czy ktos moze mi powiedziec dlaczego chlorobenzen nie bedzie reagowal z alkoholowym roztworem azotanu srebra a chloroetan owszem.jaka bedzie reakcja z chloroetanem i chlorkiem tertbutylowym.bardzo dziekuje za odpowiedz.pozdrawiam

w związkach aromatycznych mamy układ sprzężony w pierścieniu. Do układu tego mogą zostać dołączone grupy funkcyjne. Tak właśnie się dzieje gdy podstawnikiem jest atom cholorowca, który posiada wolne pary elektronowe, nawet 3. Jedna z tych par może może rezonować z pierścieniem i dostarczyć elektronów do pierścienia (dodatni efekt mezomeryczny), stąd można narysować strukturę rezonansową, w której atom chloru łączy się z pierścieniem podwójnym wiązaniem, co praktycznie uniemozliwia dysocjację tego wiązania. Natomiast w przypadku związków alifatycznych, w których atom chloru nie tworzy układu sprzężonego z jakimś wiązaniem podwójnym, wiązanie może ulec dysocjacji, bo jest silnie spolaryzowane. Reakcja strącania AgCl to reakcja jonowa, biorą w niej udział aniony chlorkowe (np. powstałe przez dysocjację wiązania C-Cl) i kationy Ag+. Jeśli mamy do czynienia ze związkiem alifatyczno-aromatycznym, to mozna wykryć chlor za pomocą AgNO3 jeśli jest on w łańcuchu bocznym, jeśli jest w pierścieniu, to nie powstaje AgCl. Wyjątek stanowią związki, w których atom chloru może rezonować z pierścieniem poprzez wiązanie podwójne łańcucha bocznego (czyli podstawnik jest nienasycony, np 2-chlorowinyl).

Czyli mniej więcej tak

Oj, kolego Davidoffski, niedługo Pan ma egzamin a takie głupoty pisze... Po pierwsze to reakcji nie napędza atak jonu Ag na chlor tylko efekt energetyczny związany z wytworzeniem AgCl o wysokiej energii sieci. Poza tym grupa -OEt jest bardzo dobrą grupą odchodzącą, więc jeśli cokolwiek ma odejść to ona, a nie jon wodorowy. Dodatkowo należy zauważyć , że będzie to typowy mechanizm Sn2 (w przypadku chlorku etylu) natomiast Sn1 w chlorku t-butylu. I raczej nie ma tam mowy o powstawaniu mocnego (NO3-) kwasu ale słabego (OEt-), który stabilizuje się przez wychwyt protonu. Po drugie w tej reakcji powstają AZOTANY alkilowe a nie etery, jeśli pominąć fakt co by się stało z alkoholem (bo mówimy o reakcji w roztworze alkoholowym) w obecności rzekomo powstającego HNO3, a przecież powszechnie wiadomo że taka reakcja jest reakcją "czystą", czyli bez wytworzenia całej gromady produktów ubocznych. Pozdrawiam i polecam dobrą literaturę.

Mhmm... no właśnie co do 1 rekacji jednak nie byłem pewien, gdyż pamiętałem, że właśnie AgNO3 używa się do utowrzenia karbokationów z substratów niechętnie ulegających reakcjom Sn1. Np. chlorek neopentylu reaguje z AgNO3 z utworzeniem wpierw karbokationu 1 rzędowego, a następnie przegrupowuje się do 3 rzędowego.

Ale reszta, hmmmm...
Ja napisałem tylko mechanizm, o tym, ze reakcja jest napędzana utworzeniem AgCl powinien raczej każdy wiedzieć. Natomiast co do produktów, skąd pomysł, że powstają azotany alkilowe?

No i skąd miałyby się wziąć jony EtO-, o których piszesz?
Swoją drogą, to EtO- jest mocną zasadą a NO3- słabą

Ciekawi mnie, jaki jest mechanizm wytwarzania "AgCl o wysokiej energii sieci". Takie stwierdzenie coś tam tłumaczy, ale w chemii organicznej ważny jest zadowalający obraz poszczególnych etapów reakcji. Masz namiary na takowy mechanizm?

Co rozumiesz przez dobrą literaturę ?
Bo w mojej dobrej literaturze stoi że AgNO3 wymusza Sn1 i nie jest za bardzo "typowym" reagentem. Dalej, w rakcjach jak wyżej powstają głównie etery a nie azotany. Inaczej jest w aprotonowych rozpuszczalnikach ale to insza inszość.
Literatura ? O, na przykład to: ja01112a505 z ACS.

