witam
czy otrzymam kwas itakonowy z tego przepisu:

Do wysokiej probówki wsyp 5g kwasu cytrynowego i umieść ją na statywie.
Teraz ogrzewaj probówkę, aż niemal cały kwas cytrynowy przedestyluje się na ściany probówki. Kiedy to się stanie,
to ogrzewanie zakończ i zebrany produkt przekrystalizuj ?

Wiki : Kwas itakonowy (kwas metylenobursztynowy) – organiczny związek chemiczny zaliczany do kwasów dikarboksylowych. Otrzymywany jest w wyniku destylacji kwasu cytrynowego, pojawia się również podczas fermentacji cukrów.

dzieki

Skoro ten temat jest jeszcze "świeży" to chciałbym się więcej dowiedzieć na temat otrzymywania tegoż kwasu itakonowego. Ponoć jest nieszkodliwy, wytwarzany z kwasku cytrynowego, więc budzi we mnie pozytywnie skojarzenia. Ostatnio postąpiłem zgodnie z procedurą i chyba coś mi nie wyszło.
Te 5g k. cytrynowego podgrzewałem w probówce na kuchence gazowej. Zaobserwowałem, że kwas po roztopieniu się zaczął zmieniać kolor, w moim przypadku aż do pomarańczowego. Zauważyłem, że na dnie probówki zebrała mi się ta ciecz, która była bardzo gęsta jak syrop i lepiej rozpuszcza się w etanolu niż w wodzie. Z tego co wiem To mieszanina "jakiś" trzech kwasów, niestety nie wiem jakich i jak je rozdzielić. Proszę bardziej doświadczonych o pomoc.

Podejrzewam, że musisz użyć kwasu bezwodnego, kwasek cytrynowy ze sklepu to monohydrat. Do rozdzielenia kwasów mógłbyś użyć jakiejś prowizorycznej kolumny chromatograficznej.

Też sprawdzałem to w praktyce. Zestaw do mikrodestylacji - probówka i rurka destylacyjna z kilkoma banieczkami. Kwas oczywiście cienieje (karmelizuje się) po czym najpierw zaczyna destylować woda, a potem jasnożółta ciecz nierozpuszczalna w wodzie, znacznie od niej cięższa - pływa sobie po dnie jak chloroform.

Czyli nie ma wydajnego i łatwego sposobu na otrzymanie kwasu itakonowego? Kolumny chromatograficznej nie mam i kwasku bezwodnego chyba też.

Przeczytaj definicję z wiki (post wyżej) jeszcze raz.

No bardzo bym się zdziwił jeśli byś ją posiadał
pozdrowienia
eko

Eko bokser . Na upartego można starą świetlówkę wykorystać (sam kiedyś zrobiłem sobie taką kolumienkę). Problem tylko z wypełnieniem. O ile do chromatograficznego rozdziału barwników z chlorofilu wystarczy cukier puder czy węglan wapnia, tak tlenku glinu nie dostaniesz w spożywczym

Ja próbowałem ostatnio zrobić sobie kolbę z żarówki i niestety pękła, ale o świetlówce nie pomyślałem.
E tam, tlenek glinu wcale nie tak trudno uzyskać. Wystarczy rozpuścić folię aluminiową z NaOH, potem przepuszczać strumień CO2 i następnie wodorotlenek glinu wysuszyć.

I tak teraz rusz głową i powiedz mi czy przepuszczałbyś kwas przez kolumnę wypełnioną Al2O3.

Jak powszechnie wiadomo, tlenek glinu pod wpływem obróbki termicznej zatraca zdolność reagowania z kwasami. Już wytrącenie związku glinu z hydroksyglinianu sodowego kwasem daje produkt nie reagujący na zimno z 37% siarkowcem. Dopiero gotowanie to zmienia. -kwas glinowy przechodzi w wodorotlenek i reaguje z siarkowcem.

Mógłbyś powiedzieć coś więcej o kwasie glinowym?

