niedawno zagęszczałem elektrolit w celu uzyskania mocnego siarkowego i musiałem przerwać proces w połowie, więc wpakowałem kolbę z tak 50% kwasem siarkowym do zlewu z zimną wodą, by ją ochłodzić. Zostawiłem ją tam i sprzątam.
Sprzątam, sprzątam, wszystko zrobiłem, idę wyjąć kolbe z kwasem ze zlewu, patrze, a tam w kolbie połowa substancji w formie osobliwego lodu, a reszta w płynie. Więc sobie pomyślałem, ze może siarkowy ma jakąś wysoką temperaturę krzepnięcia. Ma, 14* - moja substancja miała 10*, sprawdzałem. Zlałem wodę znad "lodu" i ogrzałem., dzięki czemu uzyskałem gęstą ciecz.

Co sądzicie o tej metodzie? Czy w ogóle się sprawdza i zamarza w miarę
"czysty" kwas?

Czysty kwas topi sie w 10*C, jednohydrat w 8,5*C. Temperatury krzepnięcia bardziej rozcieńczonych roztworów są znacznie niższe.
Mówiąc wprost: coś tu nie gra.

Dzięki, tego mi było trzeba. Jak widać, stężony kwas siarkowy ma temp. krzepnięcia wyższą niż wody. Da się więc w taki sposób to zrobić?

A jakby zrobić odwrotnie, tzn. schłodzić kwas np. 18-20% do temp. -4*C, co spowodowałoby zamrożenie wody, a kwas nadal pozostałby w postaci płynnej, więc możnaby wyjmowac takie kryształki lodu i w konsekwencji uzyskać kwas 75-80%, czy to ma szansę wyjść?

Ja osobiście bardzo jestem ciekaw jak to w końcu jest z tym kwasem siarkowym, do jakiego stężenia możemy dojść podczas zatężania zanim zacznie się ulatniać H2SO4 albo SO3? Czy ktoś wykonał taki eksperyment i mierzył stężenie produktu?

Co do wymrażania, to wydaje mi się, że krzepnąć będzie mieszanina w temperaturze wg wykresu. Tak więc chyba nie podziała. Ale jestem tylko teoretykiem

oleum...