Pytanko jest takie stare podkłady kolejowe wytrzymywały w ziemi ok. 30lat na torach i czasem dalej sa dobrej jakosci int. mnie dawny sposób zabezpieczania drewna na podkłady kolejowe i co ważne są niepalne sam sprawdzilem specyficzny zapach wskazuje na zw.
krezolu a niepalność na krzemiany macie jakieś info na ten temacik,
widać nieraz wyciekającą smołę z podkladów ale to powinno się palić i to niezle w czym tkwi tajemnica
eko.

hmm co do samej substancji/mieszanki zabezpieczającej wiem niewiele (kiedyś widziałem skład w jakiejś książce ale dawno to było i nie pamiętam), natomiast sama metoda nasączania podkładów była dość pomysłowa.
Mianowicie polegała na tym, że ociosane i wysuszone podkłady umieszczano w pokaźnych rozmiarów komorze próżniowej, obniżano ciśnienie na ile to było możliwe po czym komorę zalewano substancją zabezpieczającą (możliwe że na gorąco dla obniżenia lepkości ale glowy nie dam - nie pamiętam zwyczjanie). Następnie podwyższano ciśnienie do atmosferycznego i wyjmowano podkłady (po drodze odpompowując nadmiar tego zabezpieczającego "czegoś").
Zasada działania prosta - obniżając ciśnienie usuwano powietrze z porów i kapilar drewna a przy podnoszeniu ciśnienia środek konserwujący był niejako "wciskany" czy też "wsysany" w pory przez co drewno było przezeń dogłębnie penetrowane a dzięki temu uzyskiwano solidne i długotrwałe zabezpieczenie. Z tego co pamiętam tej samej metody używano do zabezpieczania drewnianych słupów elektrycznych/telegraficznych (obecnie b.rzadko spotykane ale jednak).
Właśnie dlatego jak piszesz czasem widać smołę która po latach "wyłazi" z drewna, ale podpalać tego nie próbowałem

preparat do impregnacji podkładów kolejowych nazywa się olej kreozotowy i robi się go ze smoły węglowej stąd napewno zawiera sporo krezolu i innych węglowodorów aromatycznych. Natomiast nic nie wiem o niepalności podkładów po impregnacji - to jakaś pomyłka. Palą się doskonale.

albo szerzej - olej karbolowy

ta tzw. karbolina, dziadek kiedyś tym stodołe malował...

mała nieścisłość. umieszczone w komorze podkłady zalewano konserwantem i znad płynu odpompowywano powietrze. po osiągnięciu założonego podciśnienia otwierano zawór i gotowe.

jest tez metoda dlugo trwala - wklada sie taki podklad do zbiornika z zabezpieczajacym plynem i czeka kilka dni

mocząc nigdy nie uzyskasz takiego efektu jak próżniowo.

przecinając taki podkład -mały terrorystyczny sabotaż hee hee
Widać wyraznie że sam środek jest jasny natomiast brzegi koloru ciemnego do 2cm w głąb
Sugeruje to zastosowanie przynajmniej dwóch metod czyli
pierwsza nasączanie całkowite i dogłębne o czym pisał Pirom@n
po czym druga czyli nasaczenie powieszchniowe innym środkiem bardzo ciemnym i smolistym lub tym samym ale bardzo rozcięczonym
I ważne podkłady się nie palą sam sprawdziłem przynajmniej te które
wycinałem a w ognisku dają smród nie do zniesienia
eko

wiesz, podejrzewam że nawet impregnacja próżniowa nie da w rozsądnym czasie stuprocentowego nasączenia, tym bardziej jeśli srodek którym nasączamy jest gęsty i "smołowaty". Poza tym podkład kolejowy to element o raczej sporych gabarytach więc żeby go w pełni nasycić musiałby się macerować raczej nie za krótko - stąd przypuszczam jaśniejszy środek o którym piszesz. Oprócz tego pamiętajmy, że włókna drewna układają się wzdłuż podkładu a nasączanie przebiega najlepiej wzdłuż włókien - w poprzek znacznie trudniej/wolniej więc środkowa część będzie nasycona najsłabiej a końcowki najlepiej, trzeba by pokroić podkład na plasterki żeby zobaczyć co i jak Co do palności nie wypowiadam się - brak mi praktycznej wiedzy w tej materii
A w ogóle to tylko moje przemyślenia i spostrzeżenia więc niekoniecznie muszą być słuszne - w razie czego sprostujcie.

aha, jeszcze mi świta że czytałem o tym w książce "technologia drewna" czy coś w tym guście, książka była przekładem z rosyjskiego wydana w latach gdzieś pomiędzy 1950-1965. Pamiętam, że podawano tam skład tego konserwanta i szczegóły techniczne. Ponadto opisywane było nasycanie drewna stopami niskotopliwymi (drewno metalizowane) a także próby nitrowania drobnych trocin, analiza i zgrubny opis tego co tam powstało

ps. nicnowego -> dzięki za uzupełnienie, strasznie dawno o tym czytałem a pamięć zawodzi

W impregnacji nie chodzi o to, żeby nasycić całą objętość drewna, ale tylko jego zewnętrzną warstwę, bo to ona jest narażona na zagrzybienie i gnicie. Suche podkłady, zwłaszcza w późniejszym okresie użytkowania (po 10-15 latach) łatwo sie zapalają. Ale do tego drewno musi być suche, jak pieprz. Jak drewno jest wilgotne to dymibardzo..

