Witam.

Od kilku dni staram się posrebrzyć miedziany pierścionek z którego zeszła oryginalna warstwa srebra naniesionego elektrolitycznie. Moje próby wyglądały następująco:

1. Sporządziłem roztwór około 2% azotanu srebra i umieściłem w nim anodę grafitową, a katodą był posrebrzany pierścionek. Próbowałem z napięciami z zakresu 1,5-12 V i za każdym razem wokół pierścionka powstawał nalot drobnego srebra, który jednak znikał po przemyciu go wodą i odsłaniał gołą powierzchnię pierścionka.

2. Zamiast anody grafitowej dałem anodę srebrną - ten sam efekt, tj. bezskuteczne posrebrzanie.

3. Zamiast azotanu srebra dodałem nieco kwasu - tylko została nieco nadżarta miedź, poza tym tak jak w poprzednich próbach.

4. Użyłem amoniakalnego roztworu azotanu srebra - na pierścionku odkładał się biały osad, generalnie jeszcze gorzej niż przedtem.

Generalnie kombinowałem ze wszystkimi kombinacjami układu roztworu i elektrod. Pierścionek rzecz jasna był przed każdą elektrolizą przemywany w kwasie solnym, wodzie destylowanej i etanolu (dla odtłuszczenia).

Co robię źle? Nijak nie chce się on pokryć warstwą srebra a jedynie drobnym proszkiem, który odlatuje sam po przemyciu wodą czy przetarciu palcem.

Zdjęcie:

najpierw odtłuszczanie
potem mirotrawienie
i dokładnie płukanie
a dopiero potem nakładanie srebra.

Próbowałeś po prostu chemicznej metody: azotan srebra + reduktor np. formaldehyd ?

kolejna sprawa: masz składy kąpieli z jakiejś książki czy ładowane na pałę ?
następna kwestia: gdzie dałeś plus, a gdzie minus zasilania ?

Właśnie myślę nad spróbowaniem AgNO3+glukoza albo może lepiej kąpieli do gotowania od Sękowskiego (3g AgCl, 6g NaCl, 6g wodorowinianu potasu, 125 ml wody, gotować w szkle 20 minut) - ktoś ma z tą drugą doświadczenie? Na szkle to wygląda ładnie, ale czy na miedzi od normalnego użytkowania się nie zetrze?

Odtłuszczanie, mikrotrawienie i płukanie robiłem w różnej kolejności i za każdym razem bez efektu - nawet miejscowego osadzenia srebra nie było.

Plus i minus na pewno dałem dobrze - na graficie wydzielał się gaz (tlen zapewne), a przy pierścionku powstawał szary proszek (drobne zredukowane srebro zapewne).

Twoje odtłuszczanie nazywa się w praktyce odtłuszczanie wstępnym, po nim powinno być elektrolityczne, a następnie trawienie, w przypadku miedzi - trawienie w kwasie azotowym (pomiędzy nimi płukanie w czystej wodzie). To co Sulik zaproponował może działać, miedź jest katalityczna względem reakcji utleniania formaldehydu, więc srebro powinno osadzać się w klasycznych roztworach do srebrzenia bezprądowego wykorzystujących utlenianie aldehydów - zasadowe amoniakalne srebro + glukoza. Jednak wątpię, aby udało się to metodą wyprodukować sensownej jakości powłoki.

Roztwory azotanów metali nie nadają się do osadzania elektrolitycznego, w najlepszym przypadku miałbyś osadzone kryształki srebra, nie łączące się w powłokę. Myślę, że dodatkowo gęstość prądu była zbyt duża, co skutkowało powstawaniem proszku, zamiast kryształków srebra. Bez pomiaru prądu może być trudno, gęstość prądu (ilość prądu na powierzchnie) jest bardzo ważnym parametrem podczas elektroosadzania metali. Regulować prąd można łatwo - np. budując regulator prądu z układu LM317 i potencjometru 2+ W.

Jedyne bezcyjankowe kąpiele do srebrzenia jakie znam to te z 'galwanotechnika metali szlachetnych - J.Socha:
http://pics.tinypic.pl/i/00934/lwwktefdyvh1.png