.

Po pokruszeniu, monolit należy umieścić w wiaderku z PE/PP z pokrywką i zalać kwasem solnym z wodą 1:1. Jako utleniacz nadaje się podchloryn sodu (Clorox), woda królewska wcale NIE jest skuteczniejsza. Reakcja trwa +/- kilka tygodni, w praktyce polega na dodawaniu podchlorynu w regularnych odstępach czasu (wystarczy kilkadziesiąt ml dziennie) oraz mieszaniu. O zajściu reakcji świadczy zmiana zabarwienia roztworu na żółty/pomarańczowy. Temperatura przyśpiesza reakcję, jednak gotowanie tego spowoduje oprócz ryzyka zatrucia, odparowanie chlorków Pt/Pd. W czasie procesu, ciecz powinno się zmienić 3-4 razy, za każdym razem na świeżą porcję (aby poprawić % odzysku - poprawnie przeprowadzona pozwala na roztworzenie >80% metali). Roztwór i wiaderko polecam przechowywać zamknięte (wydziela się wprawdzie niewiele gazów w tej reakcji, ale bardziej niebezpieczne są opary chloru oraz straty metali)
Przefiltrowany roztwór należy strącić - najlepiej nadaje się granulowane Al lub Zn.

Uzyskany koncentrat PGM nadaje się do dalszej przeróbki - należy go wytrawić np 30%H2SO4 aby pozbyć się metali nieszlachentych, wymyć i wysuszyć. W ten sposób uzyskamy surowe PGM w postaci czarnego, drobnego proszku.
Dalsze postępowanie zależy od tego co jest w środku - tutaj powinna nastąpić analiza XRF. Jeżeli XRF'a nie mamy - nic nie szkodzi, można rozpoznać zawartość metodą z chlorkiem cyny.
Możemy roztworzyć to w AR - Pt/Pd przejdą do roztworu, Rh pozostanie nierozpuszczone, roztwór należy oczyścić z HNO3 (wygotowując z HCl) i zatężyć do ok 1g metalu na 5ml roztworu.
Po zadaniu nasyconym chlorkiem amonu, wytrąci się chloroplatynian amonu, Pd pozostanie w roztworze (z pewną ilością Pt). Chloroplatynian rozkładamy termicznie, uzyskując "gąbkę platynową"

Proszę pamiętać że to najprostsza metoda - poprawnie przeprowadzona daje metal o czystości > 90% który można sobie dalej oczyszczać, topić roztwarzać itp.

Mam nadzieję że ktoś się jeszcze rozsądnie wypowie w tym temacie - rozumiem że publikując to prawdopodobnie odbieram co niektórym źródło $$$, ale metoda działa tylko na skalę "amatorską". Zawsze można poruszyć temat w bardziej "zamkniętej" części forum, pisząc tutaj mam nadzieję że ktoś oprócz korzyści dla siebie (możliwość zdobycia Pt/Pd ze źródeł antropogenicznych, Rh właściwie to nie ma innego, dostępniejszego źródła), zamieści link czy informacje na temat innej ciekawej metody i sam z tego skorzystam.
Pozdro

Na początku chciałem przeprosić za poprzednią wpadkę w tym temacie i powiedzieć, że będę się starał pisać już tylko o metalach szlachetnych.

Chciałbym prosić o pomoc, bo próbowałem odzyskać złoto z kilku kart RAM, - które musiałem trochę połamać, żeby się zmieściły - i pozłacanych styków. Wytrawiałem to HCl + H2O2, dzięki czemu uzyskałem zielony roztwór rozpuszczonych metali. Roztwór przefiltrowałem, ale z braku czasu trzymałem go za długo w słoiku i dostała się tam rdza, pływająca po powierzchni. Dodatkowo w przesączu znajdują się tam płytki z tworzywa sztucznego, papier i płatki złota, które oderwały się od tych płytek.
Muszę to wszystko jakoś rozdzielić. Ma ktoś jakiś pomysł?
Przy okazji też zapyta to, co znajduje się na kartach SIM to jest też złoto?

Zakwaś HCl, zagotuj, jak są płatki dodaj kilka ml H2O2 lub HNO3 aby płatki się rozpuściły, przefiltruj i strąć FeSO4. Na przyszłość grzebienie odetnij nożyczkami, możesz wrzucić karty sim (chociaż one są raczej ubogie). Pamiętaj że HCl nie przeszkadza w procesie więc można stosować go w nadmiarze, zaś utleniacze niszczą FeSO4, SO2 itp powodując że zużywa się go po prostu dużo więcej. Akurat H2O2 +FeSO4 ma tendencję do szybkiego rozkładu nadtlenku, zanim cały Fe utleni się na +III. Plastiki należy spalić przy dużym nadmiarze powietrza, lub zmielić, inaczej kwasy nie mają dostępu do materiału więc nie odzyskasz niczego.

Tak przeglądam temat nie znajdując odpowiedzi na swoje pytanie:
Otóż podczas segregowania i rozdrabniania surowca do odzysku
złota ze styków i itp. czasem muszę się pogodzić z tym że jakieś plastikowe
drobiazgi muszą pozostać, bardzo trudno jest rozdzielić metodą, mechaniczną.
Proszę powiedzcie mi czy wykoszystanie acetonu cda lekko podgrzanego
mogło by rozpuścić te niechciane plastiki ?

1. Spróbuj, i powiedz nam co wyszło
2. W czym Ci one przeszkadzają?
3. W jednym z postów wyzej jest proste rozwiazanie

Co do wypalania plastików od razu przestrzegam, że trzeba wypalić na popiół, węgiel w niedopalonych częściach bardzo chętnie adsorbuje złoto.

