Witam

Od kilkunastu dni przekopuję internet w poszukiwaniu taniego źródła NO2, i znalazłem bardzo fajną metodę termicznego rozkładu azotanu wapnia :

2Ca(NO3)2 => 2CaO + 4NO2 + O2

Teoretycznie metoda dziecinnie prosta, grzejemy azotan, otrzymujemy gaz który następnie przepuszczamy przez chłodnicę i otrzymujemy ciekły NO2. (N2O4) Oczywiście musiał być jakiś haczyk, a konkretnie dwa.
Najpoważniejszym problemem jest temperatura rozkładu, która wynosi 600C, natomiast temperatura robocza szkła Simax jak wnioskuję z ich karty wynosi 500C. (Najwyższy dozwolony krótkotrwały zakres roboczy - strona 2 -> Źródło ) Więc w czym to grzać ?
Drugim problemem jest tlen. Póki co mam dwa pomysły na pozbycie się go :
a) powolny rozkład azotanu, przy zastosowaniu odpowiednio dużej chłodnicy do kolby zbiorczej dolatywałby już skroplony NO2 a tlen można odprowadzić boczną szyjką kolby zbiorczej, aczkolwiek trzeba się liczyć ze stratą około 5-10% NO2.
b) sproszkowane żelazo w kolbie lub tuż za nią, wysoka temperatura powodowałaby jego utlenianie i zatrzymanie tlenu w formie stałej. ( nie mam pojęcia czy to zadziała )

Prosiłbym o rady co z tym zrobić, zanim nakupuję sprzętu który okaże się bezużyteczny.

Pozdrawiam

Zakładam, że chcesz otrzymać ten wredny gaz w domowych warunkach... Szczerze odradzam Ci tego. Powiedz do czego Ci to potrzebne a może znajdziemy jakąś alternatywę, mniej toksyczną...

Utleniacz do hybrydowych silników rakietowych Niestety wybór jest mały, żeby nie powiedzieć że znikomy. Jedyną alternatywą w moim wypadku jest HNO3, 90% to minimum. Kwas jest lepszy pod względem praktycznym, łatwiej się go przechowuje itd. ale znowu do jego uzyskania potrzebny jest kwas siarkowy, oczywiście można go kupić, ale co to za zabawa ?
Jestem świadom tego jak trujące są te związki, więc jakakolwiek prowizorka nie wchodzi w gre. Całość chciałem robić w zamykanej komorze z MDFu, z wyciągiem na zewnątrz, a gotowy, skroplony gaz trzymać w osobnej chłodziarce w ciśnieniowym aluminiowym zbiorniku.

A czemu nie podtlenek azotu, jak reszta ludzi od hybrydowych rakiet? Tzn ciekaw jestem, nie bronię robić.
Z innych propozycji ( roztwarzanie miedzi w HNO3, proces Birkeland-Eyde -> do znalezienia na yt) ten wydaje się najprostszy i najtańszy.
Mogłaby się sprawdzić jakaś własnorobiona aparatura stalowa. Stal czerni się w ciekłych mieszaninach azotanów z wodorotlenkami, stal się pasywuje w stężonym kwasie azotowym. Myślę, że rozżarzone żelazo kiepsko by się sprawdziło jako pochłaniacz tlenu.

Między innymi dlatego że NO2 skrapla się przy ciśnieniu atmosferycznym a temp. wrzenia to 21C, natomiast by skroplić N2O potrzeba albo dużego ciśnienia, albo temp. rzędu -90C, i ani jedno ani drugie nie jest osiągalne (opłacalne) w domowych warunkach. Podtlenek ma tą zaletę że w przypadku jego wydostania się co najwyżej zaczniemy się śmiać, i będziemy mogli przewietrzyć pokój bez żadnych szkód na zdrowiu, w przypadku NO2 już tak kolorowo nie jest, ale za to silnik zyskuje lepszy impuls. Bez ryzyka nie ma zabawy


To była moja pierwsza myśl. Ale 30g na 1kWh to trochę drogo jednak. Fajne jako ciekawostka, lub do wytwarzania małych ilości gazu.


Chyba miałeś na myśli aluminium ? Aluminium bałbym się zastosować. W formie pyłu jest wysokoenergetycznym paliwem, a aluminiowy pojemnik z płynnym azotanem wewnątrz rozgrzany do 600C nie wróży niczego dobrego.

Nie tylko aluminium się pasywuje w HNO3. Żelazo, nikiel, chrom. Stali nierdzewnej czasami pomaga się uzyskać warstwę pasywną kwasem azotowym.

Tak więc kupiłem już pierwszy sprzęt. Szkło Termisil jakaś wyprzedaż na allegro, sprzęt używany i za grosze. Postaram się zrobić testy rozkładu wraz z próbkami metali jak najszybciej się da.

W preparatyce Supniewskiego znalazłem pare ciekwaych syntez NO2(Polecam sobie ściagnąć np z chomika, bo na forum już chyba nie ma. W książce jest dokładny i fachowy opis procesu). Mianowicie jesli chcemy go otrzymac z soli, to azotan ołowiu będzie lepszy, ponieważ temp. rozkładu=temp.topnienia> 470*C,a tlenek ołowiu można regenerowac HNO3. Poza tym takie prażenie lepiej przeprowadzić w retorcie metalowej(puszka z rurką miedzianą, uszczelnione wszystko poxy), wtedy szkło nie popęka. Myślę też, że dużo NO2 otrzymamy poprzez prażenie saletry z odwodnionym kwasem fosforowym(odrdzewiacz).

Dzięki ! Książkę zassałem, przejrzałem i zakupiłem : D Teraz czekam na azotan wapnia i z nim będę próbował na początku. Wzmiankę o nim znalazłem na forum science madness ale żadnych konkretnych danych na temat aparatury i wydajności niestety nie było. Aczkolwiek jeśli uda się go rozłożyć kompletnie bez wytwarzania jakiś innych związków to koszt 1kg gazu nie powinien przekroczyć 8-10zł.