Dziwna ta Twoja teoria compaq. Mnie uczono i tak praktykuję, że przez Al2O3 to raczej przepuszczam aminy. A jeśli chodzi o kwas itakonowy, to proponowałbym prędzej przepuszczać przez SiO2, którego względnie czystą formę można otrzymać jeszcze prościej w warunkach domowych. Choćby przez to, że SiO2 ma silniejsze kwasowe właściwości. A Al2O3 chcąc nie chcąc by się w kwasach roztwarzał, nie wiem czy otrzymana jego forma z hydroksyglinianu byłaby w stanie utworzyć na tyle trwałą strukturę aby przetrwała kwasy, chyba że po wyprażeniu, ale wtedy raczej oczywiste jest, że nie otrzymalibyśmy w warunkach domowych (bo trzeba użyć suchego gazu obojętnego przy suszeniu) materiału nadającego się na fazę stacjonarną. Inaczej Al2O3 się nie oczyści, bo wody wiąże dużo, a jej zawartość znacznie pogarsza klasę takiego materiału.

Łatwiej kwas itakonowy oczyścić przez rekrystalizację, choćby z benzenu. Może i nawet z wody można byłoby rekrystalizować. Popraktykować zawsze warto.

Pozdrawiam.

Kwas glinowy to de facto amfoteryczny Al(OH)3, czyli wodorotlenek glinu. Amfoteryczny, czyli w jednych reakcjach zachowuje się jak kwas, a w innych jak typowa zasada. Chociaż raczej powinno się unikać używania tej pierwszej nazwy

Praktyka mówi co innego. Jeśli weźmiesz wytrącisz związek glinu z chlorku, siarczanu, azotanu za pomocą NaOH, to owszem rozpuści się w nadmiarze. Jeśli weźmiesz z hydroksyglinianu wytrącisz kwasem to pomimo ,że nadmiar i to spory kwasu siarkowego, to na zimno się nie rozpuści. Doskonale wiem, że wodorotlenek glinu jest amfoteryczny. Musi się więc wytrącać coś innego, niż wodorotlenek. Polikwasy ?

Nie.Powstaje głównie gibbsyt, który trzeba wyprażyć celem otrzymania korundu. I nie ma tutaj nic do rzeczy czyjekolwiek widzimisię sugerujące praktykę strącania z rodzaju soli. Kiedyś może nauczysz się, że struktury które się wytrącają nie tyle zależą od rodzaju odczynnika, co od mechaniki jego dodawania.

Powtarzam że wodorotlenek glinu nie tworzy form kwasowych.

Compaq, widzę że dużo wypowiadasz się na temat chemii nieorganicznej i preparatyki otrzymywania różnych nieorganicznych związków i kompleksów. Niezbędnym w celu dobrego poznania chemii nieorganicznej jest poznanie podstawowych chociaż praw krystalografii i chemii fizycznej, a zwłaszcza jej części dotyczącej kinetyki heterogenicznej, która w wielu przypadkach determinuje rodzaj substancji którą otrzymujemy prowadząc praktyki laboratoryjne.

Pozdrawiam.

A brałeś pod uwagę, że w przypadku 1 glin występuje jako kation, zaś w przypadku 2: w chodzi w skład anionu ?
Jak ktoś mądry kiedyś powiedział : "wierzę, by zrozumieć..." Wiedz, że wsiorybka, jak strącasz wodorotlenek z siarczanu, azotanu czy chlorku, ale hydroksygliniany to inna bajka. Gałeckiego do snu proponuję. Poza tym cieszę się niezmiernie, że tak skrupulatnie przeanalizowałeś wszystkie moje posty i sprawdziłeś statystyki. Masz u mnie piątkę za dedukcje Sherlocku.

Brak Ci jakiejkolwiek wiedzy na temat struktury związków glinu, stąd nie będę się wdawał z Tobą w polemikę.

I radzę poczytać coś poważniejszego niż Gałeckiego. Opieranie się na podręczniku, w dodatku do samej preparatyki jest śmieszne. Gwarantuje Ci że Gałecki nie widział na oczy trzech czwartych tego, co jest w jego książce.

Pozdrawiam.

"Dla zdrowotności warto czasami polemikę uprawiać, nawet jeśli grzęźnie się w błędzie". Mówisz więc, iż zależne jest to od struktury powstającego związku ? Idąc dalej mógłbym pokusić się o stwierdzenie iż związek powstały w reakcji A(czytaj chlorek, azotan, siarczan + zasada) ma identyczny skład jak związek B (Hydroksyglinian + kwas) ? Tak na marginesie temat zjechał na zły tor i zaraz zapewne zostanie usunięty.
--------
Jeśli czegoś nie wiem, chętnie się douczę, Masz na oku jakieś konkretne lektury, mniej prymitywne ?