Hej, czy ktoś tu z obecnych osób zajmuje się ługowaniem odpadów elektronicznych w tym m.in. drukowanych płytek obwodowych z telefonów komórkowych?
Czy przeprowadzał ktoś ługowanie z kwasem cytrynowym, szczawiowym lub amoniakiem?
Ja osobiście przeprowadziłam eksperymenty z kwasem siarkowym, azotowym i chlorowodorowym, z dodatkiem utleniaczy m.in. H2O2.

Pozdrawiam,
Kasia

I jaki był wynik tych eksperymentów?

Miedź z płytek (zmielonych) roztwarza się (nie są to zbyt wysokie wyniki) w samym HNO3, a w pozostałych kwasach z dodatkiem utleniaczy i wyższej temp. Jednak HNO3 tworzy nieprzyjemny "muł", przez który ciężko przesączyć próbkę do analizy.
Czy można by pokusić się o środowisko zasadowe? amoniak, NaOH? czy jest w tym przypadku sens zrobić takie porównanie? może ktoś podpowie? Przyda mi się to do pracy dyplomowej

Przy HNO3 powstaje kwas metacynowy. Względniejszy byłby kwas solny z perhydrolem.

przy produkcji PCB masz tak:
- nakładasz na wcześniej pogrubione galwanicznie ścieżki miedziane, galwaniczną cynę
- potem ściągasz za pomocą roztworu węglanu sodu tworzywo które nie przewodzi prądu i odsłania się miedź
- następnie trawisz natryskowo za pomocą amoniakalnego trawienia odsłoniętą miedź (to dzieje się w podwyższonej temperaturze)
- na koniec ściągasz za pomocą strippera na bazie kwasu azotowego cynę
zostają Ci ścieżki miedziane, na które następnie metodą termiczną, zanurzeniową nakłada się ponownie cynę do zabepieczenia.

Więc taką nie zmieloną płytkę musisz potraktować natryskowo kwasem azotowym z dodatkami zabezpieczającymi przed trawieniem miedzi i dostajesz roztwór soli cyny + małe zanieczyszczenia soli miedzi
Następnie możesz trawić resztę np. w kwasie solnym z dodatkiem H2O2 lub w roztworach amoniakalnych

można oczywiście trawić zmielone laminaty w w kwasach z np. utleniaczami, ale potem trzeba bawić się w rozdziały poszczególnych soli metali, lepiej imho trawić w konkretnej kolejności.

Co do kwasu cytrynowego i szczawiowego - za słabe

Dzięki wielkie za podpowiedź!

A czy wykorzystując sam amoniak można by pokusić się o dodanie utleniacza, tj. nadtlenku wodoru?
Będzie to bezpieczne? np. 2M amoniak i 30% nadtlenek wodoru? i traktowanie płytek przez 2 lub 4 h? w między czasie pobierać próbki na zawartość miedzi w roztworze? ma to sens?

Odradzam.
Ogólnie ta reakcja wygląda tak, że jest woda amoniakalna, z dodatkiem jonów miedzi jako starter do trawienia, temperatura około 50 stopni oraz amoniak gazowy pompowany z butli gazowej do roztworu, całość idzie natryskowo i trwa kilka sekund, a nie godzin.

Zanurzeniowo to nie zadziała. Podobnie nie zadziała zanurzeniowo HCl+H2O2 - a dokładniej bez mieszanie ciągle elementów z roztworem będzie to mało skuteczne rozwiązanie (nie mówiąc już o tym, że przegrzanie roztworu powoduje zatrzymanie reakcji).

A gdyby wypalić PCB i wtedy chemią??