Posiadam Super palnik do zatapiania ampułek zrobiony ze świeczki z piecyka gazowego (po prawej stronie na obrazku)

Niestety stalowa końcówka gdzie wychodzi płomień szybko ulega degradacji gdy dam duży strumień mieszanki propan-butan który miesza się z powietrzem.
Chciałem zdegradowaną świeczkę (po lewej stronie) naprawić z zastosowaniem rurki mosiężnej lub miedzianej.
Zrobiłem tak samo jak w przypadku oryginału. Do skróconej świeczki dołączyłem szerszą rurkę mosiężną oraz dopasowałem element widoczny na środku obrazka w takiej pozycji jak w oryginale. (Czyli tam gdzie pokazuje pomarańczowa strzałka)

Palnik działa, zatapia ampułki, tylko jest jeden problem.
W oryginalnej świeczce ze stalową końcówką płomień zaczyna palić się już w środku (tak jak pokazuje strzałka) od razu jak przejdzie przez ten środkowy element. A po naprawieniu z zastosowaniem mosiężnej rurki tej samej średnicy ogień zapala się dopiero na wylocie, co stwarza ryzyko zdmuchnięcia płomienia przy zwiększeniu przepływy gazu.

Zadaję sobie pytane czemu tak jest? Może ten stalowy element w oryginale jest czymś pokryty, co powoduje się zapalenie mieszanki już w rurce?
Spróbujecie pomóc?

Raczej chodzi tutaj o średnicę rurki.
Dysze palników są dość precyzyjnie wykonane i nawet minimalna zmiana średnicy wpływa na inne parametry wypływającej mieszanki gazowej.
Pamiętam jak wiele lat temu w domu rodzinnym gazownicy wymieniali mi dysze w kuchence na gaz sieciowy, bo zmieniał się nieco skład gazu (zdaje się, że na wysykometanowy).
Niby to i to metan, ale jednak dla dyszy jakieś różnice były.

Palnik już ukończony!
Niżej link do filmu.
http://www.youtube.com/embed/tppoSg6gyP0
Kilka zdjęć z zatopionym drucikiem niobu oraz bizmutem i mosiądzem w ampułkach.




Szczególne podziękowania dla użytkownika Gbeyo za przydatne wiadomości, które pomogły dokończyć prace nad palnikiem