Heh- jeśli jest to robione próżniowo (tak jak np. teraz konserwowane jest drewno "budowlane"- nasączanie solanka z jakimiś grzybobójczymi duperelami) to idzie to naprawde gładko i szybko. Nawet jezeli płyn jest gęsty, oleisty i ma duzą lepkość. Nasączanie, nawetpowieszniowe przez moczenie podkładów mijałoby sie z celem- zbyt długo. A wiadomo- okres międzywojenny, wojenny i powojenny- wzmozona (od)budowa siaci komunikacyjnej, dlatego to MUSIAŁO isć szybko

Pozdro

nie wiem jak nowe, ale stare podkłady palą się okrutnie. trudno to cholerstwo pociąć, jeszcze trudniej zapalić - z trudem łapie w piecu gdzie już ładnie idzie węgiel a jak się zapali to śmierdzi jak cholera. za to pali się długo i sporo ciepła daje.

Czytalem kiedyś, że ktoś "sprytny" napalił nimi w piecu i wszystko w środku było oblepione tym smólskiem.

Wiadomo jaka technologia była dawniej i nie ma co do obecnej porównywać pominę specjalnie wielki rozwój chemii pestycydow
przez te 30lat, zgadzam sie z kolega na temat nasaczania podkładu
oczywiste jest że nasączanie wzd. włokien jest własciwe
Myslę że metoda tak jak napisał dumin by nie cytować już jego wypowiedzi jest prawidłowa chodzi o pow. nie całośc jak obecnie,
Same konce są własciwie nasycone do 20cm warstwy czarnej reszta to
mniejsza warstewka powłoki.
Myslę że drewno na podkłady pływało w kadziach jakiś czas ale skąd ta niepalność myslę jednak że krzemiany najpierw a potem krezole
Co do Karboliny lub oleju karbolowego to dodam od siebie że tzw.Karbolina to nic innego jak dawny środek owadobójczy do opryskiwania ,zawiera oko. 5% dwunitroortokrezolanu sodowego rozpuszczonego w oleju antracenowym który z woda tworzy emulsję,
działając duszaco odcinając dostęp powietrza oraz przenika przez okrywę ciała owadów i osłony jajowe
Bardziej stęzony występował środek tzw.Krezotol aż 50% dwunitroortokrezolanu sodowego ale łapska barwił na żółto jak ta lala tak że co do niepalnosci pozostaje przy swoim że krzemiany
pozdro.
eko

Polska ma obecnie 21 tysięcy km linii kolejowych. Na 1km przypada 1600 podkładów. Podkłady drewniane stanowią (strzelam) ok. 95% - to ponad 33 mln sztuk desek, które trzeba było nasączyć. Olej kreozotowy jest otrzymywany w ogromnych ilościach z ropy naftowej, to _odpad_ po destylacji (w której otrzymuje się inne cenne surowce). A szkło wodne trzeba by było wyprodukować osobno. Ono by na siebie 'nie zarobiło'.
Mówię to dla lepszego wyobrażenia. Procedura nasączania jest jasna:
surowe deski sosnowe -> tunel z olejem kreozotowym -> suszenie.
Poszukaj o nasączalniach.

Myslę że bedzie odwrotnie czyli tylko 5% to drewniane a reszta to beton.
eko

chyba nie jeździsz po polsce koleją.....

Niestety nie
eko.

O tak, wręcz wyśmienicie. Sam byłem świadkiem jak robole od torowisk podpaliły kilkutonowy stos podkladów. Rozebrali kawał torowiska. Podkłady były ja ułożone ja gumowych śmieciach, oponoach, drewnianych palach itp. Prawdopodobnie na rozpałke. Potem tylko polewali to ON z lokomotywy i podpalili. Paliło się to pół dnia i całą noc dając ciemno-żólty ogień i mnóstwo dymu. Prawie jak z płonących opon.

Ale podpała byla z opon wtedy nawet swieżo uciete gałezie sie spalą kolego Weś sobie uciety kawalek podkładu podpal w ognisku
nie bedzie się palił Może paliłeś szuszone czy inne ja testowałem i widać było smolne wycieki niestety były nie palne w temp. ogniska
rozrobnione pewnie się pala w odp. temp
eko.

moze ten artykul troche wyjasni
http://www.muratordom.pl/6789_3138.htm

a to dokladniej w nich jest:
alkilobenzeny, metyloindeny, naftalen, tionaftalen, fenol, kreozole, chinolina, izochinolina, metylochinoliny, akrydyna, fenantrydyna, metyloftaleny, dwufenyl, dwumetylonaftaleny, acenaften, dwubenzofuran, fluoren, matyloacenaftalen, metylofluoranten, fenatren, metyloantracen, furan, piren, beznzopiren, perylen, banzofluoreny, benzoantracen, zasady pirydynowe i chinolinowe i wiele innych

wyszperane w necie