Oczywiście, że przez rozkład cytrynianu ołowiu można otrzymać pył ołowiu, który w zetknięciu z powietrzem atmosferycznym sam się zapali. Oto przepis :
Sprzęt: probówka z trudno topliwego szkła, kłębek waty, kawałek drutu, 2 zlewki, palnik np. denaturowy.
Odczynniki: azotan (lub octan) ołowiowy wielkości ziarna fasoli i taką samą ilość kwasu cytrynowego,woda destylowana.
Opis doświadczenia: Ilość azotanu (lub octanu) ołowiowego wielkości ziarna fasoli i taką samą ilość kwasu cytrynowego rozpuść w kilku cm3 wody destylowanej, połącz oba roztwory i ogrzewaj mieszaninę w probówce z trudno topliwego szkła tak długo, aż wszystka woda wyparuje. Wówczas zatkaj wylot probówki kłębkiemwaty i ogrzewaj dalej, aż ścianki probówki zabarwią się na czarno mieszaniną subtelnie rozdrobnionego węgla piroforycznego ("niosącego ogień" tzn. łatwo zapalnego) ołowiu. Gdy
natychmiast wysypiesz gorącą zawartość (w razie potrzeby podłub drutem), cząstki ołowiu zaczynają się zaraz jarzyć i tlić w zetknięciu z powietrzem.Węgiel spala się wówczas do dwutlenku węgla, a ołów do żółtawego tlenku ołowiu.
Źródło :
http://www.px.pl/chemia/roznosci/doswia ... .html#olow
Co do kwasu szczawiowego i KMnO4. Reakcję pomiędzy kwasem szczawiowym można zapisać następująco :
2KMnO4 + 5(COO)22- + 16H+ -> 2K+ + 2Mn2+ + 10CO2 + 8H2O
KMnO4 w kwaśnym roztworze pod wpływem ogrzewania rozpada się . Powstaje anion MnO4-, w którym mangan znajduje się na siódmym st. utlenienia, ulega rozpadowi, uwalnia tlen, a mangan przechodzi na drugi stopień utlenienia. Kwas szczawiowy pod wpływem ogrzewania rozkłada się na dwutlenek węgla CO2, tlenek węgla (IV) CO i wodę. Tlenek węgla (IV) powstały z rokładu kwasu szczawiowego łączy się z tlenem wydzielonym z rozkładu KMnO4 w roztworze kwaśnym :
5CO + 5O -> 5CO2
Oto równanie całej reakcji :
2KMnO4 + 3H2SO4 + 5(COOH)2 -> K2SO4 + 2MnSO4 + 10CO2 + 8H2O
Podczas dodawania KMnO4 do roztworu kwasu szczawiowego początkowo roztwór nie odbarwia się. Dopiero, gdy wytworzą się pierwsze jony manganu dwuwartościowego, wówczas reakcja zachodzi szybko, gdyż jony działają jak katalizator.