Mam roztwory azotanu (V) miedzi (II), siarczanu (VI) niklu (II) i siarczan kadmu. No i dodaję do nich amoniak. Na początku wytrącają się osady które w nadmiarze się rozpuszczają tworząc kompleksy. Ale moje pytanie jest takie: Co jest osadem który się strąca? Jak bym był w liceum to odpowiedz była by dla mnie jasna że wodorotlenki ale w skrypcie UW do jakościowi piszą o hydroksysolach jeśli używam samego amoniaku a o wodorotlenkach jeśli mocnych zasad. I zastanawiam się bo nigdzie nie ma tablic rozpuszczalności złożonych soli więc jak mam wiedzieć czy strąci się np azotan (V) diwodorotlenek dimiedzi (II) (azotany są dobrze rozpuszczalne ale czy hydroksysól też?).

Do takich właśnie pytań i wątpliwości prowadzi nadmierne komplikowanie tematu.
W znakomitej większości przejście od akwajonów metali do ich wodorotlenków jest stopniowe i obejmuje nawet kilkanaście rodzajów (wyodrębnionych) hydroksysoli, zwanych również solami zasadowymi. Skład i rodzaj zależy dokładnie od wszystkiego, ale największy wpływ mają stężenia, pH i rodzaj przeciwjonów. Jest to jeden z ulubionych tematów publikacji: jakiś nowy rodzaj chlorku hydroxo -coś tam-coś tam- cynku itp.
Wykresy pH-rodzaj osadu dla danego metalu i stężenia często można spotkać w literaturze. Co do rozpuszczalności: generalnie jest brak danych na ten temat i należy przyjąć że rozpuszczalność takiej "galarety" jest rzędu rozpuszczalności wodorotlenku. Zazwyczaj też taki osad nie stanowi czystej fazy i jest nietrwały. Jak się ma pecha i rozcieńczony roztwór, osadu może nie być - powstaje koloid, który może po pewnym czasie dać osad, a może osad powstać dopiero podczas ogrzewania itp.Dobrze zdefiniowane hydroksysole otrzymuje się w ściśle kontrolowanych warunkach, czasem jednak dana kombinacja składników w szerokich granicach stężeń daje tylko jeden rodzaj soli.....
Tutaj należy powiedzieć STOP i po prostu wiedzieć że przy niższych wartościach pH nie otrzymuje się wodorotlenków a sole zasadowe, o nieokreślonym (najczęściej) składzie i stopniu uwodnienia (=galareta).
Jeżeli jednak kogoś interesuje dokładniej "co się strąca" - nie ma wyjścia innego niż odesłanie do publikacji i książek ( Mellor itp).
Wymyślanie samemu jakiś wzorów mija się z celem.