Witam

Zastanawiam się nad wytworzeniem mieszaniny piorunującej (H:O 2:1 ).
Jaka jest siła takiej mieszanina? (jaką ilośc mogę odpalić w pokoju a prz jakiej powinienem się odsunąć 20m)
Czy jest ona wrażliwa na bodźce mechaniczne/ulega samozapłonowi przy dłuższym przechowywaniu/jest niebezpieczna z innych przyczyn?
Jaka jest waszym zdaniem najprostsza metoda otrzymania tlenu? Kiedyć podgrzewałem KNO3, ale palnik był za słaby i nic nie wyszło. A może lepszy jest KMno4?

Tlen moze zawierać wolne rodniki i wtedy bum
Jak napełniłem woreczek śniadaniowy i stanąłem 10m dalej to bardzo dobrze poczułem podmuch na twarzy Nigdy nie przechowuj tej mieszanin ani nie wytwarzaj w większych ilościach. w pokoju to bym tego nie odpalał przy zamkniętych drzwiach bo to jednak skok ciśnienia jest

...

Trzeba przyznać, że bardzo miło i czytelnie zaprojektowana strona, powinna zaciekawić młodych adeptów chemii

szkoda tylko ze autor tej strony niekorzysta z własnych prezentacji flashowych tylko zaczerpnietych z innej strony ;/ doświadczeń niezaopatrza własnym komentarzem ani żadnymi wskazówkami

Witam
mieszanine piorunującą najłatwiej uzyskać z wody poprzez elektrolize. wystarczą dwie elektrody ( w moich doświadczeniach najlepiej spisywały sie ołowiane ) i odrobina kwasu siarkowego ( kilka kropel na litr) kiedy do elektrod zanurzonych w cieczy doprowadzimy prąd stały na jednej wydziela sie wodór a na drugiej tlen. W pokoju nie radze zapalaćw większych ilościach. pozdrawiam

Ciekawe - bo tak właściwie to "zwykła" cząsteczka tlenu jest dwurodnikiem i normalnie nic się nie dzieje...

No nie wiem czy mieszanina jest wrażliwa na ukłucie, potarcie, prasowanie.



Dużo lepszy. a najlepiej zafundować sobie rozkład H2O2 w obecności KMnO4, (żeby nie było: nie lokomotywa, a H2O2 wprowadzać ze wkraplacza.

Choć najprościej to elektroliza wody. Wytworzy się wszystko dokładnie w proporcjach 2:1

matey23: Tylko, żeby ta elektroliza była dosyć wydajna, to potrzeba też porządny amperaż a nie zasilacz 12V 0,3mA

kostek, pisz po ludzku!!!!
a mieszanina piorunująca jest bardzo niebezpieczna. może odpalić od ładunku elektrostatycznego, który nietródno żeby sie na foliowym worku zebrał. jak ci taki worek w pomieszczeniu wypali to "bębenki" w uszach popękają od skoku ciśnienia. i popaży...

mi łapę poparzyło jak w torebeczce foliowej odpaliłem. Na powietrzu oczywiście. Nie wywiązuję żadnych gazów w laboratorium tylko na zewnątrz. (no poza parą wodną)

Hmm trzeba bardzo uważać z gazami bo wydają się niepozorne...
My robiliśmy trochę inaczej. Na poligonie najpierw wydzielanie wodoru folia aluminiowa + kret (wiem że wrednie ale skutecznie). A potem do tego samego pojemnika katalityczny rozkład H2O2 przy pomocy MnO2. Trzeba tylko uważać na temperature bo w obu się może nieźle nagrzać. No i potem odpalić z głową...

Mieszanina piorunująca może odpalić od ładunku elektrostatycznego ale wbrew potocznym opinią nie jest to takie proste. Ja miałem mieszanine piorunującą w plastikowych butelkach ( typu pet po napojach) pod ciśnieniem 3 atmosfer kilka tygodni i nic sie nie stało. Próbowałem nawet czy wybuchnie od ciśnienia doszłem do 6 atmosfer i nic. Ale wybucha to naprawde extra, najlepiej pod ciśnieniem.
matey23// 3atm jakoś nie chce mi sie wierzyć

matey23// 3atm jakoś nie chce mi sie wierzyć [/quote]

Hmm pisze poważnie musisz sam spróbować. Instalacja jest dziecinnie prosta wykonana domowymi metodami ale z dostępem do tokarki. Opracowałem to sam jeszcze w podstawówce kilka lat temu. Potrzebna jest butelka z dużą szyjką ( BIG Łyk chyba sie to nazywało) do korka wkręcasz elektrody ale tak żeby było szczelne i króciec wyprowadzający mieszanine. Do elektrod podłączasz napięcie stałe ( najbezpieczniej dwanaście V) wydolność prądowa nie jest taka ważna ( na słabszym zasilaczu bedzie wydzielało sie wolniej. Na króciec nakładasz wężyk (warunek wszystko musi być bardzo szczelne) drugi koniec wężyka na manometr i możesz włączać aparature do kontaktu.