W żadnej z metod odzysku nie jestem zwolennikiem wypalania plastików, nie rozumiem w czym one przeszkadzają ? ostatnio zakupiłem trochę dobrej jakości złomu elektronicznego do odzysku złota i srebra w dwóch osobnych procesach.

Z uwagi na dużą zawartość srebra w złomie po wstępnej segregacji powstały dwa procesy gdzie jeden nastawiony jest jedynie na srebro, drugi natomiast na odzysk srebra i złota po wstępnym rozdzieleniu i mechanicznym rozdrobnieniu złomu wszystko poleciało wstępnie do stężonego HNO3 65% małymi porcjami, obecnie czekam na zanik wszelkich NOx podczas ogrzewania.

Postaram się niebawem wstawic fotki z kazdego z procesów i opisać przebieg reakcji, wstępnie złom jest rozdzielony na zawierajacy złoto i ten nie zawierający jeden i drugi osobno pływają sobie w HNO3 by po odseparowaniu Au i innych metali szlachetnych połączyć dwa celem odzysku srebra.

Aceton i inne RO nadają się jedynie do oczyszczania/odtłuszczania metali niż jako rozpuszczalniki tworzyw sztucznych, jeśli już jest taka potrzeba zrobić to na gorąco to bardziej widzial bym mieszanki chloroorganiczne z dodatkiem THF w zdecydowanie dużym nadmiarze cieczy nad rozrobnionym plastikiem, pamiętajmy że THF jest bardzo lotny oraz może tworzyć niebezpieczne nadtlenki podobne do eterów dla tego należy go stabilizować lub najlepiej nie przechowywać w nadmiarze zużywając tyle ile jest potrzebne bez zbędnego gromadzenia.
Polecam wszystkim zapoznanie się z tym odczynnikiem chemicznym bowiem posiada bardzo ciekawe właściwości fizyko-chemiczne zastępujące wiele innych RO w syntezach chemicznych.
Zawsze pozostaje tania alternatywa zmielenia na proszek np. w dużym młynku kulowym bez używania RO.

Pozdrawiam
eko

Spróbowałem nawet podpalić odrobinę w szklance tego acetonu i trochę plastykowego gniazda od CPU.
Cały aceton się wyjarał a plastiku ani ruszyło. Jakieś super wytrzymałe są i dość odporne chemiczne.
Wasze posty i ten dowód dał mi do myślenia aby się nimi nie przejmować. Gdy już roztworzę sort to przecedzę
przez gęste sitko i będę próbował strącać siarczanem żelaza. W tej książce o recyklingu metali nieżelaznych wspomnieli
o tym by pozbyć się nadmiaru kwasu azotowego w AR za pomocą FeSO4.
Nie wyjaśnili jak zidentyfikować ten "wyzbyty" kwas azotowy. Skąd mam wiedzieć, że go już nie będzie w roztworze ?
Wcześniejsza metoda to odparowanie kwasu, z tym że ile musiał bym grzać by chociaż 100 ml tej substancji wyparowało ?

Wpisz w google "wykrywanie kwasu azotowego"

We wcześniejszych postach powinno być napisane że FeSO4 redukuje HNO3. Jak zredukuje, tlenki azotu przestają się wydzielać.


Btw, masz tą książkę w .pdf albo innym formacie elektronicznym (chodzi mi o Kucharskiego)? jeżeli tak byłbym wdzięczny za info/link na PW
Szczególnie interesuje mnie temat rodu Rh, zwłaszcza metody rozpuszczania

Nie mam w formie elektronicznej a bardzo zależy ci na tych informacjach ?

odnośnie rodu - tak

Cześć.
Miałem ostatnio kilkaset gram pinów eltry, potraktowałem je kwasem azotowym i odzyskane złoto przetopiłem w pięciu (elektrode). Chciałbym dokonać rafinacji uzyskanego złota jednak nie do końca wiem skąd wziąć elektrolit do reakcji. otrzymać go z wody królewskiej? Ile potrzeba uje elektrolitu, e by przerafinować 4g złota z pinów?

Wg mojego stanu wiedzy, twój stop zawiera teraz max 20-25% złota więc rafinacja tą metodą nie ma sensu.

Osoba, która pokazała mi ta metodę powiedziała, że złoto jest czyste w ponad 90 procentach. Na jakiej podstawie twierdzisz, że jest tam tylko 25 procent?
Poza tym nawet jeśli jest tam tylko 25 % to nie mogę zastosować rafinacji tą metodą?

Wracając do pytania skąd najlepiej zdobyć elektrolit do tej reakcji?

Pomyślałem sobie, że skoro mam do wyrzucenia kilka układów scalonych, kilka kart rozszerzeń i tranzystorów polskiej konstrukcji, to odzyskam złoto. Z układów przy wypalaniu wyciekł jakiś metal. Po analizie okazało się, że jest to czysty glin . Z grzebienia kart rozszerzeń było trochę złota, ale z tych kubeczkowych tranzystorów było znacznie więcej. W sumie z jednego było więcej niż z pięciu kart rozszerzeń. Miałem wrażenie, jakby ogniowo nanosili tam to złoto. A co do trawienia miedzi, to najtaniej i najszybciej 37% siarkowiec + azotan amonu. Można go zastąpić potasowym. Można też miedź wytrawić chlorkiem żelaza (III) lub roztworem CuCl2 w Kwasie solnym. Dość szybko trawi miedź. Silny reduktor, więc nawet jakby srebro jakimś cudem miało przejść do Ag+ czy AgCl, to zostanie natychmiast zredukowane do metalicznego. Co sądzicie, Który związek jest bardziej przydatny w labo : Kwas chlorozłotowy czy chlorek złota ?