Witam! ostatnio nabyłem nadmanganian potasu i chciałem przeprowadzić standardowe doświadczenie z redukcją roztworu KMnO4 w różnych środowiskach. Nie miałem Na2SO3 więc chciałem otrzymać KNO2 przez termiczny rozkład KNO3 ale moj palniczek spirytusowy nie dał rady Przypomniałem sobie jak bawiłem się gliceryną i nadmanganianem i jak do zostawionego na noc roztworu KMnO4 wlałem trochę gliceryny a rano roztwór był już bezbarwny. No więc standardowo z zakwaszonym odbarwienie roztworu, w obojętnym wytrącenie Mn(OH)4 a w zasadowym nie chciało mi się sporządzać roztworu NaOH i wsypałem granulki, a roztwór zaczął się przy nich zielenić zanim wlałem gliceryne. Po zamieszaniu był zielony tak jak normalnie, a do rana strącił się też Mn(OH)4. Co w tym wypadku było reduktorem? NaOH? I jak wyglądają stopnie utlenienia w glicerynie? Bo mi wychodzi, że jeden atom węgla miał by-III, drugi -II, a trzeci +III. Jak to będzie? Z góry dzięki

MnO2(aq) albo MnO(OH)2
KMnO4 jest tak silnym utleniaczem, że reaguje ze śladami substancji organicznych obecnych w powietrzu (kurz, pyłki), a także w wodzie i w zanieczyszczeniu samego odczynnika. Ja też mam taki "feralny" KMnO4. Żeby oczyścić r-r nadmanganianu z tego typu zanieczyszczeń, w laboratorium, rozpuszcza się sól w wodzie i odstawia do opadnięcia osadu MnO2 przez 3 tygodnie, bądź gotuje i odstawia na parę dni, część odczynnika, podczas użytkowania ulega także powolnemu rozkładowi z wydzieleniem tlenu, szczególnie pod wpływem światła.
Skoro KMnO4 jest najstabilniejszy w obojętnym środowisku, to obecnosć śladów zanieczyszczeń organicznych w odczynnikach ujawnia się od razu np. po zalkalizowaniu (w pobliżu granulek).

Czyli:
-reduktorem, rozkładającym r-ry KMnO4 są substancje organiczne z powietrza, użytej wody i samych odczynników
-także tlen, gdyż r-ry KMnO4 rozkładają się podczas przechowywania (szczególnie pod wpływem światła), z wydzieleniem tlenu

Co do gliceryny:

CH2OH <- +1 (wiązanie z tlenem) -2 (wiązania z wodorami) +0 (wiązanie z węglem) = -1
CHOH <- 2*0 (węgle) - 1 (wodór) +1 (tlen) = 0
CH2OH <- jak wyżej -1

NaOH był cz.d.a. Pozatym dlaczego redukcja nie nastąpiła też w zakwaszonym roztworze? zresztą KMnO4 odbarwia się też w środowisku obojętnym gdy dodamy gliceryny, a roztwór pozostawiony na jakiś czas nie odbarwia się sam. Co moim zdaniem wyklucza obecność substancji organicznych w KMnO4.

Moment.
To, że był cz.d.a. w chwili wyprodukowania, nie znaczy, że jest teraz. Jakbyś się uparł, to byś w nim wykrył węglany i to nawet w sporej ilości. Ale nie w tym rzecz.

R-ry KMnO4 nie odbarwiają się same... rozkład nie zachodzi na tyle szybko. Widoczny jest natomiast delikatny nalot MnO2 na ściankach naczyń, w których przechowywano r-r.

Mówisz, że NaOH był cz.d.a. a KMnO4 od dawna już masz? A i jakiej wody użyłeś? (a kto wie, mi się też takie rzeczy działy, ale to przez niską jakość użytych odczynów i wody).
Jeśli nie następowało wydzielenie O2, to w jednoznaczny sposób oznacza, że musiał pojawić się reduktor. Stary KMnO4 jest zanieczyszczony MnO2 i kto wie, czy nie Mn2+, ktore redukują jony MnO4-.

A właśnie. Jak przeprowadza się jakiekolwiek próby z r-rem KMnO4 uwzględnia się wszelkie redukujące zanieczyszczenia. Pozytywny wynik próby na redukcyjne właściwości próbki można stwierdzić dopiero po dodaniu większej ilości r-ru (kilku kropel).
Skoro to wszystko się uwzględnia, należy sądzić, że rola zanieczyszczeń jest ważna, czyli anomalne zachowanie można tłumaczyć wystąpieniem zanieczyszczeń.
To, czy jest tak istotnie, zależy od skali zjawiska (użytego stężenia odczynnika).Spróbowałbym wykluczyć kilka opcji - do r-ru zasady (w nadmiarze) dodajemy kroplami nadmanganianu i patrzymy, ile kropel uległo odbarwieniu na zielono, jak zmniejszymy ilość NaOH (bardziej rozc. r-r) powinna odbarwić się porównywalna ilość, a nie mniejsza. Wtedy wykażemy obecność reduktorów w nadmanganianie, a nie w NaOH. Oczywiście użyj H2O destylowanej (demineralizowanej), wtedy wykluczysz obecność reduktorów w kranówie.