Przymierzam się do ekstrakcji eskuliny z kory kasztanowca, nie oczekuję ogromnej wydajności, aczkolwiek chciałbym otrzymać kilka gram stałego produktu o rozsądnej czystości. Problem polega na tym, że z kory, podczas ekstrakcji wodą, uwalnianie są również taniny. Zalecaną metodą stracenia tychże tanin jest zastosowane kationu dwuwartościowego metalu, konkretnie ołowiu w postaci octanu. Ze względów oczywistych staram się unikać kontaktu z tymże związkiem, najpierw szukam zamienników, w ostateczności dopiero uciekam się do pracy z "cukrem ołowianym". Inne źródła wskazują użycie chlorku wapnia, którego z kolei mam deficyt. Rozważam użycie siarczanu magnezu, którego u mnie aż nadto.

Pytanie moje brzmi, czy zastosowanie jonu magnezowego, będzie równie skuteczne, jak wapniowego, czy też ołowiowego?

Może ktoś z forumowiczów posiada i jest skłonny podzielić się inną metodą ekstrakcji tejże kumaryny, za co byłbym wdzięczny.

Gdyby ktoś był ciekawy, moje zainteresowanie eskuliną wynika z jej fluoroscencyjnych właściwości. Jeżeli ktoś posiada informacje na temat innych, w miarę łatwo dostępnych substancji wykazujacych takie właściwości, to proszę o informację.

Z góry dziękuję za wszelką pomoc i pozdrawiam,
TheYoungChemist

Witam.
Węglan wapnia, tlenek magnezu też są stosowane do strącania tanin.
Siarczan Mg też ma dwuwartościowy kation więc powinien dać radę, ale pewności nie mam ...
poza tym użycie octanu ołowiu zanieczyszcza ekstrakt jonami ołowiu, których trzeba się pozbyć (H2S) ...
I jak z dalszym procesem ekstrakcji ?
Roztwór zawierający eskulinę + subst. strącająca taniny potraktować octanem etylu w którym rozpuszcza się eskulina?
Czy jest jakiś inny ciekawy patent?

Niestety nie mogę znaleźć niemal żadnych informacji na temat rozpuszczalności eskuliny, jedynie w którymś wątku na forum dotyczącym innego związku został wspomniany octan etylu, jako jeden z mniej egzotycznych rozpuszczalników, jednocześnie pomijam etanol i metanol ze względu na fakt, że mieszają się z wodą.

Plan jest taki, aby korę pozostawić w ciepłej wodzie destylowanej, następnie zdekantować, strącić taniny, odsączyć osad, powstały r-r zagęścić poprzez odparowanie i kilkukrotnie ekstrachować octanem etylu. Kolejnym krokiem byłaby rekrystalizacja, ale to zależy od ilości otrzymanego produktu.

Jeżeli znacie lepsze źródła eskuliny, proszę o informację.

Przeszukując zagraniczne strony udało mi się znaleźć :
Rozpuszczalność na gorąco w:
wodzie
metanolu
etanolu
pirydynie
dioksanie
octanie etylu
kwasie octowym (hydrat)
DMSO pewnie też na gorąco
Znalazłem też inne źródło eskuliny -> kora Fraxinus ornus niestety brak informacji na temat zawartości eskuliny ...

Niemniej, uważam, że z kasztanowca łatwiej wydobyć. Gdzieś o uszy mi się obiło, że eskulina występuje również w kasztanach - w tej kremowej twardej masie.