Dysponuje ktoś z was informacjami na temat naringiny? Chodzi mi o stan skupienia (podejrzewam, że ciało stałe), rozpuszczalność (alkohole?), toksyczność. Głównie tych kilka informacji mnie interesuje. Chciałbym przeprowadzić ekstrakcję tego związku z grejfruta, ale najpierw muszę się czegoś więcej o tym dowiedzieć. Jak je się grejfruta to za odczuwalny gorzki smak odpowiada naringina. Nie wiem, czy ilości spożyte w większej dawce nie byłyby równie toksyczne, co w takich małych dawkach (o ile w ogóle są szkodliwe). Mógłby ktoś rozjaśnić ten temat?

Zawartość naringiny w skórce zmniejsza się wraz z dojrzewaniem owocu, dojrzałe owoce mają około 3,3 promila naringiny w skórce (wydajność ekstrakcji6,5g w 2kg mokrej skórki grejfruta). Przyjąłem, że w naszych warunkach dostępne są tylko bardzo dojrzałe grejfruty.
W przemyśle stosuje się ekstrakcję cieczami w stanie nadkrytycznym, jednak w domowych warunkach nie możemy nawet marzyć o wytworzeniu takich ciśnień. Opisze więc metodę starszą.
Metoda 1
2000g mokrej, rozdrobnionej skórki dodano do 6000ml wrzącej wody. Mieszaninę utrzymywano w temperaturze 88-90*Celsjusza przez 5 minut. Następnie odciśnięto na gorąco skórki używając ciśnienia 300 psi (czyli szybko przeliczając - 200kG/cm^2 prasy, czyli lewarek 10t pozwoli nam na tłoczenie w prasie o wymiarach 5x10cm). Odciśnięte skórki ochłodzono do 60*C, aby zapobiec zniszczeniu pektyn, a następnie gwałtownie schłodzono poprzez wrzucenie do 4000ml zimnej wody i mieszanie. Przy pomocy siatki 30mesh (30 otworów na cal kwadratowy) odsączono większość skórki i ponownie wyciśnięto.
Do gorącego przesączu dodano Ca(OH)₂, tak aby pH wyniosło 9. Po 20 minutach roztówr zdekantowano znad osadu pektanianu wapnia. Przy pomocy HCl ustalono pH=4, aby zacząć wytrącanie naringiny. Odparowanie 2/3 wody pozwala zwiększyć wydajność procesu o więcej niż 25%. Następnie roztwór przetrzymywano przez 48 godzin w temperaturze 0*C. Po wytrąceniu naringiny roztwór przesączono, a osad wysuszono w temperaturze 80*C. Otrzymuje się około 4,1g związku o czystości 40%. Dzięki dalszemu oczyszczaniu można otrzymać czyśtość 95%. (Metoda nine jest opisana, ale krystalizowałbym z etanolu na początek).
Z zimnego przesączu można otrzymać dobrej jakości pektyny.

Metoda 2
2000g mokrej rozdrobnionej skórki dodano do 3000ml wody w 27*C. Dodano Ca(OH)₂, aby ustalić pH pomiędzy 8,8 a 9. Mieszaninę mieszano przez godzinę, kontrolując pH. Nastepnie przy pomocy HCl ustalono ph pomiędzy 7,5 a 8, co ułatwiło odciśnięcie skórki (300psi). Po oddzieleniu skórki od przesączu do przesączu dodano HCl aby ph=4. Odparowanie 2/3 wody pozwala zwiększyć wydajność procesu, lecz mniej niż w metodzie 1. Następnie roztwór przetrzymywano przez 48 godzin w temperaturze 0*C. Po wytrąceniu naringiny roztwór przesączono, a osad wysuszono w temperaturze 80*C. Otrzymuje się około 4,3g związku o czystości 40%.


Źródło: "Exctraction of citrus glucosides", S.A. El-Nawawi, Carbohydrate Polymers 27, 1995


Rozpuszczalność:
DMF 20mg/ml, EtOH 1mg/ml, DMSO 10mg/ml
LD50 u szczura 2mg/kg, ale ustne TDLO 100mg/kg. Pewnie słabo zbadana, albo literówka gdzieś.
Postać: Krystaliczne ciało stałe
GHS do doczytania - i wzięcia na zdrowy rozum
Źródło

Polecam zaciekawić się również hesperydyną, sposób jej ekstrakcji opisany jest w tym samym artykule. Jest zdaje się mniej toksyczna. Zachęcam do szukania publikacji naukowych i ich czytania, chociażby na google scholar.

Pozdrawiam.