Otóż to.
Jednakże tutaj prawda leży tak po środku.
Rozważmy 2 sytuacje:

A) Chlorek neopentylu nie ulega reakcji Sn2 z powodu zatłoczenia sterycznego. Reakcji Sn1 też nie będzie chciał ulegać, gdyż jest to chlorek pierwszorzędowy. Ale od czego nasze sreberko? Traktujemy chlorek neopentylu AgNO3 i co się dzieje? Powstaje pierwszorzędowy karbokation, ale mając grupę metylową w sąsiedztwie ten stan nie pozostanie pernamentny i nastąpi przegrupowanie metylu by utworzyć stabilniejszy karbokation.

B) Chlorek metylu, również 1 rzędowy, ale tym razem nie ma możliwości przegrupowania do trwalszego karbokationu, reakcja biegnie zatem poprzez stan przejściowy. W/g mnie temu stanu przejściowemu bliżej jednak do tego z Sn1 niż z Sn2, mimo iż karbokation stricte nie powstaje.

Dobra literatura? ORGANIC CHEMISTRY Calydena; ORGANIC CHEMISTRY Wade'a no i publikacje:)

Czegos nie rozumiem, przecież istotą Sn1 jest powstawanie karbokationów, a przy Sn2 substrat przyłącza sie tworząc stan przejsciowy, więc: -?

Chetnie bym sie dowiedział o co bliżej tu chodzi
A w przypadku chlorku metylu mechanizm zależeć będzie od warunków, przy niskim stężeniu drugiego substratu powinno przeważać Sn1, zaś przy normalnych warunkach Sn2.... tak mi sie wydaje w każdym razie ale chetnie sie czegoś dowiem

Najprostrze do analizy są reakcje w stanie gazowym a i to nie zawsze.
To tylko nasza ograniczona wyobraźnia sprowadza problem do jakiś tam sn1,2 itd. Poza tym, odnośnie powstawania karbokationów - w roztworach istnieja cząsteczki o bardzo małych i bardzo dużych energiach a to rodzi pewne konsekwencje.
Symulacje komputerowe najprostrzych reakcji trwających kilka pikosekund mogą zająć kilka tygodni pracy komputera...

Wiesz, to był taki mój osobisty wniosek
Moge się mylić
Ale jakbym miał wskazać różnicę,to wskazałbym na fakt, że sreberko nie atakuje węgla, tak jak robi to nukleofil (ba, nie mówiąc o tym,że Ag+ nie jest nukleofilem ) w Sn2, tylko wyciąga ono chlor z chlorku alkilowego.

Wiadomo że mechanizmy nie oddaja jak przebiega ta reakcja w 100%, ale mogą z duzym prawdopodobieństwem opisać czemu powstaje to a nie toto i wg. mnie to tego służą najbardziej..... A co do tej reakcji to moim zdaniem idzie w jednym momencie tak, w drugim siak, czyli po przyłączeniu Ag odłącza sie czasteczka AgCl, i powstaje karbokation..., więc najpierw "psedo Sn2" a potem normalna reakcja karbokationu...

/Chociaż ja również moge sie mylić, co jest bardziej prawdopodbne

Po bliższym zastanowieniu w ogóle używanie określenia Sn jest chyba nie do końca odpowienie....

Myślę podobnie, ale sądzę, że raczej lepsze było Twoje określenie "pseudo Sn".
W końcu później jakiś naukleofil zaatakuje, by powstał odpowiedni produkt, u nas byłby to EtOH

Jutro będę na wydziale i poprzeglądam publikacje, żeby znaleźć konkretne informacje:)

Arion
Ciężko mówić o energii sieci krystalicznej gdy mamy do czynienia ze zasocjowanymi dwoma atomami w roztworze.
Grupa hydroksylowa alkoholu jest nukleofilem, wszystko jest prawidlowo. Sa to reakcje rownowagowe, wynik zalezy od warunkow.
Sole srebra, stosowane najczesciej(z oczywistych powodow) z nienukleofilowym anionem, zmieniaja przewaznie mechanizm z SN2 na SN1. Ag+ asocjuje się z atomem chlorowca ułatwiając tworzenie karbokationu.
Dodatkowo przesuwaja rownowage na korzysc produktu przez zwiaznie atomu chlorowca w postaci nierozpuszczalnego AgX.
Ale nie ma znaczenia w tym wypadku sila kwasu. Chodzi o stabilizacje grupy opuszczajacej, nie ma chyba watpliwosci, ze alkoholany sa aktywnymi a wiec stosunkowo slabo stabilizowanymi drobinami. Proton moze byc zwiazany przez czasteczke kwasu jak zauwazyl Davidoffski ale rowniez przez pary elektronowe tlenu czasteczek alkoholu.
Pamietaj ze w naszym przypadku mamy male stezenie H+